به گزارش سلام نو به نقل از تریپ یار، قلعه بردستان از بناهای تاریخی و مکان های دیدنی استان بوشهر است و در بردستان، پنج کیلومتری شرق بندر دیر قرار دارد. در ساخت این قلعه سنگی، شیوه معماری دوران ساسانی در تاق سازی، گوشواره ها و برج سازی به کار رفته است. این بنا شامل یک برج سه طبقه با تعدادی اتاق های تو در تو است که در گذشته برج، شاه نشین، دیوار و حیاط بوده اند. قدمت این بنا به طور دقیق مشخص نیست؛ اما بر اساس شواهد، در دوران قاجار کاربری داشته و مرمت شده است. قلعه بردستان در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۰ با شماره ثبت ۴۰۴۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و اخیرا نیز مجددا مورد مرمت قرار گرفته است.
قلعه بردستان در شرقی ترین بخش و در یک زمین مسطح در مدخل شهر بردستان بنا شده و بر اثر توسعه روستا بخش هائی از آن تخریب شده است. اما ویژگیهای معماری آن از قبیل گچبری ها، نوع گوشواره ها، غرفه ها، دیوارهای قطور و بلند و نهایتا ظرافتی که در انحنای برج سازی و تاق سازی آن به کار رفته تاریخ قلعه را قطعا به قبل از دوره قاجار منتسب می سازد. این ویژگی ها با مختصات معماری قدیمی جنوب ایران و با سبک دیوارسازی ساسانی در شاه نشین ریشهر در بوشهر و پیرهداف زیر راه و سایر بناهای ساسانی متاثر از معماری ایلامی هماهنگی و شباهت زیادی دارد. قلعه بردستان در حال حاضر عبارت است از یک برج سه طبقه و مجموعه ای از اتاق های کوچک تو در تو که سقف همه آنها تخریب شده و تنها ستون های آنها باقی مانده است. طبقه سوم برج مورد استفاده تدافعی بوده و دارای سکوهائی جهت استراحت و تیرکش هائی جهت تیراندازی محافظان قلعه بوده است. مصالح این قلعه شامل سنگ های ساحلی و دریائی، گچ و نوعی ساروج است. قطر برج شش متر و ابعاد طبقات آن ۴*۳ متر می باشد. قطعه ای از دیوارهای جانبی، دو سردر، کمیی گچبری و آثار مخازن آب انبارهای قلعه هنوز باقی است. گچبری های باقی مانده نمونه هائی از مقرنس کاری است. محیط قلعه حدود ۳۰۰*۱۵۰ متر است. بقایای چوب سازی که در محل چهار چوب های درهای ورودی قلعه به جا مانده هنرمندی و دقت نازک کاران بنا را نشان می دهد.
از ظاهر بنا پیداست که این قلعه در طول حیات خود چندین بار مورد بازسازی قرار گرفته و شاید آخرین بار در زمان محمد خان دشتی در عهد قاجار مرمت شده باشد. در هیچ نقطه ای از این قلعه کتیبه یا تاریخی که قابل خواندن باشد هویدا نیست. این قلعه در دوره آبادانی خود که احتمالا به روزگار دیلمیان بوده است، دارای سه دیوار بلند، سه حیاط، چهار برج بیرونی، چهار برج درونی، یک شاه نشین، دو ردیف دیوار داخلی که هر کدام دارای هشت تا ده اتاق و غرفه و نیز دو غلام گرد انتهائی به عنوان آبدارخانه بوده است. از ظاهر دیوارهای شکسته و پی های باقی مانده چنین بر می آید که قلعه میانی و حیاط آن با دیوارهای متقاطعی به صورت شطرنجی ساخته شده بوده و اضلاع عمودی و افقی به صورت دیوار یکدیگر را قطع می کرده و هر یک از این خانه های شطرنجی خود دارای تاسیسات جداگانه بوده اند. در اطراف دیوار خارجی و نیز قلعه آثار نقب ها، خندق ها، راه های پنهانی و مخازن آذوقه و سلاح موجود است. طبیعی است که این قلعه در تمام طول حیات خود دارای کاربرد مسکونی و محل ذخیره مواد غذائی و اسلحه بوده است.
نظر شما