ترویج سینمای قصه گو و بیوگرافی

سلام نو - سرویس فرهنگ و هنر : در حالیکه سینمای جهان روزهای تلخی را به دلیل شیوع و گسترش ویروس کرونا سپری می کند و اکثر پروژه های مطرح سینمایی به تعطیلی کشیده شده اند، با نگاهی به چند ماه اخیر فیلم های اکران شده می توان فهمید سال 2020 سال سینمای قصه گو و فیلم هایی با محتوای زندگی اشخاص مهم است.

فیلم روسی «ای کا 47» به کارگردانی کنستانتین باسلو درباره داستان زندگی میخائیل کلاشینک، مخترع سلاح کلاشینکف است که با ساخت آن باعث ایجاد تحولی عظیم در صنعت اسلحه سازی جهان شد و کمک شایانی به دولت روسیه در مسیر موفقیت در عرصه جهانی نمود.

این فیلم تا اندازه زیادی بر اساس واقعیت تولید شده است و همین مسئله آن را جذاب می کند، کلاشینکو در ابتدا و در مسیر ساخت این اسلحه بارها دچار شکست می شود وافراد بسیاری او را مورد تمسخر قرار می دهند تا اینکه پس از مجروح شدن در جنگ در گوشه یک کارگاه، به او فضای کوچکی می دهند و در همان فضای کوچک اولین نمونه سلاح را طراحی و تولید می کند.

فیلم روایتگر این است که سلاح مطرح کلاش انتخاب اول روسیه نبوده است؛ بلکه پس از بارها آزمایش و خطای اسلحه های دیگر آنها مجبور به تست اسلحه دست ساز یک گروهبان ساده یعنی میخائیل کلاشینکو می شوند، به هر حال این فیلم، فیلمی در ژانر بیوگرافی محسوب می شود که می تواند نظر علاقه مندان به این موضوع و ژانر را تا اندازه قابل قبولی جلب کند.

فیلم «رادیواکتیو» به کارگردانی مرجانه ساتراپی محصول سینمای انگلستان است که روایتگر داستان زندگی ماری کوری است که در فوریه‌ی سال ۲۰۱۷ اعلام شد که ساخته‌ می‌شود و در ماه می همان سال، رزمند پایک برای ایفای نقش ماری کوری انتخاب شد.

این فیلم فضای آرامی به منظور نمایش زندگی ماری و همسرش دارد و به همین دلیل به خوبی توانسته است با مخاطب خود ارتباط برقرار کند. گرچه ریتم فیلم کمی کند است و در برخی صحنه ها حوصله مخاطب سر می رود، اما اتفاقات رخ داده در دل داستان که بارزترین آن کشف عناصر رادیواکتیو است، بر جذابیت فیلم می افزاید و در واقع داستان فیلم زندگی ماری کوری را از دوران جوانی به تصویر می‌کشد و گاه با فلش‌بک‌هایی، به کودکی او نیز سر می‌زند، کودکی که مادرش را در دوران طفولیت خود از دست می‌دهد و بعدها با اقدامات علمی که انجام می‌دهد، جان میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا را در برابر بیماری مثل سرطان نجات می‌دهد.

ماری کوری مانند بسیاری از دانشمندان، در راهی که قدم برمی‌داشته تنها نبوده و همسرش نیز در تمام لحظات کنار او بوده است، این دو نفر در حین سالها مکاشفه و تحقیق، با مواد رادیواکتیویتی متفاوتی سر و کله می‌زنند و بدون آنکه بدانند، ذره ذره خودشان را غرق این مواد آلوده می‌کنند، فداکاری که کوری و همسرش در راه علمی خود به خرج می‌دهند، از دراماتیک‌ترین لحظات فیلم است که در هیچ سکانسی از فیلم مشخصاً به آن پرداخت نمی‌شود اما سایه آن در سراسر فیلم بر فیلمنامه افتاده است.

«کاپون» فیلمی روایتگر زندگی مافیا بزرگی به همین نام با بازی تام هاردی است که دهه آخر زندگی این فرد را به تصویر می کشد و علیرغم تمام تبلیغات صورت گرفته برای این فیلم با شکست مواجه شده است.

در واقع کاپون از سنین نوجوانی تبهکار بوده و معروف است که در عملیات‌های خود، هیچ ردی را از خود به جای نمی‌گذاشته است و سال‌ها طول می‌کشد تا به بهانه قانون پرداخت مالیات او را به فرار مالیاتی محکوم کنند.

نکته جالب محکومیت او به واسطه فرار مالیاتی است و باز هم نمی توانند او را به دلیل جرم های متعددی که مرتکب شده است، محاکمه کنند، کارگردان فیلم نیز تمام تلاشش را کرده است تا با گرفتن بازی خوب از هاردی، قدرت کاپون حتی در سنین پایانی عمرش را نشان دهد و در این راه موفق بوده است، اما ریتم کند فیلم و کمی سکون موجود در داستان و تکرار شدن برخی صخنه های فیلم باعث نظر نه چندان مساعد مخاطبان درخصوص کاپون شده است.