1. کارهای خسته کننده را به بازی بدل سازید
از کودک خود بخواهید اسباب بازی‌های خود را مرتب کند، اتاق خود را تمیز کند، کتاب‌ها یا لباس‌های خود را مرتب کند اما این کار را در قالب بازی بخواهید که انجام دهد؛ برای مثال، با اختصاص یک محدودیت زمانی و استفاده از لحن چالش برانگیز مانند "بیا ببینیم آیا می توانی اسباب‌بازی‌های خود را به درستی منظم کنی تا زمانی که مامان شام می‌پزد" و برای انجام وظیفه مورد نظر، با خوشحالی به او بپیوندید.
2. یادگیری را سرگرم کننده کنید
تحصیل و یادگیری عمومی در سال‌های ابتدایی کودک امری ضروری است. یادگیری را با خواندن داستان‌های بلند با صداهای جالب، نقش آفرینی با فرزندتان، آواز خواندن، بازی کردن با پازل‌ها و غیره لذتبخش کنید. کودکان دانشمند به دنیا می آیند، کنجکاوی کودکان را با باغبانی، کاشت بذر و دیدن آنها در وضعیتی که در حال رشد هستند ترغیب کنید چرا که به یادگیری آن ها کمک می‌کند. انجام آزمایش‌های ساده علمی را فراموش نکنید!
3. آشپزی را با کمک هم انجام دهید
یکی از سخت‌ترین کارهای والدین این است که کودک خود به تغذیه سالم ترغیب کنند. طبق نظر کارشناسان والدین، کودکان احتمالاً به غذایی که خودشان درخواست کرده‌اند یا آن را با شما تهیه کرده‌اند نه نمی‌گویند. به جای خرید کیک / کلوچه بسته بندی شده، این امکان را فراهم آورید تا غذاها را با مخلوط کن و با مواد غذایی طبیعی و جایگزین تهیه کنید. کلوچه‌های کم قند، بدون رنگ و با ترکیبی از سبوس می‌تواند کمک کننده باشد. به تدریج این روند را برای شام و تهیه سالاد در وعده‌های اصلی غذایی ادامه دهید.
4. خرید به همراه فرزندتان
رفتن به بازار و یا فروشگاه‌های مواد غذایی را می‌توانید به کاری سرگرم کننده بدل کنید تا علاوه بر به انجام رسیدن امور، فرزندتان نیز احساس خستگی نکند. برای مثال، تغذیه کامل قبل از خرید را فراموش نکنید. اگر فرزندتان نوپاست استفاده از کالسکه می‌تواند کمک کننده باشد.
5. گاهی تربیت سختگیرانه را کنار بگذارید
در آخر، خوب است که گاهی اوقات بخشی از آشفتگی باشید. اگر فرزندتان لوازم آرایشی شما را خراب کرده و با آن ها صورتش را رنگی کرده به جای عصبانیت از او می توانید با ثبت این لحظات با کمک دوربین عکسبرداری می‌توانید خاطرات خوبی را از کودکی در ذهن کودکتان بجای بگذارید یا خاطره‌اش را ثبت کنید.
بیش از هر چیز دیگر، فرزندان ما برای درک دیدگاهشان به وقت و کمی صبر ما نیاز دارند. هیچ کودکی مشکل‌آفرین متولد نشده است، آن چه اهمیت دارد این است که ما چگونه انرژی آنها را هدایت می‌کنیم و با آنها رفتار می‌کنیم، که در اعمال روزمره خود موفق شوند.
