اظهارات نیکبخت واحدی درباره حواشی حضورش در تمرین استقلال

برتربنها نوشت: پیشکسوت باشگاه استقلال گفت: هوچی‌گر نیستم که به خاطر پُست و مقام کاری انجام دهم. اگر حرفی درباره استقلال می‌زنم یا غصه این تیم را می‌خورم، از تهِ دلم است و برای کسی فیلم بازی نمی‌کنم.

علیرضا نیکبخت واحدی که به تازگی به عنوان دستیار علی لطیفی در تیم گل ریحان انتخاب شده در روزهای اخیر چند باری در تمرینات استقلال حاضر شده است. به همین بهانه برای دقایقی کوتاه با او صحبت کردیم.

با توجه به اینکه چند بازی به تمرینات استقلال رفته‌اید وضعیت تیم را چطور دیدید؟

جای تبریک دارد که کادر فنی همه استقلالی هستند. جای بسی امیدواری است و این را به فال نیک می‌گیرم. مطمئن هستم استقلال حرف‌های زیادی برای گفتن خواهد داشت، به شرط اینکه اتفاقات غیرمترقبه مثل نیم‌فصل سال گذشته رخ ندهد.

این حضور برای برخی شائبه‌برانگیز بود و این صحبت مطرح شد که شاید شما هم به کادر فنی تیم اضافه شوید.

هوچی‌گر نیستم که به خاطر پُست و مقام کاری انجام دهم. اگر حرفی درباره استقلال می‌زنم یا غصه این تیم را می‌خورم، از تهِ دلم است و برای کسی فیلم بازی نمی‌کنم. خیلی‌ها را داریم که با عواطف و احساسات مردم بازی می‌کنند. نمی‌خواهم از کسی اسم ببرم اما برخی به خاطر منافع شخصی، طرفداری می‌کنند. همه من را می‌شناسند که به استقلال عِرق دارم. از حضور در تمرینات استقلال ذی‌نفع نیستم. جوانی‌ام را برای این باشگاه گذاشتم و مهم نیست چهار نفر که فوتبالی نیستند قضاوتم کنند. کسانی که نیکبخت را می‌شناسند، می‌دانند او کیست. به هر صورت بلد نیستم از مدیرعامل یا مربی خاصی طرفداری کنم، هر کس برای استقلال زحمت بکشد، از او طرفداری می‌کنم.

زمان فرهاد مجیدی، استراماچونی و حتی وینفرد شفر از تیم حمایت می‌کردم. آن زمان هم نفعی به من رسید؟ دوست نداشتم این را بگویم اما متأسفانه می‌بینم برخی به خاطر منافع شخصی‌ یک‌سری حرف‌ها می‌زنند. مردم هم راحت می‌پذیرند در حالی که نباید با عواطف آنها بازی کرد. این کار ظلم است، به خصوص اینکه مردم سخت زندگی می‌کنند. بهتر است الکی شعار ندهیم. دیگر سر تمرین استقلال نمی‌روم اما مطمئن باشید روزی به استقلال برمی‌گردم و با قدرت هم برمی‌گردم.

این روزها مدام از گل‌هایت در استقلال و تیم ملی در صفحه شخصی‌ات رونمایی می‌کنی!

دوستان لطف می‌کنند این فیلم‌ها را ارسال می‌کنند و من هم در صفحه شخصی‌ام به اشتراک می‌گذارم. مادرم خیلی فوتبالی است و می‌گفت هر زمان که رسانه‌ها را می‌دیدیم، حداقل یک نیم‌صفحه درباره تو بود. من بالا و پایین فوتبال را دیده‌ام و احتیاجی به چاپلوسی ندارم. اگر می‌خواستم این مدلی باشم، تعداد بازی‌های ملی‌ام بالای 150 بازی بود. بلد نیستم این کارها را انجام دهم. اگر هم فیلمی می‌گذارم، به خاطر قشنگی آن دوران است و معنای خاصی ندارد.