این دوره دوره‌ی کسب رای از جامعه زنان است / زنان دیر یا زود سهم خود را از قدرت خواهند گرفت / برای حمایت از زنان نیازی به پول پاشی نیست

سلام نو – سرویس سیاسی: زنان و مسائل آن‌ها این روزها به موضوع مهمی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ بدل شده‌اند و هر نامزدی به سهم خود دنبال جذب رای آنان است.

اولین گام محکم در این حوزه را همتی برداشت که همسرش، سپیده شبستری را به عنوان نماینده رسمی خود به صدا و سیما فرستاد و باعث شد تا اکثر نامزدهای دیگر نیز از او تقلید کنند و همسر، خواهر یا دختر خود را به صدوسیما بفرستند. بعد از این نامزدها در مناظرات انتخابات وعده‌های مختلفی درباره حضور زنان در کابینه دادند.

یکی از معاونت استانداری در هر استان سخن گفت، یکی وعده حضور ۵ وزیر زن را داد و یکی دیگر وعده افزایش حضور زنان در مدیریت میانی کشور، وعده‌ای که همین حالا در دولت روحانی نیز عملی شده و مصداق روغن ریخته را نذر امامزاده کردن است.

آیا رویکرد جدید نامزدها به کسب رای از زنان منجر خواهد شد؟ طیبه سیاوشی، نماینده پیشین مجلس و فعال سیاسی اصلاح‌طلب به سلام نو می‌گوید که نامزدها به جای وعده‌های غیر واقعی باید وعده‌هایی ملموس و مبتنی بر توانایی‌های کشور بدهند تا بتوانند اعتماد جامعه زنان را جلب کنند.

سیاوشی با تاکید بر اهمیت رای زنان در این دوره گفت: این دوره دوره‌ی کسب رای از جامعه زنان است و تمام نامزدها این را می‌دانند، اما مسئله این جا است که امروز مشارکت سیاسی زنان تنها به حضور پای صندوق رای ختم نمی‌شود و زنان از قدرت سهم می‌خواهند چون این ثابت شده که توسعه متوازن با نایده گرفتن نیمی از جامعه ممکن نخواهد بود و باید به زنان نیز میدان داد.

این فعال سیاسی با اشاره به تغییر نگاه برخی نامزدها گفت: کسانی که معتقد بودند مهم‌ترین وظیفه زنان صرفا خانه‌داری و فرزند آوری است امروز به جایی رسیدند که مهم‌ترین بخش رای خود را می‌خواهند از جامعه زنان بگیرند و بیش از همه از زنان سخن می‌گویند.

وی با اشاره به کمبود اطلاعات نامزدها درباره حوزه زنان افزود: آقایان اعلام می‌کنند که معاونت و وزارت و پست‌های دیگر را می‌دهند، اما حرف‌های بیشتر نامزدها نشان داد اطلاعات کاملی از حضور زنان در بخش‌های مختلف دولت و نظام اداری ندارند.

این فعال سیاسی ادامه داد: در دولت دوازدهم اقدام خوبی که شد این بود که حضور زنان در مدیریت میانی کشور تقویت شد و ما شاهد حضور زنان در بخشداری، فرمانداری، معاونت استانداری و حتی معاونت برخی وزارتخانه‌ها هستیم. از طرف دولت هم اشاره شد که برخی نامزدها اطلاعات غلطی در حوزه زنان دارند.

سیاوشی با نقد وعده برخی نامزدها درباره حقوق دادن به زنان خانه‌دار گفت: باید پرسید شما از کدام بودجه می‌خواهید این چنین توزیع ثروت کنید؟ به جای این حرف‌ها بیایید حقوق اولیه زنان را اصلاح کنید، تلاشی که در دولت یازدهم و دوازدهم در غالب لوایح مختلف شد و ادامه آن برای زنان مفید است. متاسفانه بیشتر وعده‌های نمایشی دادند.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در ادامه گفت: برای حمایت از زنان نیازی به این پول پاشی‌ها وجود ندارد، به خصوص وقتی چنین پولی در خزانه کشور وجود ندارد. آقای همتی هم دائم به این نکته اشاره کردند که چنین پولی اصلا وجود ندارد. بزرگ‌ترین کالایی که ما در بازار رقابتی می‌فروشیم نفت است که همان هم بعد از تحریم‌های ترامپ به مشکل خورد. شما هنوز حاضر به تعامل جدی با دنیا یا پذیریش اف‌ای‌تی‌اف نیستید، آن وقت از کجا می‌خواهید چنین توزیع ثروتی را بین زنان خانه‌دار بکنید؟

وی با اشاره به مشکلات پیش روی زنان گفت: نامزدها باید از چنین موضع‌های حمایتی دست بکشند چون زنان توانمند هستند و صرفا نیاز دارند که موانع از پیش پای آنان برداشته شود. شما این موانع را بردارید، زنان به زندگی خود ادامه خواهند داد و دیر یا زود سهم خود را از قدرت هم خواهند گرفت و این مسئله اجتناب ناپذیر است.

سیاوشی با اشاره به وعده‌های مختلف نامزدها به جامعه زنان گفت: این وعده‌ها و تلاش بزرگ‌نمایی شده برای جذب رای زنان تاثیر عکس خواهد گذاشت، هرچند ما امیدواریم وعده‌ها واقعی باشند، نه دروغین.

این فعال سیاسی ادامه داد: وعده‌هایی که داده می‌شود باید ملموس، واقعی و قابل عملیاتی شدن باشد. این که کسی وعده وزیر زن می‌دهد و بعد می‌گویند که از قم هم مجوز می‌گیرند کمی عجیب است. شما اگر دنبال مجوز از قم باشید که وزیر زن شما به سرنوشت وزیر زن دولت روحانی دچار می‌شود. باید بر اساس امکانات و داشته‌های کشور وعده داد.

وی با اشاره به تجربه وعده‌های دولت روحانی و شکست در تحقق آن‌ها گفت: آقای روحانی وعده وزیر زن داد اما به دلیل موانع نتوانست به وعده خود عمل کند و در عرصه‌های دیگر به زنان میدان داد، در نتیجه نامزدها باید به توانایی خود و کشور توجه کنند.

سیاوشی با اشاره به چند وعده ملموس سیاسی به زنان گفت: این که سازمان محیط زیست بستری برای حضور زنان باشد، این که معاونت زنان و خانواده به سازمان ارتقا یابد و این که چند معاون وزیر آموزش و پرورش از زنان باشد می‌تواند مصداقی از وعده‌های ملموس و واقعی برای مشارکت زنان در عرصه قدرت و سیاست باشد.