مریم نشیبا در همین رابطه در گفتوگو با خبرنگار سلام نو به اهمیت قصه گویی در دوران کرونا برای کودکان اشاره کرد و گفت: قصه دنیایی برای کودک میسازد و کودک را مهمان خود میکند. قصهگویی این ویژگی را دارد که تخیل و قوه تصویرسازی کودک را تقویت میکند و کودک در ذهن خودش برای داستان، رنگ و ملودی ترسیم میکند.
نشیبا که بیش از ۳۰ سال در رادیو برای کودکان قصه گویی کرده است، ادامه داد: یکی از نیازهای کودکان ارتباطات اجتماعی است که قصهگویی با فضاسازی، کودک را به جامعه و اهالی آن جامعه که در داستان وجود دارند میبَرَد و این تجربهی همراهی برای کودک مفید است و دنیای او را وسیع میکند.
وی با بیان خاطرهای از یکی از مخاطبان قصههایش در رادیو بیان کرد: یک جانباز با ما تماس گرفت و گفت هنگام شنیدن قصه از رادیو بینیاز از مصرف دارو میشود. با همین جمله میتوان متوجه شد که مخاطب در هر سنی میتواند با قصه ارتباط بگیرد و خداوند هم در قرآن قصههای بسیاری برای بندگان خود بازگو فرموده است و این نشان از اهمیت قصهها دارد.
این گوینده و صدا پیشه پیشکسوت ادامه داد: اهمیت قصه از منظر تعلیم و تربیت هم بسیار شایان توجه است و همواره از قصهها برای انتقال مفاهیم مثبت آموزشی به کودکان بهره گرفتهاند. به نظر میرسد نباید از این ویژگی مهم قصهها در دوران کرونا غفلت کرد، چرا که نیاز کودکان به تعلیم و تربیت هرگز متوقف نمیشود.
نشیبا تقویت پرنیان تخیل، تامین نیاز "دانستن" در کودکان و تقویت حس پُرسشگری را از فواید قصه گویی برای کودکان برشمرد و افزود: در دوران کرونا کودکان اکثرا در قرنطینه بودند، اکثر دورهمی فامیلی و دوستانه، مهدهای کودک و مدارس تعطیل و نیمه تعطیل شدند و روابط کودکان نسل جدید بسیار محدود شد. این روزها لازم است قصهها به کمک تنهایی کودکان بیایند تا بخشی از این تنهایی را با شخصیتهای خود پُر کنند.
وی یادآور شد: در دوران کرونا همواره در استودیوهای رادیو برای ضبط برنامهها حضور داشتم تا به سهم خودم قصههای کودکان به موقع پخش شود و امید این را داشتم تا در این شرایط سهم و نقش خودم را برای مخاطبان کوچکم به خوبی ایفا کنم. در ماههای اخیر هم به ویروس کرونا مبتلا شدم و به لطف خدا خوب شدم.
نشیبا در بخشی از سخنانش از مادران خواست تا برای کودکان خود قصههای شیرین و شنیدنی تعریف کنند تا در شرایط قرنطینه و محدودیتهای کرونایی به خودشان و کودکان آنها سخت نگذرد.
وی افرود: اگر فرصت قصه گویی ندارید سعی کنید کودک را در قصههای پخش شده همراهی کنید. چرا که کودک با داشتن همراه حس خوبی خواهد داشت و سوالهای ذهن خود را میپرسد. اگر مادر همراه او نباشد در جریان قصه نیست و نمیتواند با کودک ارتباط برقرار کرده و ممکن است گاهی به درستی متوجه سوال کودک نشود.
این گوینده پیشکسوت رادیو همچنین گفت: کودکان علاوه بر شنیدن قصه به قصهگویی هم علاقه دارند و کافی است مخاطب آنها شوید و با شنونده خوب بودن، لذت قصه گویی را به آنها هدیه دهید و مهارتهای فردی آنها را ارتقاء دهید.
نظر شما