سلام نو – سرویس اقتصادی: این روزها همه در انتظار خبرهای خوش دنیای سیاست برای دنیای اقتصاد هستند. محور سؤال‌ها از کارشناسان اقتصادی، قیمت دلار پس از توافق در وین یا اثر آزاد سازی منابع ایران در کره جنوبی بر قیمت ارز است. اما چشم انتظاری بازارها از سیاست به همین‌جا ختم نمی‌شود و از بازار مسکن تا بازار مرغ همه و همه منتظر گشایشی در سیاست هستند تا قفل اقتصاد هم باز شود.
از تجارت با عراق و ترکیه تا واردات انواع کالاهای اساسی و غیر اساسی و از منابع ارزی ایران در کره جنوبی تا فروش زیر قیمت نفت، همه و همه با رفع تحریم‌ها تا حد زیادی بهبود می‌یابد. یکی از مهم‌ترین بازارهایی که همه منتظر تاثیر آنی گشایش‌های سیاسی بر آن هستند بازار ارز است، بازاری که مردم امیدوارند با ریزش آن شاهد بهبود ملموس زندگی خود باشند.
پیش از این رییس جمهور حسن روحانی با اشاره به منابع ارزی بلوکه‌شده ایران پیش‌بینی کرده که اگر تنها ۷ میلیارد دلار از منابع ارزی ایران آزاد شود و در اختیار بانک مرکزی قرار بگیرد "فردا صبح قیمت دلار از ۲۵-۲۴ هزار تومان به حدود ۱۶-۱۵ هزار تومان می‌رسد." ۷ میلیارد دلار تنها بخشی اندک از منابع بلوکه شده ایران در خارج از کشور است و معادل پولی است که در کره جنوبی بلوکه شده است.
حامیان نظر روحانی برای اثبات صحت گفته او به تجربه سال ۱۳۹۷ اشاره می‌کنند. در مهر آن سال نرخ دلار در بازار آزاد تهران به ۱۹ هزار تومان رسید؛ رقمی ۴ برابر اول سال. با این حال یک ماه و نیم بعد، نرخ دلار با کاهشی نزدیک به ۵۰ درصد به کانال ۱۰ هزار تومان بازگشت، در نتیجه رسیدن قیمت دلار به ۱۵ هزار تومان نیز کار غیرممکنی نیست.
هر چند این پیش‌بینی روحانی با مخالفت اکثر اقتصاددان و فعالین اقتصادی روبه‌رو شد و بسیاری پیش‌بینی رییس جمهور را بیش از حد خوش‌بینانه دانستند. آنها تأکید می‌کنند حتی اگر قیمت دلار موقتاً به این سطح برسد در نهایت دولت چاره‌ای جز رها کردن فشار ندارد و باید بپذیرد که بازار و تولید به دلار در حدود ۲۰ هزار تومان نیاز دارد.
داوود سوری، اقتصاددان، همان زمان در توییتر خود نوشت: وظیفه رئیس‌جمهور یا رئیس‌دفتر او اعلام عدد نرخ ارز یا شاخص نیست، آنها تحلیلگر بازارها نیستند. باید "تنها" سیاست‌ها را اعلام کنند و اجازه دهند که تحلیلگران استنتاج کنند و فعالان اقتصادی ریسک تصمیم خود را بپذیرند! فعالان اقتصادی نیز می‌بایست بدانند که مسئول تصمیم‌های خود هستند.
زمانی که سال گذشته روحانی این سخنان را مطرح کرد حتی ایرنا به عنوان خبرگزاری دولت، نیز تحلیل‌هایی با احتیاط داشت و با پیش‌بینی روند بازار ارز نوشت که در بهترین حالت فعالان بازار ارز به کاهش قیمت دلار تا کانال ۲۱ هزار تومان امیدوارند، نه بیشتر از آن.
چشم بازار به تهران و وین
امروز قرار است یکی از سفرهای مهم سیاسی به تهران انجام شود و نخست وزیر کره جنوبی به ایران بیاید. بسیاری معتقدند پس از آزادسازی کشتی کره جنوبی امیدها برای گشایش دیپلماسی در حوزه پول‌های بلوکه شده ایران در کره جنوبی افزایش یافته و امیدوارند با این سفر گشایشی جدی در حوزه ارزی ایران رخ دهد.
سعید خطیب زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه تأیید کرد که «چون سی کیونگ» در روزهای ۲۲ و ۲۳ فروردین برای دیدار با مقامات جمهوری اسلامی ایران و گفتگو در خصوص موضوعات دوجانبه از جمله موضوع محدودیت‌های غیرقانونی ایجادشده برای دسترسی به منابع بانک مرکزی در این کشور به تهران سفر خواهد کرد.
سفر نخست وزیر کره جنوبی به ایران از این جهت اهمیت دارد که ۷ میلیارد دلار وعده داده شده رییس جمهور به طور مشخص در کره جنوبی بلوکه شده و اگر آزاد شود می‌توان صحت وعده‌های اقتصادی حوزه تحریم‌ها را با آن سنجید.
سفر نخست وزیر کره به ایران مهم است، اما تمام نگاه بازار به سفر امروز او نیست. چند روزی می‌شود که چشم محافل اقتصادی تهران به محافل سیاسی است تا خبری از مذاکرات وین درز کند و چشم‌انداز مذاکرات روشن شود. باید گفت بازارهای ایران بیش از سفر نخست وزیر کره در انتظار نتیجه مذاکرات وین هستند، مذاکراتی که مشکل منابع ارزی ایران در کره، عراق و هر کشور دیگری را حل می‌کند و اتمسفر اقتصاد ایران را متحول می‌کند.
اما آیا امیدی به گشایش در وین و تأثیر آن بر اقتصاد هست؟ هرچند پالس‌های مثبتی از وین مخابره می‌شود، اما هنوز نمی‌توان نظر قطعی در این رابطه داد چون راه مذاکرات وین آن‌چنان که تیم‌های ایران و آمریکایی گفته‌اند امیدوار کننده، اما طولانی و پر از چالش است.
حالا باید صبر کرد و دید خبر خوشی که بازارهای ایران در انتظار آن هستند از وین می‌رسد یا از تهران؟ مذاکرات روحانی با کره‌ای‌ها تاثیرات زود هنگام خود را می‌گذارد یا مذاکرات عباس عراقچی با طرف‌های برجام اثرات عمیقی در پی دارد؟ برای پاسخ به این سوال باید اندکی دیگر صبر کرد.
نظر شما