برای ارزیابی اقتصادی نامزدها باید برنامه مکتوب و کارنامه آن‌ها را دید / نباید به شعار دلخوش بود / حرف نامزدی که شعار تولید بدهد را باور نمی‌کنم چون چرخ تولید، بدون رونق تجارت نمی‌چرخد

سلام نو – سرویس اقتصادی: صف بلند داوطلبین نامزدی ریاست‌جمهوری تکمیل شد و همان‌طور که انتظار می‌رفت اقتصاد در کنار سیاست خارجی یکی از مهم‌ترین محورها شعارهای داوطلبین در روزهای ثبت نام بود.

به نظر می‌رسد با جلوتر رفتن رقابت‌ها نقش اقتصاد روز به روز پررنگ‌تر شود و مسائلی مثل تجارت، بورس و معیشت مردم یکی از نقاط کانونی رقابت نامزدها شود و هر نامزد سعی کند ایده و برنامه شاخص‌تری برای حل مشکلات کشور ارائه دهد.

سوال مهم این جا است که چگونه می‌توان شعارها و برنامه‌های مختلف نامزدها را راستی آزمایی کرد؟ چطور می‌توان تشخیص داد با شعار مطلق طرفیم یا برنامه‌ای فکر شده؟
مجید رضا حریری، رییس اتاق بازرگانی ایران و چین در پاسخ به این سوال به سلام نو می‌گوید: هر کسی که ادعایی می‌کند یک برنامه و یک کارنامه دارد که برآیند آن نشان می‌دهد چه کاری از دستش بر می‌آید.

وی ادامه داد: برای ارزیابی نامزدها اصلا نباید به حرف‌های روز ثبت نام آن‌ها توجه کرد چون در آن مقطع در حال شعار دادن هستند. هر زمان که کمی از این فضای شعار فاصله گرفتیم و برنامه‌های مکتوب منتشر شد آن وقت می‌توان گفت که چه ایده و برنامه‌ای برای اقتصاد کشور دارند. خیلی نباید به شعار دلخوش بود و باید برنامه مکتوب را دید. برنامه که مکتوب شود ما متوجه می‌شویم که درد و درمان مملکت را می‌شناسند.

این فعال اقتصادی با اشاره به مشکلات اقتصاد ایران گفت: درست است که اقتصاد ما در درون خود یک ضعف پنج دهه‌ای دارد، اما آن چه اقتصاد ما را به خصوص در یک دهه اخیر این چنین به مشکل انداخته حاصل تصمیمات سیاسی بوده، تصمیماتی که نتایجش در اقتصاد بروز یافته. من شخصا حرف کسی که شعار اشتغال و تولید بدهد را باور نمی‌کنم چون چرخ اقتصاد و تولید فقط با رونق تجارت می‌چرخد.

وی ادامه داد: من نگاه می‌کنم ببینم نامزدهای ریاست‌جمهوری معادله بین سیاست و اقتصاد را چگونه تنظیم می‌کنند. مشکل اصلی ما امروز تجارت خارجی است، چون وقتی تولید کنیم ولی نتوانیم چیزی بفروشیم به مشکلات همین امروز بر می‌خوریم.

حریری با اشاره به ضرورت نگاه به اولویت‌های نامزدها گفت: باید دید آن‌هایی که قصد اداره مملکت را دارند چه راه حلی برای برون رفت از این شرایط اقتصادی دارند و اولویت این راه حل‌ها نسبت به دیگر اولویت‌های حکمرانی برای آنان چگونه است؟ باید دید سیاست داخلی، سیاست بین‌المللی، نفوذ در منطقه و دیگر موارد در برنامه مدعیان اداره کشور چه جایگاهی دارد.

وی با تاکید بر اینکه در اولویت بودن مشکلات اقتصادی پدیده عجیب و کشف بزرگی نیست گفت: همه متوجه شدند که موضوع اصلی کشور اقتصاد است. اکنون سال‌ها است که شعار سال هم اقتصادی است، پس مشخص است که اولویت اول مملکت اقتصاد است. مسئله مهم این است که برای برون رفت از وضعیت اقتصادی فعلی چه باید کرد.

رییس اتاق بازرگانی ایران و چین با تاکید بر اینکه نامزدای باید بتوانند مشکل اقتصادی را درست تشخیص دهند گفت: به عنوان مثال یکی از نامزدهایی که در انتخابات ثبت نام کرد درد مملکت را کاهش ارزش پول ملی دانست، در صورتی که کاهش ارزش پول ملی درد نیست بلکه نشانه درد و مشکل است. این نشان می‌دهد این نامزد حتی نتوانسته شعار خود را تنظیم کند و علامت بیماری را به جای بیماری تشخیص داده است.

وی با اشاره به اینکه اکثر نامزدها نمی‌توانند بیایند حرف جدیدی بزنند چون قبلا مسئولیت‌های مهمی داشتند گفت: اگر ما و شما باعث وضعیت فعلی معیشت مردم شدیم این غیراخلاقی است که با انتقاد از وضعیت معیشت از مردم رای بگیریم چون همین ما و شما این وضع را خلق کردیم.