بالاخره یک توضیح زمین شناسی برای وجود رگه های طلای ضخیم تر از بازوی انسان مطرح شد.
به گزارش سلام نو، چرا برخی از جویندگان طلا با رگه های طلای بونانزا ثروتمند شدند، اما دیگران با دست خالی بازگشتند؟ پاسخ این سوال ممکن است مربوطه به نانوذرات باشد.
تحقیقات جدید نشان می دهد که رگه های بزرگ طلا دارای خوشه های نانوذراتی طلا هستند ، که از اهمیت زیادی برخوردار اند زیرا این خوشه ها گواهی از شکستگی های زیر زمین برای دانشمندان است. مدت ها پیش تحقیقات آزمایشگاهی نشان داد که حل کردن مقدار کافی طلا در مایعات هیدروترمال برای تبلور و ایجاد رگه های ضخیم و درجه یک از این فلز براق غیرممکن است. مایعات هیدروترمال مایعاتی هستند که در پوسته زمین توسط ماگما گرم می شوند و باعث حمل مخلوط پیچیده ای از مواد معدنی و گازهای محلول در آن می شوند.
مطالعه جدیدی که در ۱۸ ماه می سال جاری منتشر شد، نشان می دهد که این رگه ها به هیچ وجه از طلای محلول حاصل نمی شوند. بلکه ممکن است انباشته هایی از مایعات کلوئیدی باشد که در آنها ذرات طلا حل نشده، بلکه به حالت تعلیق در آمده اند.
دانکن مک لیش ، نویسنده ارشد این مطالعه ، گفت: «ما اولین کسانی هستیم که تصویری به دست آورده ایم تا ثابت کنیم که این نانوذرات -کلوئیدها در سیستم های زمین گرمایی وجود دارند».
ضرب طلا
طلا به روش های مختلفی می تواند رسوب پیدا کند، اما رگه های طلا رویای یک معدنچی است: این رگه ها در شکستگی های سنگ ایجاد می شوند، اما تشکیل آنها همیشه مورد سوال بوده است. غلظت طلا در رگه ها آنقدر زیاد است که با تبلور طلای مایع هیدروترمال حل شده قابل توضیح نیست. این مایعات فقط ۱۰ تا ۳۰ ppb (یک قسمت در هر میلیارد طلا) را در خود جای داده اند. در این قسمت ها، جاگذاری رگه فلز گازدار به صورت غیر قابل درکی، طول می کشد.
مک لیش گفته است: این مسئله از دیرباز برای زمین شناسان اقتصادی سوال بوده است. «اگر نتوانید نحوه شکل گیری رگه های طلا را بفهمید ، شما دچار محدودیت کارآیی جستجو، کشف و استخراج این فلز گرانبها خواهید شد.»
مک لیش و همکارانش برای پاسخ به این سوال از میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) استفاده کردند. TEM برای تشکیل یک تصویر از یک پرتوی الکترونهای هدایت یافته روی یک نمونه استفاده می کند. این روش می تواند جزئیات را تا چند نانومتر تشخیص دهد. محققان نمونه های طلا را از ذخایر طلای Brucejack در شمال غربی بریتیش کلمبیا ، که رگه های طلای آن به طور متوسط به اندازه قطر یک لیوان نوشیدنی هستند ، مطالعه کردند: حدود ۴ اینچ (۱۰ سانتی متر).
جمع شدن نانوذرات
تصاویر TEM کره های کوچکی از طلا را با عرض فقط ۱ تا ۵ نانومتر نشان می دهد که اغلب در خوشه های بزرگتر به قطر ۳۰ تا ۱۵۰ نانومتر جمع می شوند. لازم است بدانید، یک نانومتر یک میلیاردم متر است که بسیار بسیار کوچک است: یک نانومتر به تنهایی کمتر از نیمی از قطر یک رشته DNA است و ۱۰۰ نانومتر تقریباً برابر با قطر ویروس کرونا است.
این یافته ها برای اولین بار ثابت کرد که چنین خوشه هایی در سیستم های زمین شناسی حاوی طلا ایجاد می شوند ، نه فقط در آزمایشگاه ها. مک لیش اعلام داشته است ، این تحقیق همچنین شواهدی مبنی بر لخته شدن کوچکترین نانوذرات طلا پیدا کرده است.
نظر شما