درمان اوتیسم با دلفین‌ها

این صنعت جنجالی جهانی ادعا می­‌کند که دلفین­‌ها به درمان مبتلایان به اوتیسم و ​​سایر اختلالات کمک می‌­کنند.

برنامه­‌های درمانی با کمک دلفین بر این ایده استوار است که گذراندن وقت با دلفین‌­ها می ­تواند به درمان طیف وسیعی از مشکلات سلامتی انسان کمک کند.

در اینجا با داستان واقعی، لئوناردو آراخو ۱۲ ساله، که با دلفین­‌های رودخانه آمازون در شمال برزیل شنا می­‌کند آشنا شوید.

هفته­‌های پس از تصادف اتومبیل، روز هولناک در آگوست ۲۰۱۵ بیرون از بخش مراقبت ­های ویژه که پسر شش ساله، لئوناردو در کما بود.

اما روزها با کمی تغییر برای پسر بچه گذشت. او در ICU هفت ساله شد که توسط دستگاه­ها احاطه شده بود.

چه زمانی، زندگی به حالت عادی باز می­گ ردد؟ حدود دو هفته پس از حادثه، چشمان خود را باز کرد، اما هنوز نمی ­توانست اندام خود را تکان یا حرکت دهد. همه برای کمک به پرداخت هزینه پزشکی پول جمع­ آوری کردند.

سرانجام در پاییز همان سال، پسر بچه را به خانه آوردند، اگرچه او هنوز قادر به صحبت و حرکت نبود و در تمام فعالیت­ های روزانه به کمک نیاز داشت. لئوناردو آن سال یا چند سال بعد هیچ پیشرفت واقعی نداشت.

برای کمک به شل شدن ماهیچه‌­های سفت، او را نزد متخصص طب سوزنی بردند. تزریق­‌های بحث برانگیز سلول­های بنیادی عصبی جنین را دریافت کرد، اما وضعیت وی تا حد زیادی بدون تغییر باقی ماند.

در بهار ۲۰۱۹، هنگامی که لئوناردو ۱۰ ساله بود، پدرش در مورد دلفین درمانی چیزهایی شنید. متخصص طب سوزنی گفت که دخترش (دچار آسیب مغزی شده بود) یک برنامه دلفین درمانی را امتحان کرده بود و نتایج فوق العاده‌­ای داشته است.

درمان با کمک دلفین اولین بار در اوایل دهه ۱۹۷۰ توسط بتسی اسمیت، انسان شناس آموزشی، پس از آنکه متوجه شد دلفین‌­های وحشی تهاجمی در اطراف افراد دارای معلولیت جسمی و روحی، از جمله برادرش، به طرز شگفت‌آوری ملایم و کنجکاو به نظر می­‌رسند، معرفی شد. او می­‌گوید دلفین­ها به آن­ها نزدیک شدند، گرچه هیچ کس به آنها غذا نمی‌­داد.

اسمیت، که اکنون از دانشگاه بین المللی فلوریدا بازنشسته شده است، شروع به ارائه جلسات رایگان کرده است و خواستار تحقیقات علمی دقیق برای مطالعه مزایای احتمالی بلند مدت این روش شد.

در حال حاضر برنامه‌هایی در سراسر جهان برای درمان همه چیز از اوتیسم و ​​افسردگی گرفته تا کمک به سکته مغزی ارائه می­شود. بسیاری از منتقدان نگران هستند که درمان با کمک دلفین در بهترین حالت یک تجربه جدید و سرگرم کننده را برای بیماران فراهم کند و در بدترین حالت سلامت را به خطر  بی­اندازد.

دلفین­ها "توانایی شگفت‌­انگیزی برای احساسات بر اساس نوروبیولوژی خود دارند."

