درگیری‌های قره‌باغ شدت گرفت/ فرار ساکنان شهر

به گزارش سلام نو به نقل از ایسنا، با تشدید حملات، شهروندان ارمنی ساکن این شهر در حال فرار هستند.

به گزارش بی‌بی‌سی در پی وقوع انفجار، ساکنان آسیب‌پذیر این شهر سوار بر اتوبوس‌ها در صدد ترک محل سکونت خود هستند.

آراییک هاروتونیان، رهبر دولت جدایی طلب ارمنستان گفته که برای مقاومت در برابر حمله به یگان خط مقدم می‌پیوندد.

در همین حال جمهوری آذربایجان گفته که توپخانه ارمنستان شهرهای هم مرز با قره باغ را گلوله‌باران و باعث کشتن غیرنظامیان می‌شود.

از هفت روز پیش درگیری‌های شدید بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان در منطقه مورد مناقشه قره باغ آغاز شده است.

این درگیری‌ها تاکنون به کشته شدن دست کم یکصد نفر منجر شده است.

امروز جمهوری خودخوانده آرستاخ در قره باغ در بیانیه‌ای خواستار این شد که جامعه جهانی استقلال این منطقه را به عنوان یک کشور به رسمیت بشناسد و بگذارد شهروندانش به "حق زندگی و پیشرفت صلح‌آمیز دست یابند."

فرانسه، روسیه و آمریکا که به طور مشترک ریاست گروه مینسک را برعهده دارند خواستار آتش‌بس فوری و گفتگو بین طرف‌های درگیر شدند.

روز گذشته وزیر خارجه ارمنستان از آمادگی کشورش برای گفتگو با سازمان امنیت و همکاری اروپا جهت برقراری آتش بس مجدد در منطقه مورد مناقشه قره‌باغ خبر داد.

اما در مقابل، جمهوری آذربایجان تاکید کرد تا زمانی که کنترل منطقه قره‌باغ را که در سه دهه گذشته در اختیار جدایی طلبان ارمنستان بوده، به دست نگیرد، جنگ را متوقف نخواهد کرد.

منطقه مورد مناقشه قره باغ رسما بخشی از خاک جمهوری آذربایجان است هرچند به علت آن که اکثریت ساکنان آن ارمنی هستند زیر نظر دولت محلی که ارمنی‌ها در دست دارند اداره می‌شود.

جمهوری آذربایجان و ارمنستان در فاصله سال های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۴ بر سر این منطقه جنگیده اند و نظامیان ارمنستان علاوه بر قره باغ، مناطقی از خاک جمهوری آذربایجان را که در اطراف قره باغ قرار گرفته‌ را "اشغال" کرده‌اند.

این منطقه به طور سنتی محل سکونت ارمنی‌های مسیحی و ترک‌های مسلمان بوده است.

در دوران اتحاد جماهیر شوروی، به یک منطقه خودمختار در جمهوری آذربایجان تبدیل شد.

قره باغ از نظر جامعه بین‌الملل به عنوان بخشی از جمهوری آذربایجان شناخته شده، اما اکثریت جمعیت آن ارمنی است.

مقامات خودخوانده توسط هیچ یک از اعضای سازمان ملل از جمله ارمنستان به رسمیت شناخته نمی‌شوند.

تخمین زده می‌شود که در نتیجه جنگ در سال‌های ۱۹۹۴-۱۹۸۸، یک میلیون نفر آواره و حدود ۳۰ هزار نفر کشته شده باشند.

نیروهای جدایی طلب مناطق بیشتری را در اطراف قره باغ در جمهوری آذربایجان تصرف کردند.

ترکیه آشکارا از جمهوری آذربایجان حمایت می‌کند.

روسیه در ارمنستان پایگاه نظامی دارد.