به گزارش سلام نو، رئیس انجمن علمی طب سالمندی و سالمندشناسی به روزنامه «ایران» می‌گوید: در سالهای اخیر کشور ما همانند بسیاری از کشورهای جهان با افزایش سن سالمندی و مسائل مربوط به آن مواجه بود، اما آنچه در سالهای آتی مورد نیاز است توجه بیشتر به کیفیت زندگی سالمندان است. در واقع در کشور ما در سنوات گذشته آن‌گونه که باید در حوزه سالمندی اقدام نشده و کارنامه موفقی دراین‌باره نداریم از این‌رو در این حوزه نگرانی‌های جدی وجود دارد.
احمد دلبری می‌افزاید: طی ۴۰ سال گذشته، امید به زندگی در کشور ما افزایش یافته، اما طی این سال‌ها چقدر زیرساخت‌های اجتماعی مناسب و نیروی مراقب متخصص در کشور تربیت شده است؟ می‌دانیم سرعت دو برابر شدن سالمندان در۲۰ سال آینده از سالهای کنونی نیز بیشتر خواهد بود و ما آمادگی مواجهه با این تعداد سالمند را که در گروه افراد آسیب‌پذیر قرار می‌گیرند نداریم.
او با اشاره به مشکلات درمان سالمندان می‌افزاید: ۹۰ درصد سالمندان در کشور دارای بیمه پایه‌ای هستند، اما تنها ۳۱ درصد سالمندان امکان استفاده از بیمه مکمل را دارند و متأسفانه در جامعه روستایی با شرایط وخیم‌تری مواجه هستیم و این عدد در جوامع روستایی به کمتر از۱۱ درصد رسیده است.
از سوی دیگر حدود ۴۵ درصد سالمندان ما مستمری ماهانه دریافت می‌کنند و حدود ۵۵درصد از حقوق ثابت بازنشستگی محروم هستند. این بدان معنا است که ما هنوز درگیر نیاز اولیه سالمندان هستیم و در سالهای آینده با مشکلات بسیاری مواجه هستیم.
متأسفانه فقر در جامعه سالمندی دو برابر سایر گروه‌های سنی است و این میزان فقر در زنان سالمند بیشتر است. به‌طوری که می‌توان گفت اگر در کل جمعیت سالمندان ۲۵ درصد، دچار فقر نسبی هستند، در زنان سالمند میزان فقر ۴۰ درصد و در مردان سالمند ۱۹ درصد است. همچنین ۳۷ درصد از سالمندان آسیب‌پذیر از فقر رنج می‌برند. دلبری درباره مسکن سالمندان می‌گوید: وضعیت مالکیت مسکن در میان سالمندان هم مناسب نیست و نسبت به گروه‌های سنی دیگر بدتر است. در سال ۱۳۸۵، ۹۰ درصد سالمندان مسکن شخصی داشتند اما در ۱۳۹۵ این میزان به ۸۲ درصد رسیده است.
او با تأکید بر اینکه مشکلات سالمندان تنها به مسائل مالی و معیشت ختم نمی‌شود می‌گوید: موضوع مراقب متخصص از سالمندان یکی از نیازهای اساسی این حوزه است. در کشورهای توسعه‌یافته مثل سوئد برای ۲ میلیون جمعیت سالمندی حدود ۱۰۰۰ نفر متخصص طب سالمندان وجود دارد در حالی که در ایران برای ۸ میلیون نفر این عدد به ۸ نفر می‌رسد.
حقیقت این است که در حال حاضر سالمندان ما به‌طور میانگین ۵.۵ فرزند دارند که طبق آمار ۲.۳ آنها حمایتگر هستنند. بنابراین هنوز با مشکلات جدی در زمینه مراقبت از سالمندان مواجه نشده‌ایم اما در آینده‌ای نزدیک سالمندان که بیشتر تک فرزند یا بدون فرزند هستند از این نیروهای حمایتگر محروم خواهند بود و نیاز به حضور مراقب متخصص و آموزش‌دیده بیش از پیش خودنمایی خواهد کرد.
رئیس دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور نیز به «ایران» می‌گوید در دو دهه آینده با تغییر در چالش‌ها و دگردیسی مشکلات پیش روی این گروه از جامعه مواجه خواهیم بود. همان موضوعی که برخی از کارشناسان از آن به سونامی سالمندی در کشور یاد می‌کنند و برخی دیگر آن را فرصتی می‌دانند برای رشد و تعالی کشور.
حسام‌الدین علامه، با اشاره به برخی آمارها در این حوزه به «ایران» می‌گوید: در حال حاضر جمعیت سالمندانی که بیش از ۶۰ سال سن دارند، حدود ۱۰.۲ درصد یعنی حدود هشت و نیم میلیون نفر از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند. نگاهی به آمار نشان می‌دهد طی ۴۳ سال یعنی از سال ۱۳۵۵ تا سال ۱۳۹۸، جمعیت سالمندی ایران با ۵ درصد رشد از ۵ درصد به ۱۰درصد رسیده بود اما این آمار طی مدت ۲۳ سال گذشته با تغییر قابل توجهی مواجه شد تا جایی که می‌توان گفت تا سال ۱۴۲۰، جمعیت سالمندی دوبرابر شده و از ۱۰ درصد به ۲۰درصد خواهد رسید، و از آنجایی که منحنی رشد جمعیت سالمندی با سرعتی چشمگیر رو به رشد است پیش‌بینی می‌شود در سال ۱۴۳۵ با رشد ۳۳ درصدی جمعیت سالمندان کشور روبه‌رو شویم. به این معنا که حدود یک سوم جمعیت کشور را سالمندان تشکیل دهند. در واقع در کشور ما در طی ۲۰ سال با رشد دوبرابری جمعیت سالمند مواجه هستیم. درحالی که این اتفاق در کشورامریکا در طی ۷۰ سال، در سوئد طی ۹۰ سال و در فرانسه در مدت ۱۲۰ سال روی داده است.
نظر شما