مشکلات بیماران کرونایی پس از ترخیص از بیمارستان

بیشتر مبتلایان به کروناویروس شدید دارای 2 نشانه خاص هستند.

به گزارش سلام نو به نقل از رکنا ، ترک بیمارستان پس از بهبودی از COVID-19 مطمئناً دلیل خوبی برای جشن گرفتن است. اما یک مطالعه جدید نشان می دهد که بیش از نیمی از بیماران به مدت چند هفته پس از ترخیص، از علائم متعدد ضعف ناشی از انسداد عروق SARS-CoV2 رنج می برند. این مطالعه ایتالیایی، که در ژورنال انجمن پزشکی آمریکا (JAMA) منتشر شده است، با بهبود بیماران مبتلا به COVID به طور متوسط ​​پنج هفته پس از مرخص شدن از بیمارستان بررسی شده است. آنچه محققان دریافتند این بود که بیشتر آنها هنوز به ویژه به دو علائم مبتلا بودند: خستگی شدید و تنگی نفس .

در این مطالعه ۱۴۳ بیمار از سنین ۱۹ تا ۸۴ سال مشاهده شدند که به طور متوسط ​​دو هفته در بیمارستان روم بستری بودند. یک پنجم آنها به پشتیبانی تهویه نیاز داشتند. پنج هفته پس از اعزام به خانه، بیش از نیمی از بیماران (۵۳ درصد) از خستگی گزارش کردند و تقریبا نیمی از آنها (۴۳ درصد) هنوز دچار تنگی نفس بودند.

براساس این مطالعه، دو علائم شایع در بین بیماران درد مفاصل (۲۷ درصد) و درد قفسه سینه (نزدیک به ۲۲ درصد) است. تنها ۱۳ درصد کاملاً عاری از علائم COVID بودند، در حالی که ۸۷ درصد حداقل یک علامت مداوم را گزارش کردند.

اما محققان لزوماً در دوره بهبودی طولانی شگفت زده نمی شوند. پس از شیوع بیماری SARS در سال ۲۰۰۳ ، مطالعه ای که در طب داخلی JAMA منتشر شد، نشان داد که برخی از بازماندگان مصاحبه شده چهار سال پس از بهبودی هنوز خستگی مزمن را تجربه کرده اند.

رابرت گلاتر، پزشک طب اورژانس در بیمارستان لنوکس هیل در نیویورک معتقد است واقعیت سخت این است که بسیاری از بیماران هفته ها و ماه ها پس از تشخیص و بهبودی” COVID-19 “، علائم طولانی مدت را تجربه می کنند. “در حالی که این مطالعه کوچک [ایتالیایی] نشان داد که خستگی و تنگی نفس دو علائم رایج هستند ، بسیاری از افراد علائم طولانی مدت از جمله تب پایین و علائم عصبی مانند بی حسی و سوزن سوزن شدن را نیز تجربه می کنند.

برخی محققان معتقدند که مشکلات مداوم سلامت ممکن است ناشی از التهاب مزمن باشد زیرا سیستم ایمنی بدن همچنان به عفونت ویروسی حمله می کند.

افرادی که از COVID-19 بهبود می یابند ممکن است ماهها پس از تشخیص با افسردگی و اضطراب نیز سر و کار داشته باشند که بیمار برای بهبودی از این بیماری نه تنها از نظر جسمی بلکه از نظر عاطفی نیز ناتوان است.