روز جهانی پناهندگان ۲۰ ژوئن

در سال ۲۰۰۱ پنجاهمین سالگرد کنوانسیون ۱۹۵۱ مربوط به وضعیت پناهندگان، مجمع عمومی سازمان ملل تصمیم گرفت ۲۰ ژوئن به عنوان روز جهانی پناهندگان گرامی داشته شود.

روز جهانی پناهندگان به قدرت و شجاعت پناهندگان احترام می­گذارد و آگاهی عمومی و حمایت از پناهندگان را تشویق می­کند، افرادی که به دلیل درگیری یا بلایای طبیعی مجبور به فرار از سرزمینهای خود شده اند.

امسال، سال ۲۰۲۱ با افتخار از شهامت هنرمندان پناهنده ای که از خلاقیت خود برای برقراری ارتباط و بهبودی، برای نزدیکتر شدن مردم به یکدیگر استفاده می­کنند، تجلیل می­شود. این هنرمندان الهام بخش از طریق نقاشی و ترانه خود دری به دنیای خود باز می­کنند و به ما نشان می­دهند که ارزش آن ها فراتر از برچسب پناهنده است.

کمک مالی به ارائه مراقبت های بهداشتی، وسایل اضطراری، آموزش و پشتیبانی مداوم از خانواده های پناهنده در سراسر جهان کمک می­کند.

روز جهانی پناهندگان ۲۰۲۱ بر قدرت شمول تمرکز دارد.

تجربه مشترک COVID-۱۹ به ما نشان داده است که تنها در صورت کنار هم بودن موفق می­شویم. همه ما باید برای حفظ امنیت یکدیگر به سهم خود عمل کنیم و علی رغم چالش ها، پناهندگان و آوارگان ارزششان حفظ شود.

کارزار جهانی پناهندگی آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد در سال جاری خواستار ورود بیشتر پناهندگان در سیستم های بهداشتی، مدارس و ورزش است.

باید این را بدانیم که با هم خوب می شویم، یاد می گیریم و می­درخشیم.

کنسرت مجازی انجمن موسیقی مجلسی سازمان ملل متحد در بزرگداشت روز جهانی پناهندگان

به مناسبت روز جهانی پناهندگان، انجمن موسیقی مجلسی سازمان ملل متحد از شورای تفریحی کارکنان سازمان ملل متحد (UNCMS) ، با همکاری آژانس پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) ، یک کنسرت مجازی از پیش ضبط شده برگزار می­کند که در اردن نیز پخش خواهد شد. پناهندگان و سایر جمعیت آواره به حاشیه نشین ترین و آسیب پذیرترین افراد جامعه تعلق دارند. آنها به ویژه در زمان شیوع بیماری ویروس کرونا در معرض خطر هستند، زیرا اغلب دسترسی محدودی به آب، سیستم های بهداشتی و امکانات بهداشتی دارند.

این برنامه موسیقی شامل موسیقی با خواننده اردنی لین آلاففیح است. یک نمایش جهانی آوازهای پنج قاره برای انجمن موسیقی مجلسی سازمان ملل، ساخته شده توسط یوکو اوبایاشی و رپرتواری که توسط موسیقی دانان سوری آموزش دیده کلاسیک ساخته و اجرا شده است.

هر دقیقه ۲۰ نفر برای فرار از جنگ، آزار و اذیت و وحشت آواره و در نهایت پناهنده می­شود.

پناهندگان

پناهنده کسی است که به گفته "سازمان ملل" به دلیل "ترس بنیان از آزار و اذیت به دلیل نژاد، دین، ​​ملیت، عضویت در یک گروه اجتماعی خاص یا عقاید سیاسی" از خانه و کشور خود فرار کرده است. بسیاری از پناهندگان برای فرار از اثرات بلایای طبیعی یا انسانی در تبعید به سر می­برند.

آوارگان داخلی

آوارگان داخلی افرادی هستند که از مرز بین المللی عبور نکرده اند اما به منطقه ای متفاوت از منطقه ای که در کشور خود می گویند، نقل مکان کرده اند.

افراد بی تابعیت

افراد بدون تابعیت، تابعیت شناخته شده ای ندارند و به هیچ کشوری تعلق ندارند.

شرایط بی تابعیتی معمولاً ناشی از تبعیض علیه گروههای خاصی است. عدم شناسایی آنها می­تواند آنها را از دسترسی به خدمات مهم دولتی، از جمله مراقبت های بهداشتی، تحصیلی یا شغلی، محروم کند.

اقدام سازمان ملل

کنوانسیون پناهندگان ۱۹۵۱ و پروتکل ۱۹۶۷

کنوانسیون پناهندگان ۱۹۵۱ و پروتکل ۱۹۶۷ آن به محافظت از آنها کمک می­کند. آنها تنها ابزار حقوقی جهانی هستند که به طور واضح مهمترین جنبه های زندگی یک پناهنده را پوشش می­دهند. طبق مفاد آنها، پناهندگان حداقل به همان استانداردهای رفتاری که سایر اتباع خارجی در یک کشور معین از آنها برخوردار هستند و در بسیاری از موارد، همان رفتاری را دارند که با اتباع برخوردار هستند.

کنوانسیون ۱۹۵۱ شامل تعدادی از حقوق است و همچنین تعهدات پناهندگان در قبال کشور میزبان آنها را برجسته می­کند. سنگ بنای کنوانسیون ۱۹۵۱ اصل عدم بازگشت مجدد است. طبق این اصل، یک پناهنده نباید به کشوری برگردد که با تهدیدهای جدی علیه زندگی یا آزادی خود روبرو باشد. این حمایت ممکن است توسط پناهندگانی که به طور منطقی به عنوان خطری برای امنیت کشور قلمداد می­شوند و یا به جرم جنایت خاصه ای محکوم شده اند، ادعا نشود، زیرا خطری برای جامعه تلقی می­شود.

حقوق مندرج در کنوانسیون ۱۹۵۱ برای یک پناهنده

· حق اخراج نشدن، مگر در شرایط خاص و کاملا مشخص

· حق مجازات نشدن به دلیل ورود غیرقانونی به خاک یک کشور متعهد

· حق کار

· حق مسکن

· حق تحصیل

· حق کمک و کمک عمومی

· حق آزادی دین

· حق دسترسی به دادگاه ها

· حق آزادی حرکت در داخل قلمرو

· حق صدور اسناد هویتی و مسافرتی

جهان شاهد بالاترین میزان آوارگی ثبت شده است. در پایان سال ۲۰۱۸ ، ۷۰.۸ میلیون نفر در سراسر جهان به دلیل درگیری و آزار و اذیت از خانه فراری شده اند. در میان آنها نزدیک به ۳۰ میلیون پناهنده وجود دارد که بیش از نیمی از آنها زیر ۱۸ سال هستند. همچنین میلیون ها نفر بدون تابعیت که از تابعیت و دسترسی به حقوق اساسی مانند آموزش، مراقبت های بهداشتی، اشتغال و آزادی حرکت محروم شده اند.