سلام نو – سرویس اجتماعی: واکسیناسیون کرونا هر چند به کندی و با مشکلات بسیار، آغاز شده است و به نظر میرسد دیر یا زود کرونا تا حد زیادی مهار میشود.
اما واقعیت تلخ این است که مهار کرونا به معنای پایان دردسرهای آن در اقتصاد، سیاست و جامعه ایران نیست. مردم این روزها به خاطر کرونا فشارهای کمنظیری را تجربه میکنند که تا پیش از این سابقه تجربه آن را نداشتند؛ از جمله عدم ارتباط با دوستان، عدم وجود فرصت مناسب سوگواری و مواردی از این دست.
دکتر اصغر کیهاننیا، روانشناس و مشاور خانواده در گفتوگو با سلام نو با اشاره به اهمیت ویژه بحران کرونا میگوید: کرونا یک بحران خارقالعاده است که متاسفانه در ایران به دلیل همراه شدن با مشکلات دیگری همچون گرانی و تورم، اثر شدیدتری بر مردم دارد و تبدیل به بحرانی بسیار بزرگتر از آن چه باید، شده است.
وی با اشاره به اثرات منفی چنین بحرانی گفت: در این وضعیت انسان دچار نوعی افسردگی، بیتفاوتی و ناامیدی میشود که با شنیدن اخبار بد و ناامید کنندهای که از رسانههای مختلف به گوش میرسد روزبهروز تشدید میشود تا شخص به طور کامل بیمار شود.
این مشاور خانواده ادامه داد: شاید بپرسید راه حل این مسائل و مقابله با این ابعاد بحران کرونا چیست؟ به طور مختصر باید گفت انتخاب شادی و نشاط تنهای راه حلی است که پیش روی همه ما قرار دارد. البته مشخص است که این شادی و نشاط خریدنی نیست و ما باید با برنامهریزی در منزل این شادی را تولید کنیم.
کیهاننیا با اشاره به شیوههای متفاوت دستیابی به شادی گفت: شیوههای تولید شادی برای هر فرد و هر خانواده متفاوت است، اما در راس تمام شیوههای تولید شادی و نشاط، انجام ورزش قرار دارد. ورزش باعث ترشح اندورفین، دوپامین و سروتونین در مغز میشود که در مقابل اثرات استرس ناشی از اخبار بد و منفی قرار دارد.
وی با تاکید بر ضرورت حرکت به سوی شادی تاکید کرد: توصیه جدی من این است که اخبار بد، اخبار ناامید کننده و موسیقیهای حزنانگیز گوش نکنید و آدمهای همیشه ناراضی و منفیباف را از زندگی خود حذف کنید. به طور خلاصه از حال بد به حال خوب حرکت کنید.
این روانشناس با اشاره به بحرانهایی که در دوران خانهنشینی و محدودیتهای کرونا برای خانوادهها ایجاد میشود گفت: من به شکل جدی توصیه میکنم که اگر زیاد در منزل حضور دارید سعی کنید به جز ورزش، بازی و روندهای گروهی و مشارکتی ایجاد کنید تا آموزش و سرگرمی همزمان شکل بگیرد و به خاطر بیکاری، اعضای خانواده با هم دچار تنش نشوند.
وی با اشاره به تنشهای احتمالی چنین دورانی ادامه میدهد: وقتی یک مرد که عادت به کار روزانه بیرون از منزل داشته هر روز در خانه بماند و کاری نکند احساس بیهودگی میکند و عصبی میشود و شروع به برونفکنی و ایراد گرفتن از اعضای خانواده میکند. به همین دلیل من تاکید دارم کسانی که عادت به کار بیرون از خانه دارند و اکنون خانه نشین شدهاند حتما ورزش بیرون از منزل را با رعایت پروتکلها در دستور کار قرار دهند.
این روانشناس با اشاره به رفتار آمرانه برخی پدر و مادرها میگوید: نکته قابل توجه این است که در خانوادهای که فرزند در منزل حضور دارد، پدر و مادر باید از نگاه آمرانه و تکرار جملاتی مثل «من بزرگتر» هستم اجتناب کنند و تلاش کنند تا فرزند خود را در امور خانواده به شکل برابر مشارکت دهند.
کیهاننیا اما تمام مشکلات و بحرانها را محدود به خانواده نمیداند و میگوید: نکته مهم دیگری که خارج از ساختار خانه و خانواده قابل توجه است نقش مسئولین در کاهش استرسها و ناراحتیهای جامعه است.
وی ادامه میدهد: چیزی که اکنون باعث ناراحتی شدید مردم و بیاعتمادی آنها میشود مطالب ضد و نقیضی است که از مسئولین میشنوند. متاسفانه امروز نوعی غریبگی بین مردم و مسئولین به وجود آمده و این برای مسئولین فاجعه است. دلیل این امر هم شنیدن حرف ضد و نقیض از مسئولین است.
این روانشناس با اشاره به نقش مسئولین در جامعه میگوید: همانطور که هر کس در خانواده نقشی دارد، مسئولین هم در خانواده بزرگتر نقش مهمی بر عهده دارند و باید کاری کنند که اعتماد عمومی احیا شود.
وی با اشاره به اینکه جوانان امروز احساس بیپناهی و قربانی بودن میکنند ادامه میدهد: مسئولین باید توجه کنند که امروز جوانان خشم و بغضی فروخورده دارند که محصول تبعیض است و اگر روزی میدان پیدا کند بیداد میکند. تنها با اعتمادسازی است که این مشکل حل میشود و مسئولین باید به سرعت فکری به حال این مسئله بکنند و از روانشناسان، جامعهشناسان و دیگر متخصصین کمک بگیرند.
نظر شما