اولین ساعت های ساخته شده توسط بشر
حدود 1500 سال قبل از میلاد مسیح، انسان ها از ساعت های شیشه ای، آبی و لامپ های روغنی استفاده می کردند، که با حرکت شن، ماسه و آب و روغن، ساعت را مشخص می کردند.
از میان اختراعات اولیه، چند تلاش احمقانه برای ایجاد زنگ بیداری مانند ساعت شمعی صورت گرفت. در این دستگاه های ساده در چین باستان میخ هایی تعبیه شده بودند که به محض ذوب شدن شمع آزاد می شدند و میخ ها را با صدای بلند در یک سینی فلزی که در زیر شمع قرار داشت می ریختند و این صدا موجب بیداری می شد.
اما چنین اختراعاتی غیرقابل اعتماد بودند. بنابراین، تا زمانی که اختراعات مکانیکی دقیق تر به وجود نیامده بودند، انسان ها مجبور بودند به یک شکل ذاتی تر از زمانبندی وابسته باشند و آن ساعت داخلی بدن بود.
ساعت داخلی بدن
انسان ها دو فرآیند بیولوژیکی هوموستاز و ریتم شبانه روزی دارند که پایه و اساس الگوهای خواب و بیداری طبیعی است. زمینه ساز اصلی هوموستاز، یک فرآیند سیگنالی است که توسط ناحیه هیپوتالاموس در مغز انجام می شود. به همین دلیل هرچه بیشتر بیدار بمانید، انگیزه برای خوابیدن بیشتر است.
ریتم شبانه روزی، که توسط سلول های موجود در هیپوتالاموس نیز کنترل می شود، یک فرآیند موازی است که مراحل خواب و هوشیاری را در طی یک روز تنظیم می کند. این روند همچنین تحت تأثیر نور و تاریکی قرار دارد، به این معنی که دوره های هوشیاری و خواب آلودگی معمولاً با نور صبح و تاریکی شب مطابقت دارند. بنابر نظر محققین در ساعات قبل از هشدار، این احتمال وجود دارد که افراد از خواب بیدار شوند، زیرا ساعت بیداری، با پرتوهای طلوع خورشید جفت شده اند.
نشانه های مذهبی
ساشا هندلی، مدرس ارشد تاریخ مدرن در دانشگاه منچستر انگلستان، در تحقیقات خود در مورد شیوه های بیداری مردم باستان، کشف کرد که مسیحیان در بریتانیا غالباً تختخواب خود را به سمت شرق هدایت می کردند جایی که خورشید طلوع می کرد. استدلال آن ها تا حدودی مذهبی بود، زیرا اعتقاد بر این بود که شرق راهی است که عیسی هنگام قیام به آنجا می آید. اما این جهت گیری باعث می شد تا افراد با اشعه خورشید از خواب بیدار شوند.
هندلی افزود: یک واقعیت ساده اما قابل توجه دیگر این است که مردم باستان مانند امروز هیچ راهی برای جلوگیری از عایق بندی خانه های خود در برابر سر و صداهای دنیای خارج، نداشتند. برای جامعه ای که قبل از انقلاب صنعتی، کار کشاورزی شغل مردم بود، صداهای طبیعت احتمالاً چیزهای مهمی برای بیدار شدن بودند. صدای خروس و گاوهایی که منتظر شیر دادن بودند، باعث بیداری مردم می شده است.
آیا وابستگی امروزی ما به زنگ هشدار چیز خوبی است؟
این واقعیت که امروزه استفاده از تلویزیون ها، لپ تاپ ها و تلفن های همراه وسیله ای برای استراحت در پایان یک روز کاری است، باعث شده تا خواب دیگردر اولویت قرار نگیرد و این به ریتم ساعت داخلی بدن ضربه خواهد زد. بنابراین، ما انتخاب دیگری جز استفاده از زنگ هشدار دهنده نداریم.