سلام نو – سرویس سیاسی: با نزدیک شدن به نقطه نهایی مذاکرات احیای برجام، فشارها علیه تیم دیپلماتیک ایران نه تنها از خارج بلکه از داخل هم افزایش بی‌سابقه‌ای یافته است. در راس این فشارها، صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران از هیچ اقدامی علیه وزارت خارجه و تیم دیپلماتیک ایران در وین فروگذار نمی‌کند.
از جمله این اقدامات می‌توان به اخبار بی‌سند و مدرک شبکه پرس تی وی و مستندِ پایان بازی اشاره کرد. به جز این بخش‌های خبری داخلی صداوسیما به گونه‌ای اخبار مذاکرات را پوشش می‌دهند که انگار چندان اتفاق مهمی در حال وقوع نیست.
اخبار اختصاصی پرس تی وی که عموما به نقل از منابع آگاه نزدیک به تیم ایران منتشر می‌شود خبر از دست بالای تیم مذاکره کننده آمریکا و شکست تیم ایران می‌دهد. برای نمونه پرس تی وی در آخرین خبری که به نقل از منبع خبری خود منتشر کرد، مدعی شد که خبری از لغو تحریم‌ها نیست و آمریکا صرفا دنبال بازگشت به برجام برای استفاده از مکانیسم ماشه است.
پرس تی وی به نقل از منبع به ظاهر معتبر خود مدعی می‌شود که در صورت پذیرش مکانیسم رفع مرحله‌ای تحریم‌ها و یا تمدید بی‌اثر شدن آن‌ها در بازه‌های زمانی ۱۲۰ روزه و ۱۸۰ روزه علاوه بر شرطی شدن اقتصاد ایران، آمریکا خواهد توانست با گروگان گرفتن این موضوع، برجام ۲ و ۳ را به ایران تحمیل کند.
خبرهای پرس تی وی چنان بی‌پایه و اساس، دروغ و مخرب بود که در نهایت سید عباس عراقچی، معاون سیاسی وزیر خارجه و سرپرست تیم مذاکره کننده ایران را وادار به واکنش کرد. وی در واکنش به آخرین اخبار پرس تی وی نوشت: نمی دانم "منبع مطلع" پرس تی وی در وین کیست، اما هر که هست اصلا مطلع نیست.
اما اقدامات مخرب صداوسیما به همین‌جا ختم نمی‌شود. شب گذشته پس از پایان بازی پرسپولیس مستندِ پایان بازی از شبکه ۳ سیما پخش شد، مستندی که تمام آن علیه برجام، تیم دیپلماسی ایران و شخص وزیر خارجه بود. این مستند با تصاویر شادی مردم و محمد خاتمی شروع می‌شود و در نهایت در قسمت‌های مختلف خود می‌خواهد این پیام را بدهد که بخش‌های مختلف دولت به خصوص در حوزه دیپلماسی محل نفوذ، باگ امنیتی و جاسوسی هستند.
از شبکه‌ای که علی فروغی ریاست آن را بر عهده دارد و تبدیل به پناهگاه جبهه پایداری شده انتظار بیشتری نیست. از تیم تهیه کننده مستند هم که به جز این مستند، یک مستند همدلانه درباره روسیه و تا ثریا را در کارنامه دارند نیز انتظار بیشتری نیست، اما قطعا از سطوح عالی مدیریت صداوسیما انتظاراتی جدی در زمینه مقابله با این مسائل، آن هم در این بازه زمانی خاص می‌رود.
نمی‌شود صبح شبکه انگلیسی زبان سیما علیه مذاکرات اخبار جعلی پخش کند و شب شبکه دیگر آن هر انگ و تهمتی را به دیپلمات‌ها و دولت بچسباند و هیچ صدای اعتراض بلند نشود.
مذاکرات امروز وین تصمیم شخصی حسن روحانی و محمدجواد ظریف نیست، بلکه تصمیم نظام است. بر اساس قانون اساسی نیز ریل گذار سیاست خارجی ایران رهبر جمهوری اسلامی، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای هستند و محمدجواد ظریف، سعید جلیلی یا هر کس دیگری حق خروج از این ریل را ندارند.
صداوسیما چطور این چنین بی‌پروا سیاست‌هایی که رهبر انقلاب در همین چند روز اخیر تایید کردند را به بدترین شکل ممکن زیر سوال می‌برند؟ با کدام منطق چنین کاری در راستای حفظ نظام و منافع ملی است؟
پرسش دیگر این است که در این روند تخریب آمیز صداوسیما چرا از مجلس انقلابی غافل شده است؟ محمدباقر قالیباف و دیگر نمایندگان مجلس این روزها قانون صیانت از دستاوردهای هسته‌ای را عامل توفیقات ایران در مذاکرات می‌دانند. اگر مذاکره و نتایجش بد است پس باید مجلس را نیز به سهم خود مورد نقد و تخریب قرار داد.
هدف اما چیز دیگری است، آن چنان که در گاندو هم هدف نقد نفوذ نبود بلکه تخریب یک طیف مشخص بود، طیفی که به عنوان رقیب و بالاتر از آن به چشم دشمن به آن‌ها نگاه می‌شود و برای تخریبش از هیچ کاری خودداری نمی‌شود.
صداوسیما در حالی با خیال آسوده انگ‌های امنیتی و نفوذی را به هر کسی می‌چسباند که این روزها خبرنگار سابقش که در زمان شکل‌گیری مذاکرات برجام برای این سازمان گزارش می‌کرد امروز تبدیل به خبرنگار ایران اینترنشنال شده است و شبکه‌ای مثل منوتو دسترسی بهتری به آرشیوهای قدیمی سازمان دارد تا مدیران آن!
با این همه واکنش‌های عصبی صداوسیما را باید به فال نیک گرفت و دانست که چنین واکنش‌هایی نشان از به نتیجه رسیدن برجام دارد و رسانه به اصطلاح ملی با این اقدامات می‌خواهد محمدجواد ظریف را پیش از ورود به انتخابات چنان تخریب کند که خیال ورود به انتخابات هم به سرش نزند.
بماند که محمدجواد ظریف چندی پیش در متنی اینستاگرامی تهدید کرد که اگر همین فرمان را ادامه بدهند شاید هم نامزد بشود. او نوشت: «بر عزمم برای نامزد نشدن استوارم ولی تداوم فشارها، آزارها، افتراها و تهدیدها در اقبال عمومی و در این عزم، تاثیر معکوس دارد».
اما صداوسیما یک چیز مهم را یادش رفته و آن این که مردم الزاما با پروپاگاندا و وارونه جلوه دادن حقیقت توسط صداوسیما گول نمی‌خورند. در انتخابات‌های ریاست جمهوری ۹۲ و ۹۶ و انتخابات مجلس ۹۴ نیز چنین شد. صداوسیما در سال ۹۶ به طور مشخص به یک نامزد خاص تمایل داشت و در سال ۹۴ هر برچسبی را به لیست اصلاح‌طلبان زد، اما در نهایت چیزی جز سرمایه‌گذاری روی نامزد بازنده نصیبش نشد.
این بار هم چنین است. صداوسیما هیچ کاری از دستش بر نمی‌آید و تنها رقیب اصلاح‌طلبان، عملکرد پیشین خودشان و عملکرد این روزهای دولت است.
با این همه صداوسیما و مدیران ارشدش باید بدانند با هر متر و معیار عاقلانه و منصفانه‌ای، اقدامات آنان اقداماتی علیه منافع و امنیت ملی است و خیری در این گونه واکنش‌های جناحی برای کسی نیست!
نظر شما