این ملت شریف و انقلابی، اما همیشه مقصر! / پرسش‌هایی که امام جمعه تهران باید پاسخ دهد

سلام نو – سرویس سیاسی: آن طور که انتظار می‌رفت با ظهور دولت جدید فرمان نمازهای جمعه هم تغییر کرد و امامان جمعه بسیار زودتر از موعد مورد انتظار از مدافعان حقوق مردم در برابر دولت، تبدیل به مدافعان درجه یک دولت سید ابراهیم رئیسی شدند و بار دیگر به همان موجی بازگشتند که در ستایش اشکنه خوردن سخن می‌گفت.

نمونه بارز این سخنان را هم حجت‌الاسلام و المسلمین صدیقی امام جمعه موقت تهران در خطبه‌های نماز جمعه تهران بیان کرد، جایی که پرداخت به موقع حقوق کارکنان را امداد الهی دانست و گفت: اگر اهل کشورها، استان‌ها و شهرها دو بال تقوا و ایمان را داشتند و در وظایف شرعی و مسئولیت‌های سیاسی و اجتماعی خدا را در نظر می‌گرفتند، مبتلا به مشکلات معیشتی و کم آبی نمی‌شدند.

امام جمعه تهران در حالی پرداخت به موقع حقوق کارکنان در دولت رئیسی را امداد الهی می‌داند که شرایط در دولت روحانی به مراتب بدتر از امروز بود و آن وقت هم حقوق کارکنان به موقع پرداخت می‌شد، اما کسی از دولت روحانی تشکر نمی‌کرد و از یاری خدا سخن نمی‌گفت.

به عنوان مثال آقای صدیقی در تاریخ جمعه، ۰۵ شهریور ۱۳۹۵ وقتی اوضاع اقتصای بسیار بهتر از امروز بود و دولت روحانی دست آوردهای ملموس و مناسبی داشت و مردم هم از دولت راضی بودند با اشاره به اینکه دولتمردان نباید نسبت به آنچه به دست آمده مغرور باشند، گفت: آنچه که در این مدت اتفاق افتاده در مقابل آنچه که باید می‌شد بسیار ناچیز است.

همانطور که می‌بینید این رفتار دوگانه منحصر به دولت نیست و مردم را هم نشانه می‌رود. یک روز با بصیرت می‌شوند و فردا کسانی که به اشتباه به لیبرال‌ها رای دادند. وقتی که دولتی مثل دولت روحانی سر کار باشد مردم اشتباه رای دادند، اما دولت نباید به کارهایی که برای آن‌ها کرده قانع باشد. وقتی نوبت دولت رئیسی برسد مردم باید به دولت کمک کنند، به اشکنه قانع باشند و بدانند کم آبی و مشکلات محصول آن انتخاب‌های اشتباه قبلی است.

آقای صدیقی احتمالا حتی اندکی در سخنانی که می‌گویند به صورت جدی تامل نمی‌کنند وگرنه اگر سوالاتی که از پس سخنان ایشان برای مخاطبان مطرح می‌شد را در نظر می‌گرفتند حتما حرف‌های خود را اصلاح می‌کردند.

با سخنان آقای صدیقی مردم از خود می‌پرسند آیا این که اکثریت جامعه به مشکل معیشتی دچارند و تمام کشور اسیر کم آبی است به معنای در نظر نگرفتن خدا از سوی اکثریت جامعه است؟ چطور می‌شود اروپایی که دین رسمی‌اش اسلام نیست و بخش زیادی از مردمش سکولار یا لائیک هستند نه مشکلات معیشتی ایرانیان را دارند و نه بحران کم آبی آن‌ها را؟

پرسش دیگر از آقای صدیقی این است که دلیل مشکلات معیشتی چهره‌هایی مثل علامه طباطبایی چه بوده است؟ چرا به گفته رییس حوزه‌های علمیه کشور مشکلات طلاب و اساتید حوزه امروز بیش از حد تصور است؟

پرسش دیگر اما مربوط به استاندارد دوگانه امثال آقای صدیقی در رابطه با مردم است، مردم شریفی که سخت‌ترین مشکلات را تاب آوردند، اما هر روز به شکلی خطاب می‌شوند. این مردمی که امروز مسئول مشکلات معیشتی و کم آبی هستند در فصل انتخابات، در هنگام تهدیدات خارجی و در فصل سررسیدن مشکلات بزرگ تبدیل به مردم شریف و مقاوم ایران می‌شوند و بعد دوباره از یاد می‌روند. کاش آقای صدیقی یک بار بگویند که این متر و معیارها را از کجا می‌آورند که با آن برای دولت و ملت نسخه می‌پیچند.