امکانات در ایالات متحده، کارائیب، ترکیه، مصر، اندونزی، چین و جاهای دیگر انواع مختلفی از جلسات را ارائه می­‌دهد که ممکن است شامل شنا با دلفین­‌ها، تغذیه آن­ها، تماشای آن­ها از اسکله یا قایق و لمس آن­ها باشد. مربیان دلفین و انواع مختلف درمانگران جلسات را مدیریت می­‌کنند، اغلب بیمار را در آب نگه می­‌دارند در حالی که دلفین به آن­ها نزدیک می­‌شود. برخی از برنامه‌­ها ادعا می‌­کنند که کودکان طیف اوتیسم که غیرکلامی بودند اولین کلمات خود را پس از درمان با کمک دلفین­‌ها بیان کرده‌­اند. هزینه یک برنامه استاندارد که ممکن است شامل یک ساعت در روز با دلفین­‌ها در طول چهار یا پنج روز باشد ، حدود ۶۰۰۰ دلار است.

هوش بالا و رفتار دوستانه دلفین­‌ها این ایده را تقویت کرده است که می­‌توانند به انسان ها کمک کنند و از این کار لذت می‌­برند. اما برخی از حامیان درمان با کمک دلفین‌­ها، حتی برخی از اپراتورهای تأسیسات، اذعان دارند که هیچ علمی درمان دلفین‌­ها را تأیید نمی­‌کند.

یک زیست شناس رفتاری و حیات وحش که از بیش از دوازده مرکز درمانی با کمک دلفین بازدید کرده است می‌­گوید: "آن­ها دارای توانایی شگفت­‌انگیزی برای احساسات بر اساس عصب شناسی خود هستند، از شادی گرفته تا ترس و رنج." من شخصا شاهد این بوده‌­ام که دلفین­ها به کمک حداقل یک نفر آمده­‌اند که در اقیانوس به سختی شنا می­‌کرده است."

دلفین­های تربیت شده و تعاملات نزدیک بین آن­ها و انسان­‌ها می‌­تواند منجر به بیماری یا جراحت هر دو شود. گزارشات موجود در مقالات معتبر نشان می‌­دهد که دلفین­ها افراد را گاز گرفته‌­اند و به آن­ها حمله کرده‌­اند.

برای پدر لئوناردو مشخص نبود که چگونه گذراندن وقت با دلفین­ها می­تواند به بهبودی فرزندش کمک کند.

او می‌­گوید انتظار معجزه نداشت، فقط امیدوار بود که تعامل با دلفین­ها به پسرش کمک کند.

پدر، اولین برخورد دلفین را از حوالی نزدیک تماشا کرد و از نحوه تعامل دلفین­ها با پسرش مبهوت ماند. " آنها مستقیما در چشمان شما نگاه خواهند کرد. "

پدرش می­گوید: "درمانگران واقعا روی انتقال آن مایع مغزی نخاعی و بر روی ترشحات و اجسام جمجمه‌­ای کار می­‌کنند. من فکر می­‌کنم شگفت­‌انگیزترین قسمت این بود که یک دلفین او را روی سر خود لمس کرد و به لوله تغذیه و پمپ او نگاه کرد و به شکم او دست زد، در حالی­که مشکلات گوارشی داشت." دلفین همچنین لگن چپ خود را لمس کرد، جایی که لئوناردو مجروح شده بود. "چگونه آنها این را می­‌دانند ؟! دیوانه کننده بود".

بعد از پنج روز در سال ۲۰۱۹، پدر تغییرات را در پسرش مشاهده کرد، تغییراتی که به طول انجامید.

قبل از اینکه همه­‌گیری کروناویروس زندگی را مختل کند، اسب­‌های مینیاتوری به عنوان حیوانات حمایت‌­کننده عاطفی به هواپیما می‌­رفتند. لاماها در خانه‌­های سالمندان سرگردان بودند.

لوری مارینو، عصب شناس، متخصص رفتار و هوش حیوانات و رئیس پروژه پناهگاه نهنگ ها، یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در یوتا که برای ایجاد پناهگاه ساحلی برای نهنگ­‌ها و دلفین­ها از پارک­های دریایی کار می‌­کند می­‌گوید هیچ شواهد واضحی در مورد مزایای پزشکی این درمان وجود ندارد و تحقیق در مورد جزئیات مزایای ادعایی دارای اشکال است. او اظهار دارد که عوامل محیطی می­تواند باعث تغییر در رفتار بیماران شود، مانند اثرات آرامش­بخش آب.