موسسه املاک و مستغلات نیو ساوت ولز انتظار دارد که مناطق حومه در درازمدت به عنوان نتیجه همه گیری، مورد استقبال قرار گیرند. حتی سیاستمداران نیز بر این عقیده هستند که احتمالا بعد از همه گیری شاهد افزایش تقاضا برای املاک روستایی و حومه باشیم.
بنظر میرسد که اکنون همه ما متوجه شدهایم که میتوانیم از خانه به بسیاری از کارهای خود رسیدگی کنیم و دیگر نیازی به سفرهای درون شهری برای حضور در جلسات کاری نداریم. به احتمال زیاد اتمام این همه گیری با این نتیجه همراه باشد که شاید نیازی به زندگی در شهر نداریم. با کاهش محدودیتهای COVID-19، دادههای جمعیتی نشان خواهند داد که مردم برای بازدید از املاک و مستغلات در مناطق روستایی اقدام خواهند کرد.
کریس هایوارد، نماینده املاک شمالی NSW، گفت از زمان آغاز این بیماری ، علاقه به املاک روستایی افزایش یافته است. آقای هایوارد گفت که وی در حال تحقیق در مورد مردم در کلان شهرها از جمله سیدنی و ساحل گلد است. او درمورد نتایج تحقیقاتش گفت: "مردم میخواهند از اجتماعات بزرگ خارج شوند، این احساس من است." آقای هایوارد گفت املاک روستایی که مدتی در رکود به سر میبردند اکنون شروع به تغییر کردهاند.
وی گفت: "من آن را به عنوان" بازگشت به قواعد اولیه" در نظر میگیرم؛ کروناویروس پیامدهای مثبتی نیز خواهد داشت و به نظر من یکی از پیامدهای مثبت آن است که افراد مایل به بازگشت به یک سبک زندگی سادهتر هستند."
برنامهریزی برای زمان بعد از همهگیری
برنامهریز منطقهای و شهری- بت اوبراین- گفت که دولتها برای استفاده بیشتر از مهاجرت پس از همهگیری، باید در مناطق روستایی سرمایهگذاری کنند. دکتر اوبراین گفت: "موج جدید تغییرات اقلیمی میتواند اقتصادهای روستایی را رونق ببخشد، اما برای جذب جمعیتی جوانتر و شاغل، باید اقدامات بیشتری انجام شود." از نظر اوبراین بهترین نتیجه برای اقتصاد روستاها و حومه، این است که همه گروههای سنی شروع به جابجایی میکنند، زیرا شما خانوادههای جوانی در مناطق شهری دارید که هنوز نیاز به خرید خانه دارند، چیزهایی که در واقع برای تحرک اقتصادی ضروری است.
دوباره به طبیعت برگردید
محقق مطالعات فرهنگی روب گاربت گفت: "وقتی مردم در دهه 1970 به میزان قابل توجهی به مناطق شهری مهاجرت کردند بسیاری از ارزش های اجتماعی و فرهنگی مورد غفلت قرار گرفتند آنها بعد از جنگ ویتنام و سیاست هستهای که به از بین بردن اطمینان متقابل منجر میشد تلاش کردند تا به این موضوعات پشت کرده و آگاهی جدیدی از محیط زیست را بپرورانند."
دکتر گاربت گفت: " شهر به عنوان تجسم بیماریهای جامعه دیده میشد، بنابراین انگیزهای برای رفتن از این سرزمین وجود داشت تا از سیستمهای اجتماعی پیرامون خود مستقلتر شده و متفاوت فکر کنیم." وی گفت که می توان به طور موازی بین همهگیر و ترسهایی که به حرکت به گذشته برای بازگشت به زمین در دهه 1970 کمک میکرد، تعادل ایجاد کنیم و اثرات آن را بر جوامع روستایی شاهد باشیم."
وی گفت: "شاید درصد محدودی از مردم برای کل جامعه اثرگذار نباشند، اما برای یک منطقه روستایی کاملاً اثرگذار است و شما در مناطق روستایی به افراد زیادی احتیاج ندارید تا تغییر در روش کار روستاها ایجاد کنند."
به اعتقاد یکی از افرادی که اخیرا به مناطق روستایی جلب شده، روستاها و مناطق غیرشهری "واقعاً مانند یک پناهگاه است."