سلام نو – سرویس سیاسی: از رد صلاحیتهای گسترده نامزدهای انتخابات شورای نگهبان تا فشار تحریم آمریکا، از عملکرد ضعیف مسئولان اجرایی تا فاجعههایی مثل ساقط شدن هواپیمای اوکراینی و از مناظرههای بد صداوسیما تا انتخاباتی با نتیجه نسبتا از پیش مشخص همه و همه باعث شده تا بسیاری از مردم میلی به رای دادن در انتخابات نداشته باشند.
در عموم نظر سنجیهای منتشر شده درباره انتخابات نرخ مشارکت مردم به سختی به ۴۵ درصد میرسد و این یعنی با استمرار حضور عبدالناصر همتی و محسن رضایی در صحنه احتمالا ابراهیم رییسی در بهترین حالت رای چیزی کمتر از ۴۰ درصد واجدین شرایط را به دست بیاورد که برای شخصی در جایگاه او چندان خوشایند نیست.
به علت رد صلاحیتهای شورای نگهبان، رخدادهایی مثل آبان ۹۸ و ساقط شدن هواپیما بخش قابل توجهی از آرای خاکستری و حتی بدنه رای وفادار اصلاحطلبان قید حضور در انتخابات را زدهاند. به جز این وضعیت اقتصادی بد نیز بخشی از طبقه ضعیف و متوسط را از صندوق رای دلسرد کرده است.
این مسئله چنان باعث سردی انتخابات شده که حتی رهبر انقلاب در سخنان شب گذشته خود اشاراهای به آن داشتند. آیت الله خامنهای در این زمینه گفتند: برخی از کسانی که اظهار تردید میکنند در امر شرکت در انتخابات؛ مردد یا دلسرد هستند، اینها قشرهای محروم و ضعیف جامعه هستند. گلایه اینها بجاست، اما تصمیمگیریشان بجا نیست. دولت آینده باید حتماً درصدر برنامه خودش رسیدگی به این قشرها را قرار دهد. امّا نرفتن پای صندوق و قهر کردن با صندوق رأی مشکل را حل نمیکند.
در حالی که رهبری از این پنجره به استقبال سرد نسبت به انتخابات نگاه میکنند اصلاحطلبان از منظری دیگر به انتخابات نگاه میکنند و عدم مشارکت در انتخابات را به معنای واگذاری بدون رقابت زمین به رقیب میدانند.
بهزاد نبوی، رییس نهاد اجماعساز اصلاحطلبان در پیام ویدئویی خود با خواهش از مردم برای مشارکت در انتخابات میگوید: خواهش من این است که برای نجات ایران و برای اینکه کشور دچار سرنوشتی نشود که راه برگشت نداشته باشیم و افسوس بخوریم که زمانی که می شد جلوی خطر را گرفت نگرفتیم، در انتخابات شرکت کنید.
محمد خاتمی، رییس جمهور سابق و رهبر اصلاحطلبان در آخرین موضع خود نسبت به انتخابات بر بهم زدن بازی جریانی تمامیتخواه تاکید کرد و گفت: مردم به صحنه بیایند تا آن طرحی که می خواهد یک جریانی به هر قیمتی ولو با کنار زدن مردم و تهدید کردن رأی و آزادی مردم فلان شخص و یا فلان جریان را روی کار بیاورد و تحمیل کند مقابله شود.
مهدی کروبی، دبیرکل سابق حزب اعتماد ملی نیز به صراحت از عبدالناصر همتی حمایت کرد و تاکید کرد که دلایل مفصل خود برای این حمایت را بعد از انتخابات بیان میکند.
اما همه اصلاحطلبان چنین موضعی ندارند. میرحسین موسوی، از رهبران محصور جبنش سبز، در پیامی تلویحا گفت که در انتخابات شرکت نمیکند. محمد تقی کروبی، فرزند مهدی کروبی، نیز چنین حرفی زد. جبهه اصلاحات هم برای حمایت از همتی به نتیجه نرسید و گفت که نامزدی در انتخابات ندارد، هرچند رسما حرفی از تحریم نزد.
در چنین فضایی رای دادن بهتر است یا رای ندادن؟ کدام یک بازیهای از پیش طراحی شده را بر هم میزند، معادلات را عوض میکند و بیشترین سود را به مردم میرساند.
واقعیت این است که امروز وضعیت به گونهای است که به سادگی ۹۲ و ۹۶ نمیتوان از مردم خواست در انتخابات شرکت کنند. آنها از دعوت کنندگان خواهند پرسید که رای در ۹۲ و ۹۶ چه سودی داشت؟ وضع اقتصادی امروز بحرانی است، رییس جمهور منتخب به پایگاه رای خود پشت کرد و دستهای پنهان اندک دست آوردهای دولت روحانی مثل برجام را به گروگان گرفتند.
از طرف دیگر رای دهندگان این طور خواهند گفت که همین دولت روحانی پای افشای ماجرای هواپیما ایستاد، با وجود مصوبه مجلس مشهور به انقلابی برجام را زنده نگاه داشت و نگذاشت دلار به ۶۰ هزار تومان برسد و کشور دچار قحطی شود. به باور حامیان رای دادن بدترین سناریو موجود به قدرت رسیدن رییسی است و رای دادن ما در بدترین حالت خود نتیجهای بدتر از رای ندادن ندارد.
نگاهی به هر دو طرف نشان میدهد که هر طرف استدلالهای قابل توجهی دارد و تعیین کنندهترین عنصر دلِ رای دهندگان است. واقعیت این است که بخش عمدهای از تحریمیها با رای دادن همدل نیستند و آن را نوعی بیاحترامی به خود و دیگران میدانند.
از طرف دیگر هرچند از منظر تاریخی تحریم انتخابات و رای ندادن کمترین دست آوردهای ممکن را داشته است ولی واقعیت این است که در شرایط فعلی به راحتی نمیتوان جریان تحریم انتخابات را سرزنش کرد، به خصوص آن قسمتی از جریان تحریم که مستقلا در داخل کشور به این نتیجه رسیده است.
با این تفاسیر ضروری است که هر دو سر طیف رای دهندگان و تحریمیها به جای تخریب یکدیگر به فردای انتخابات فکر کنند، چه رییسی ببرد و چه همتی از شنبه بعد از انتخابات ما به اتحادی برای حفظ ثبات نیاز داریم. اولویت به هم زدن بازی جمهوری ستیزان قدرتمند در فردای انتخابات است؛ نه متهم کردن و درگیری با یکدیگر.
نظر شما