سلام نو – سرویس سیاسی: زنگ آغاز مجلس شورای اسلامی یازدهم بالاخره خورد و نمایندگان دست آخر بر صندلی‌های سبز بهارستان تکیه زدند و دوران چهار ساله حضور در خانه ملت را آغاز کردند.
این آغاز با حضور رئیس جمهور، رئیس قوه قضاییه، روسای سابق مجلس، وزرای مختلف، مقامات ارشد نظامی و چهره‌هایی چون سید حسن خمینی برگزار شد.
در مراسم افتتاحیه رهبر انقلاب در پیامی نمایندگان را به مسائلی همچون اولویت دادن به معیشت طبقات ضعیف، اصلاح خطوط اصلی اقتصاد مثل اشتغال و تولید و تورم، رعایت تقوا و انصاف در انجام وظایف نظارتی، موضع‌گیری‌های انقلابی در حوادث مهم و تعامل برادرانه با قوای مجریه و قضائیه توصیه کردند.
روحانی هم با تاکید بر اینکه به عنوان رئیس جمهور هیچ جا دنبال کوتاه آمدن مجلس از نقش نظارتی خود نیست گفت: مجلس و دولت می توانند با هم همکاری کنند، امیدوارم در یک سال باقی مانده دولت و اغازین سال مجلس بتوانیم در همه زمینه ها با یکدیگر همکاری داشته باشیم.
رضا تقوی، رئیس سنی مجلس نیز در اولین نطق خود تاکید کرد که این مجلس، مجلسی ولایت مدار است، دنبال حاشیه سازی نیست و منتخبان وکیل الدوله و وکیل معاند دولت نیستند.
اما نکته جالب توجه در همین روز نخست مجلس، نشان پررنگ لابی بین مجلسی‌ها بود، به ویژه لابی‌هایی که علیرضا زاکنی و علی نیکزاد انجام می‌دادند حسابی به چشم اهالی رسانه آمد.
مجلسی که حداقل با توجه به مانور رسانه‌ای اصولگرایان قرار است مجلس وحدت و یک صدایی باشد از همین روز نخست با تلاش و لابی آغاز شد، مسئله‌ای که هرچند ناپسند نیست و در دنیا مرسوم است، اما باب میل اصولگرایان و بزرگان آن نیست.
اصولگرایان از مجلس جدید یک صدایی، دوری از حاشیه و حرف گوش کن بودن را انتظار دارند و برای این که به چنین مجلس یک دستی برسند، کلی دوست و دشمن را از میدان رقابت به در کردند و برای ائتلاف عرق بسیار ریختند. اما آیا این هدف قابل دسترس است؟
مجلس پرحاشیه، اما قابل مدیریت
مجلس یازدهم از فردای انتخابات ثابت کرد مجلسی پرحاشیه خواهد بود و آن طور که باید و شاید یک دست نشده. مدیران مجلس به جز جوانان جویای نام اصولگرا با احمدی‌نژادی‌های زبل و پایداری‌های بدقول هم طرف هستند. در آن طرف میدان هم مستقلان حضور دارند که می‌توانند بعضی وقت‌ها ساز خود را بزنند و حسابی شیطنت کنند.
به جز رقابت و حواشی سیاسی مرسوم، این مجلس حواشی خاص خود را هم خواهد داشت. فعلا یک نفر به خاطر مدرک تحصیلی نامعتبر از ورود به مجلس بازماند و نام چند نفر دیگر با پرونده‌های مشابه مطرح شده است.
در کنار این مصطفی میرسلیم اخیرا با بی.بی.سی گفت‌وگو کرد و نه تنها یک خطر قرمز بزرگ را شکست بلکه به طور تلویحی ادعایی جدی علیه بعضی نمایندگان قبلی و فعلی را مطرح کرد، رخدادی که مشابه و حتی بدتر از آن می‌تواند در تمام چهار سال پیش رو نیز شکل بگیرد.
هنوز یادمان نرفته برخی از جدی‌ترین افشاگری‌ها و جدی‌ترین زد و خوردهای سیاسی در مجلس نهم رخ داد، مجلسی که اصلاح‌طلبان مثل امروز در اقلیت مطلق بودند.
با این همه اگر اتفاقی خاصی نیافتد مجلس یازدهم مانند مجلس نهم مجلسی قابل مدیریت خواهد بود. مجلسی که هرچند علیه دولت روحانی حرف می‌زند ولی دنبال تقابل عملیاتی نمی‌رود. مجلسی که اکثر نمایندگانش علیه برجام و اف ای تی اف حرف زدند، اما در صورت نیاز قراردادهای مشابه را تصویب و از آن پشتیبانی می‌کنند.
بخشی از حواشی هم احتمالا از همین بخش قابل مدیریت بودن مجلس درخواهد آمد، آن چنان که در مجلس نهم رسایی و کوچک زاده نسبت به مدیریت شدن مجلس واکنش نشان دادند، احتمالا این دوره هم برخی واکنش‌های این چنینی نشان می‌دهند که در نهایت روی مسیر کلی مجلس اثر نمی‌گذارد.
در نهایت مجلس یازدهم مجلسی با کمترین پشتوانه در تاریخ جمهوری اسلامی است که احتمالا بخشی از هیجانی‌ترین و عجیب‌ترین نطق‌ها، مصوبات و حرف‌ها را در آن شاهد باشیم و دست آخر با نگاهی به مجلس دهم از عملکرد خوب نمایندگان آن و سکوت هوشمندانه عارف حرف بزنیم که در برابر حرف‌های نمایندگان جدید غنیمت است.
