سلام نو – سرویس سیاسی: ترافیک کلافه کننده و هوای آلوده دو مشکلی هستند که ظاهرا قصد ندارند دست از سر تهران بردارند. شورای اصولگرا یا اصلاح طلب، شهرداری قالیباف، حناچی یا زاکانی؛ ما همیشه شاهد ترافیک و آلودگی هوا بودیم. البته این مشکلات به دلیل رویکردهای اصولگرایان نسبت به مدیریت شهری در دوره مدیریت آنان تشدید می‌شد، اما به هزار و یک دلیل اصلاح‌طلبان نیز چندان در حل یا مهار این مشکلات موفق نبودند.
وقتی که تحریم نبود و پول و امکانات به اندازه کافی وجود داشت اولویت شهردارانی مثل احمدی‌نژاد و قالیباف تکثیر دور برگردان و ساخت اتوبان بود و مترو و حمل و نقل عمومی همیشه در جایگاه دوم قرار داشت. وقتی هم که نوبت به اصلاح‌طلبان رسید تحریم و کمبود منابع باعث شد تا با وجود توجه نسبی به حمل و نقل عمومی تغییر شگرفی در ناوگان اتوبوسرانی یا واگن‌های مترو رخ ندهد.
حالا هم که علیرضا زاکانی به عنوان شهردار جدید تهران دغدغه‌هایی به کل متفاوت دارد. او پس از جنجال انتصاب دامادش به عنوان مشاور شهردار و بعد هم کنار کذاشتن وی حالا فیلش یاد هندوستان کرده و از ضرر و زیان کرسنت سخن می‌گوید، پرونده محبوب دوران بهارستان نشینی آقای شهردار.
با این تفاسیر چه کسی و چگونه می‌تواند دو مشکل اصلی تهران یعنی ترافیک و آلودگی هوا را حل کند؟ دو مشکلی که هیچ شهردار اصلاح طلب و اصولگرایی نتوانست آن‌ها را حل کند.
برای پاسخ به این سوال باید دید مشکل تهران چگونه حل می‌شود. به گفته سید جعفر تشکری هاشمی رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران بر اساس مطالعات شرکت کنترل کیفیت هوا، غالب آلودگی هوای تهران ذرات معلق زیر ۲.۵ میکرون هستندکه منشاء این ذرات صنعتی و منابع متحرک است بطوریکه منابع متحرک بیش از ۸۰ درصد تولید آلودگی هوا را شامل می شود.
این یعنی خودروهای تهران یکی از منابع اصلی آلودگی هوا هستند. برای حل این مشکل باید خودروها را به روز رسانی و ناوگان حمل و نقل عمومی را توسعه داد. در نتیجه در ابتدا باید فکری به حال محصولات غیراستاندارد خودروسازان داخلی کرد، بعد واگن‌های مترو را چند برابر کرد و ۲۲۰۰ اتوبوس تهران را حداقل به ۹۰۰۰ دستگاه اتوبوس جدید و پاک رساند و در نهایت کیفیت سوخت را روز به روز افزایش داد. تمام این‌ها به منابع مالی و مراوده باکشورهای مختلف نیاز دارد و این مسئله هم محتاج رفع تحریم‌ها است.
مسئله بعدی تغییر نگاه به مفاهیمی مانند شهروند، شهر و شهرسازی است. وقتی اتوبان سازی اولویت باشد معلوم است که مترو پیشرفت نمی‌کند، وقتی شهروند اولویت نباشد معلوم است که برای کسب درآمد هر اقدام ضد محیط زیستی رخ می‌دهد و وقتی شهرسازی اشتباه فهمیده شود معلوم است که باز هم شاهد رشد بی سر و ته تهران خواهیم بود.
در نتیجه به نظر می‌رسد کسی که می‌تواند مشکل تهران را حل کند نظام است، چون برای حل دو مشکل اساسی تهران ما نیاز به ورود مسئولان ارشد نظام داریم که در گام نخست مشکل تحریم و منابع مالی را حل کنند و در گام بعد با سیاستگذاری صحیح نگاه درستی را بر شهری حاکم کنند که تا همین چند سال پیش با تمام ضعف‌هایش از شهرهای پیشروی خاورمیانه بود.
نظر شما