سلام نو – سرویس ورزشی: علی کریمی ستاره سابق فوتبال ایران و پرسپولیس، امروز با حضور در فدراسیون فوتبال فرمهای لازم برای شرکت در انتخابات این فدراسیون را پر کرد. کریمی در اقدامی قابل توجه مهدی مهدویکیا را به عنوان نایب رئیس اول خود، سعید دقیقی را به عنوان نایب رئیس دوم و فاطمه علیپور را به عنوان نایب رئیس سوم و مسئول بخش زنان فدراسیون فوتبال معرفی کرد.
کریمی که از محبوبترین بازیکنان فوتبال ایران است سابقه بازی در بایرن مونیخ، شالکه، پرسپولیس و تراکتور سازی را دارد. او دارنده عنوان مرد سال آسیا در سال ۲۰۰۴ است و باوجود اخلاق خاصش همیشه محبوب هواداران بوده است. جادوگر فوتبال ایران بعد از چند تجربه ناموفق مربیگری، مدتی بود که به عنوان منتقد اصلی فدراسیون فوتبال ایران، به خصوص مهدی تاج و یارانش، شناخته میشد.
امکان حضور کریمی در انتخابات فدراسیون فوتبال با توجه به اصلاحات فیفا بر اساسنامه فدراسیون فوتبال ممکن شد و حالا بسیاری امیدوارند حضور او در فدراسیون فوتبال روزگار فوتبال ایران را تغییر دهد. فوتبال ایران مدتها است که حال و روز بدی دارد. این حال و روز بد پیش از جام جهانی شروع شد و با رفتن کیروش اوج گرفت. بعد از این بود که فاجعه قرارداد چرب و نرم مارک ویلموتس پیش آمد، قراردادی که یکی از سنگینترین جریمههای تاریخ ورزش را به کشور تحمیل کرد.
سابقه فوتبالی علی کریمی در کنار اخلاق و منش خاص او و درگیریهایی که با فدراسیون دوران تاج داشت باعث شده که بخش زیادی از جامعه از حضور او در فدراسیون فوتبال استقبال کنند. جامعه فوتبال هم تاکنون استقبال خوبی از نامزدی علی کریمی داشته است و چهرههایی مثل علیرضا جهانبخش، سید جلال حسینی، رسول خطیبی و وُریا غفوری از نامزدی جادوگر استقبال کردهاند.
سپهر حیدری، همتیمی سابق علی کریمی در پرسپولیس میگوید: علی کریمی به عنوان یک فرد فوتبالیِ، محبوب، آگاه و غیرسیاسی بهترین گزینه برای صندلی ریاست فدراسیون فوتبال ایران است. امیدوارم که بگذارند انتخاب شود.
فوتبالیها مدتها است که از ضرورت انتخاب یک رئیس فوتبالی سخن میگویند. یکی از بهترین دوران آنها نیز دورانی بود که محمد دادکان فوتبالی سکان هدایت فدراسیون را بر عهده گرفت. دادکان با وجود پرسپولیسی بودن هیچ مارک رنگی بودن نخورد و تبدیل به یکی از محبوبترین مدیران تاریخ ورزش ایران شد. دادکان در کنار محسن صفایی فراهانی از جمله کسانی بود که فوتبال ایران را به سمت حرفهای شدن پیش برد.
بسیاری امیدوارند علی کریمی با منش خاصش - که بیشباهت به منش محمد دادکان هم نیست - بتواند سلامت، شفافیت و پویایی را به فوتبال فرتوت و خسته ایران بازگرداند. اما آیا کریمی در این مسیر موفق میشود؟
واقعیت این است که موفقترین رئیس فدراسیون فوتبال محسن صفایی فراهانی بود. یک مدیر اجرایی تمام عیار و یک سیاستمدار کارکشته که با ورودش به فوتبال ایران به آن سر و شکل حرفهای داد. دادکان نیز روزی که روی صندلی ریاست فدراسیون نشست، تجارب مدیریت ورزشی و تحصیلات دانشگاهی خوبی داشت. علی کریمی با وجود خوش منشی، پاکدستی و محبوبیت، تجربه مدیریت خوبی ندارد، مسئلهای که میتواند او را زمینگیر کند.
با نگاهی به رؤسای فدراسیون فوتبال در سالهای اخیر به نفراتی همچون علی کفاشیان، مهدی تاج و بهتازگی حیدر بهاروند میرسیم. چهرههایی که کلی حاشیه، حرف و حدیث داشتند. حیدر بهاروند هم یک بازنشسته است و معلوم نیست بر چه مبنایی امروز فدراسیون را اداره میکند.
این مسائل و درگیری فدراسیون فوتبال با فساد اقتصادی و ورزشی و اعمال نفوذهای سیاسی، نگرانیهای بسیاری را برای علی کریمی برانگیخته است. او هرچند گفته با پشتوانه مالی ۱۲۰۰ میلیاردی وارد انتخابات میشود، اما همه میدانند پول تمام مشکلات را بر طرف نمیکند. کریمی زبان انگلیسی را چه خواهد کرد؟ با سیاسیون چگونه کنار خواهد آمد؟ چطور فدراسیون را مدیریت میکند؟
با این وضعیت علی کریمی مخالفان و موافقان قدری دارد. سپهر خرمی، روزنامهنگار ورزشی با استقبال از نامزدی کریمی مینویسد:
کسانی که علیه کاندیداتوری علی کریمی برای اننتخابات فدراسیون فوتبال صحبت میکنن قطعا حامی فساد موجود در فوتبال و حامی سکههای پخش شده لای گز هستند! هرچند بعیده اجازه تغییر داده بشه اما همین که ترس به وجود باند تاج و آجرلو و ... افتاده بسیار خوشاینده.
اما در طرف مقابل روزنامهنگاری مثل میثم زمان آبادی به شدت با نامزدی کریمی مخالف است و مینویسد:
حتی مطرح کردن اسم علی کریمی و مهدویکیا برای فدراسیون فوتبال، توهین به شعور محسوب میشه.یکی مثل کریمی سواد نوشتاری که هیچ، سواد گفتاری هم نداره و البته قرار هم نیست قدرت دریبل این و سانتر اون، مشکل فوتبال رو حل کنه. در نهایت هم اینکه بلاهتتون رو توی تحلیلها نریزید رفقا.
فارغ از نقاط مثبت و منفی علی کریمی، آنطور که سپهر حیدری گفت باید دید که آیا میگذارند او به ریاست برسد یا نه؟ او با رقبا و چهرههایی رویارویی خواهد داشت که بعضا سابقه کار در فدراسیون فوتبال را دارند و از حمایت سیاسی هم برخوردار هستند. آیا کریمی میتواند از سد این رقبا و ترجیحات احتمالی فدراسیون فوتبال بگذرد؟
بعد از این که کریمی به ریاست فدارسیون برسد چه خواهد شد؟ عدم وجود تجربه مدیریت و نابلد بودن تعامل با مدیران سیاسی عمر مدیریت او را کوتاه میکند؟ آیا فساد افسار گسیخته فوتبال ایران او را نیز اسیر قراردادهای غیرشفاف و فاسد میکند؟ یا نه کریمی نام خود را در کنار دادکان و صفایی فراهانی ثبت میکند و تهدیدهای مدیریت فوتبال ایران فرصتی درخشان برای خود و فدراسیون میسازد؟ پاسخ این سوالها را زمان میدهد، البته اگر کریمی بتواند در انتخابات فدارسیون موفق شود.
نظر شما