در چند سال گذشته محققان دانشگاه آیووا و پیترزبورگ دور هم جمع شده و مطالعات مفیدی انجام دادند که در طول این جلسه و مطالعات، ۱۸معیار برای ازدواج در میان مردان مورد ارزیابی قرار گرفت.
نکته ای که در خصوص این مطالعه وجود دارد این است که این مطالعه در طول هفت دهه سلیقه مردان را در سراسر جهان بررسی کرده و از آن ها درخواست کرده بود که میزان اهمیت معیارهای خود را برای انتخاب کردن همسر خود مشخص نمایند که این معیارها به ترتیب عبارت بودند از:
«قابل اعتماد بودن،عشق و جذابیت،بلوغ عاطفی،هوش و تحصیلات،دلنشین بودن،اجتماعی بودن،ظاهر خوب،سلامتی،خانه داری و علاقه به بچّه،همت و اراده،چشم انداز اقتصادی خوب،زمینه تحصیلی مشترک،جایگاه اجتماعی مطلوب،نظافت و پاکیزگی،کدبانوگری،عفت،تشابه دینی و دیدگاه سیاسی.»
این نتایج منتشر شد و تا به امروز هم،چنین است که آن ها نشان می دهند ۷معیار و ملاک اولیه ی مردان برای انتخاب همسر خود این ها هستند:
عشق و جاذبه متقابل
قابل اعتماد بودن
ثبات و بلوغ عاطفی
هوش و تحصیلات
دلنشین و مهربان بودن
اجتماعی بودن
سلامتی
این درحالی ست که معیارها و ملاک های اصلی مردان در ۷دهه قبل این عناوین بودند:
مهربان بودن
جذابیت متقابل و عشقی
خانه داری
بچه داری و نظافت
و تمامی آن ها حاکی از این است که ملاک ها و معیارها در تمامی این دهه ها تغییرات بسیاری داشته اند به طوری که هوش و تحصیلات بیش از دیگر ملاک ها و معیارها دارای اهمیت می باشند تا جاییکه از جایگاه یازدهم به چهارم رسیده اند و نکته ی دیگر این است که برای مردان امروزی،رفتار اجتماعی مطلوب و زیبایی ظاهری نسبت به مردان آن دهه ها بسیار اهمیت دارد.
عشق و جاذبه هم در سال های اخیر دارای اهمیت بسیاری شده است به طوری که به جایگاه های اولیه صعود کرده اند.