به گزارش سلام نو، روزنامه اعتماد با سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت و گو کرده است که در ادامه می‌آید:
آقای صدر، از سال گذشته تاکنون بسیاری از ناظران نسبت‌به کاهش مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری ابراز نگرانی کرده‌اند؛ نگاه شما به این مساله چیست؟ به نظر شما اگر مشارکت در انتخابات، کمتر از ۵۰درصد باشد، چه اتفاقی رخ می‌دهد؟
این نگرانی که هم‌اکنون نیز وجود دارد، عمدتا ناشی از انتخابات مجلس یازدهم است که شورای نگهبان به گونه‌ای عمل کرد که تعداد بسیاری از نمایندگان اصلاح‌طلب دوره قبل ردصلاحیت شدند و نتیجه این شد که مشارکتی بسیار اندک به ثبت رسید. مخصوصا در تهران و شهرهای بزرگ که این برای اعتبار جمهوری اسلامی نکته‌ای بسیار منفی است. عنوان حکومت ما «جمهوری اسلامی ایران» است؛ یعنی حکومتی که مردم در آن نقش اساسی دارند. وقتی به قانون اساسی مراجعه می‌کنید، می‌بینید که از بالاترین مقامات کشور یعنی رهبری، رییس‌جمهوری، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری و شوراهای شهر، همگی با رای مردم تعیین می‌شوند. حالا این انتخاب یا مستقیم است یا غیرمستقیم. درنتیجه اگر این مشارکت در انتخابات اندک باشد؛ یعنی نقش مردم در انتخاب مسوولان کاهش یافته و این یعنی جمهوری اسلامی محتوای خود را از دست داده است.
این مساله اما تاثیر بین‌المللی هم دارد. جمهوری اسلامی امروز دشمنانی به نام اسراییل، براندازان و ایالات متحده دارد و همه اینها منتظرند که مشکلی در مسائل ایران به وجود بیاید و بگویند که جمهوری اسلامی پایگاه مردمی خود را از دست داده و زمینه‌های فروپاشی آن مهیاست. حال ما کجا می‌توانیم همه این تلاش‌ها را خنثی کنیم؟! در انتخابات! اینجاست که می‌توانیم بگوییم مردم در تشکیل دولت و مجلس، نقش اساسی دارند و حکومت برآمده از خواست مردم است و اینجاست که بحث امنیت نظام مطرح می‌شود. وقتی مردم مشارکت فعال و حداکثری داشته باشند، امنیت نظام تقویت می‌شود و اگر خدای ناکرده مشارکت پایین باشد، به‌عنوان اقدامات ضد امنیتی تلقی می‌شود.
سخنگوی شورای نگهبان اخیرا گفته که کاهش مشارکت در انتخابات از نظر قانونی مشکلی برای مشروعیت انتخابات ایجاد نمی‌کند. به نظر شما آیا صرف اینکه بگوییم مشکل قانونی ندارد مساله ما حل شده است؟
این مسائل اصلا ارتباطی به یکدیگر ندارد. ما رقبا و دشمنانی داریم. اینها از روزی که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید تا امروز که ۴۲ سال از آن زمان گذشته، منتظر ضربه زدن به جمهوری اسلامی هستند. دنبال این هستند که گفته شود مردم ایران از این حکومت خسته شده و دنبال تغییرند. صرفا بحث قانون نیست، بحث واقعیت صحنه است. شما می‌بینید که براندازان خارج از کشور و برخی براندازان داخل اطلاعیه می‌دهند و می‌گویند ما نباید در انتخابات شرکت کنیم؛ برای اینکه مشروعیت نظام زیرسوال برود. از طرف دیگر عرض کردم اسراییل و امریکا و حتی برخی کشورهای مرتجع منطقه که چندان دل خوشی از جمهوری اسلامی ندارند، درپی این هستند که اگر توان ساقط کردن جمهوری اسلامی را ندارند، حداقل ضربات حیثیتی به ایران بزنند. تنها عاملی که جلودارشان است همین حمایت مردمی است از حاکمیت! اگر انتخابات پرشور نباشد و درصد بالای شهروندان شرکت نکنند، در راستای خواسته آنان حرکت شده و این مساله ربطی به مباحث حقوقی و مشروعیت قانونی ندارد!
به نظر شما با وجود اینکه ماه‌هاست که بسیاری از عواقب کاهش مشارکت می‌گویند، چرا همچنان برخی با بی‌تفاوتی از مشارکت صحبت می‌کنند و آن‌را بی اهمیت نشان می‌دهند؟
حاکمان باید بینش حکومتی داشته باشند. بینش حکومتی می‌گوید باید در راستای انتخابات پرشور حرکت شود. درنتیجه این نظارت را برای جمهوری اسلامی خطرناک می‌دانم و درصورت اجرایی شدن و غلبه این‌گونه نظرات، ضربات بسیار جدی به جمهوری اسلامی ایران وارد می‌شود. ببینید که عین مطالبی که عرض می‌کنم در بیانات رهبری هم دیده می‌شود. ایشان هم مطرح کردند که انتخابات پرشور و حداکثری برای بازدارندگی مفید است. از کسانی که این نظر را دارند، بپرسید بازدارندگی یعنی چه! یعنی جلوگیری از حملات تبلیغاتی و سیاسی و شاید نظامی دشمنانی که درپی ساقط کردن جمهوری اسلامی هستند. آنها زمانی به فکر اقدام عملی می‌افتند که احساس کنند مردم با حکومت همراه نیستند؛ یعنی زمانی که مشارکت در انتخابات پایین باشد!
با این حساب راهکار چیست و چگونه می‌توان در راستای افزایش مشارکت اقدام کرد؟
بالاخره باید این مساله دقیق موردتوجه قرار گیرد. ما یک سیاست داخلی داریم و یک سیاست خارجی. سیاست داخلی باید در راستای خواسته‌ها و مطالبات مردم باشد. باید به‌گونه‌ای عمل کنیم که مردم خودشان بیشتر در انتخابات شرکت کنند. وقتی این کار به خوبی انجام می‌شود که حاکمیت به مطالبات مردم و خواسته‌های مردم توجه داشته باشد. من همیشه جمله‌ای به کار می‌برم و می‌گویم در سیاست داخلی همیشه باید استراتژی لبخند به مردم را حفظ کنیم. حکمرانی خوب در واقع گونه‌ای از حکمرانی است که به تمام نیازها، خواسته‌ها و مطالبات مردم پاسخ می‌دهد. این نیازها چیست؟ از ابتدا اگر شروع کنیم بحث معیشت است و بعد عدالت، آزادی، آسایش، آرامش، کرامت انسانی، حاکمیت قانون و مقابله با فساد. اینها مسائلی است که باید به آن توجه کنیم و درصورتی که حکمرانی در راستای تامین این موارد باشد، مردم علاقه‌مند می‌شوند و همراهی می‌کنند و در مقابل اقدامات دشمنان می‌ایستند.
نظر شما