به گزارش سلام نو به نقل از اقتصادنیوز، نرخ سود بین بانکی به نوعی دماسنج تورمی در هر کشور به حساب می آید. از آنجا که این نرخ را می توان شکل دیگری از قیمت پول دانست، بنابراین بالاتر رفتن آن نشانه کاهش حجم پول بین بانکی و کم تر شدن آن نمایان کننده افزایش حجم در حساب جاری بانکهاست.
زمانی که حجم پول در بانکها افزایش پیدا کند تورم نیز مسیری صعودی دارد و در مقابل وقتی که بانکها با کاهش پول مواجه شوند می توان انتظار کاهش تورم را داشت.
ریشه افزایش ۰.۸ واحد درصدی در نرخ سود بین بانکی
طبق اعلامیه بانک مرکزی از نرخ سود بین بانکی در کشور این متغیر نسبت به هفته قبل ۰.۸ واحد درصد افزایش یافته و به ۱۸.۱۶ درصد رسیده است.
این افزایش به نظر در نتیجه کاهش حجم نقدینگی در بانکها شکل گرفته است.دربررسی دادو ستد بین بانکها درهفته سوم مرداد ماه مشاهده میشود پس از یک هفته سکوت بانکها برای قرض پول به بانک مرکزی روی آورده و حاضر شدند با نرخ سود ۲۲ درصد اعتباراتی معادل با ۴ هزار و ۷۱۰ میلیارد تومان از بانک مرکزی دریافت کنند.
زمانی بانکها از این نهاد تقاضای برطرف شدن نیازهای مالی کوتاه مدت خود را دارند که نرخ سود بانکهای دیگر افزایشی باشد یا سایر بانکهای حاضر، خود دچار کمبود نقدینگی باشند.
هر دوی این عوامل نشان میدهد نقدینگی بانکها در سوم مرداد ماه افتی محسوس داشته که منجر به بالاتر رفتن نرخ سود بین بانکی شده است. با این وجود هنوز حساب جاری بانکها نسبت به سال قبل از وضعیت بهتری برخوردار است. در مهر ماه سال گذشته این نرخ تا سطح ۲۰ درصد افزایش پیدا کرده بود و در آن موقع کسری بانکها به مراتب بیشتر از زمان کنونی بود.
نظر شما