سلام نو – سرویس سیاسی: این روزها و در میان اسامی تکراری نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری همه دنبال نام و چهره‌ای جدید می‌گردند، نام جدیدی که رویکردی متفاوت نیز به ارمغان بیاورد. با این حال تا این لحظه خبری از چنین چهره‌ای نیست.
محسن رضایی با وعده برنامه ۱۰ هزار صفحه‌ای و تحول اقتصادی و محمد غرضی با وعده کوتاه کردن دست مسئولین از جیب مردم پا به میدان سیاست گذاشته‌اند. در این میان حتی چهره‌های به ظاهر جدیدی مثل حسین دهقان و سعید محمد یا از چهره‌های تکراری سیاست هستند یا بازتاب دهنده جوانی نامزدهایی مثل محمد باقر قالیباف.
نامزدهای احتمالی اصلاح‌طلبان هم از این منظر حال و روز بهتری ندارند. اسحاق جهانگیری، محمدرضا عارف، صادق خرازی یا حتی مسعود پزشکیان هر کدام از پیران سیاست به حساب می‌آیند و با وجود این که برخی از آن‌ها مثل پزشکیان جذابیت‌های خوبی دارند، اما چهره جدیدی برای مردم نیستند.
نامزدهایی مثل محمدجواد ظریف و سید حسن خمینی هم با وجود ظرفیتی‌هایی که برای ایجاد شور انتخاباتی دارند چهره‌های جدیدی به حساب نمی‌آیند و حضورشان در انتخابات کسی را متعجب نمی‌کند و باعث تحول در فضای انتخاباتی نمی‌شود.
لعیا جنیدی؛ نامی جدید در میان نام‌های تکراری
در این میان اما یک نام متفاوت وجود دارد، نامی که با تمام نام‌هایی که تاکنون مطرح شده است، فرق دارد و می‌تواند عملکردی متفاوت در فضای انتخابات از خود به جای بگذارد.
لعیا جنیدی، معاون حقوقی رییس جمهور، کسی است که این روزها حرف‌هایی درباره حضورش در انتخابات زده می‌شود. با این که خود جنیدی تأکید کرده است که اصلاً چنین قصدی ندارد اما به باور برخی، حضور چهره‌ای چون او می‌تواند باعث ایجاد تفاوت اساسی در انتخابات شود.
لعیا جنیدی متولد ۱۳۴۷ در محله مومن آباد شهر بابل است و به لطف گذراندن سال آخر دبیرستان به صورت جهشی از ۱۶ سالگی وارد دانشگاه تهران شد. جنیدی در سال ۱۳۶۸ کارشناسی حقوق قضایی، در ۱۳۷۳ کارشناسی ارشد حقوق خصوصی و اسلامی و در سال ۱۳۷۹ دکتری حقوق خصوصی را کسب کرد. او تمام این سه دوره را در دانشگاه تهران گذراند و در هر سه دوره را با کسب رتبه اول به پایان رساند. او در ادامه دوره پسا دکتری خود را در سال ۱۳۸۲ در حوزه حقوق تطبیقی – داوری تجاری بین‌المللی در دانشگاه هاروارد گذراند.
او در این مدت شاگرد چهره‌هایی چون دکتر ناصر کاتوزیان، محمدعلی الماسی و محمدحسین صفایی بوده است و خود نیز امروز از چهره‌های معتبر حقوق ایران شناخته می‌شود. او اکنون دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است که راهنمایی و مشاوره بیش از هفتاد پایان نامه و رساله را بر عهده داشته است.
جنیدی درسال ۱۳۹۲ با حکم سعدالله نصیری قیداری به سمت مدیر کل اداره لوایح و تدوین و تنقیح قوانین و مقررات وزارت علوم، تحقیقات و فناوری منصوب شد و تا سال ۱۳۹۴ عهده‌دار این سمت بود. در نهایت او در ۱۸ مرداد ۱۳۹۶ از سوی حسن روحانی به سمت معاون حقوقی رییس‌جمهور منصوب شد.
لعیا جنیدی در دولت دوازدهم جای مجید انصاری را گرفت، چهره‌ای اصلاح‌طلب که بسیاری حذف او و حضور جنیدی را دارای پیام می‌دانستند و انتظار مواضعی محافظه‌کارانه از جنیدی داشتند، اما عملکرد جنیدی باعث شد تا نظرات تخصصی، توانمندی و مواضع مستحکمش هر روز بیش از پیش به چشم بیاید.
جنیدی در این سال‌ها از جدی‌ترین مدافعان برنامه‌های مختلف دولت به خصوص در حوزه اف‌ای‌تی‌اف بوده است و مجموعه‌ای از مستحکم‌ترین استدلال‌ها را برای دفاع از اف‌ای‌تی‌اف آورده است و با همکاری برخی وزرا، راهکارهایی عملیاتی را برای تأمین نظر اعضای مجمع پیشنهاد داده است.
او از جمله منتقدین خلط وظایف مجلس و دولت است و نسبت به بی‌توجهی مجلس به حوزه دولت به شدت گلایه دارد. جنیدی با اشاره به اختیارات رییس جمهور می‌گوید: بعضی از طرح‌هایی که در مجلس داده شده، به طور مستقیم در مسئله اجرا ورود کرده است. نمی‌خواهم وارد بحث مصداقی بشوم، اما تعداد قابل‌توجهی از طرح‌های مجلس این‌طور بوده است و تعداد آن خیلی زیاد است.
وی ادامه می‌دهد: مطابق قانون اساسی، اختیارات رییس جمهوری، ویژه همین مسند است. یعنی ویژه کسی است که روی این صندلی نشسته است. چنین شخصیتی این اختیارات را دارد و تا زمانی که کس دیگری روی این صندلی نیست، چنین اختیاراتی ندارد. این چیزی است که قانون اساسی به ما می‌گوید.
همین موضع‌گیری‌ها در کنار عملکرد خوب، سوابق علمی درخشان و شخصیت قدرتمندی که جنیدی از خود ارائه کرده است باعث شده تا او برای برخی به گزینه‌ای جذاب و متفاوت تبدیل شود. جنیدی هرچند سابقه سیاسی پررنگی ندارد ولی شانس این را دارد که به عنوان اولین نامزد زن انتخابات ریاست جمهوری مورد تایید شورای نگهبان قرار بگیرد و با استقبال خوب جامعه زنان و احتمالاً اصلاح‌طلبان مواجه شود.
نفس این حضور می‌تواند باعث تغییر جو انتخاباتی شود و فضا را به طور کلی تغییر دهد. جنیدی نه تنها می‌تواند نماینده دغدغه‌های خاص زنان باشد که سال‌ها است مورد بی‌مهری قرار دارند، بلکه از منظر سیاسی نیز می‌تواند از مدافعان جدی رویکرد دولت در ماجرای اف‌ای‌تی‌اف و برجام باشد و نامزدهای رادیکال را تضعیف کند.
او در مصاحبه اخیر خود هرچند باز هم تاکید کرده که هیچ منعی برای نامزدی زنان در انتخابات ریاست جمهوری وجود ندارد، اما گفته است که خودش نیز قصدی برای نامزدی در انتخابات ندارد و بعد از اتمام دولت دوازدهم برنامه‌های شخص خودش از جمله تدریس و کارهای حرفه‌ای دیگری را انجام خواهد داد. حالا باید دید تحول‌خواهان و اصلاح‌طلبان می‌خواهند و می‌توانند این گزینه متفاوت را برای نامزدی در انتخابات راضی کنند یا خیر؟
نظر شما