به گزارش سلام نو به نقل از ایرنا، کانون فیلم‌نامه‌نویسان سینمای ایران در پی اتفاقات صنفی و درون‌خانواده‌ای سینما پس از وقوع کرونا، با انتشار بیانیه‌ای، نسبت به آن‌چه تلاش‌های ساختارشکنانه برای تضعیف اجماع صنفی در خانه سینما می‌داند هشدار داد و خواستار ایجاد ساز و کار حمایتی فراتر از ظرفیت‌های موجود از سوی نهادهای مسئول برای اعضای خانواده سینما شد.
متن بیانیه‌کانون فیلم‌نامه‌نویسان سینمای ایران به شرح زیر است: ترکیب تهی از معنای در این برهه حساس، با حاکمیت مرگ‌بار بیماری کووید ۱۹، معنایی واقعی پیدا کرده و به شکلی همگانی و بدون تبعیض، همه‌ی انسان‌ها در «برهه‌ای حساس» قرار گرفته‌اند. موقعیتی که می‌توان آن‌را بزرگ‌ترین بحران اقتصادی و اجتماعی جهانی که می‌شناسیم نامید؛ ناگوارترین سناریوی ممکن، سقوط تمدن انسانی به ژرفای پرت‌گاهی‌ست که برآورد و گمانه‌ی عواقب زیان‌بار آن هنوز غیرممکن است.
در ادامه این متن آمده است: سینما به عنوان یک هنر-صنعت، چنان با شالوده‌های جهان مدرن آمیخته که سرنوشتش به فراز و فرود این موقعیت جهانی بستگی تام دارد. با وجود این‌که تمام مشکلات و معایب ساختاری‌اداری سینمای ایران پیش از همه‌گیری بیماری، هم‌چنان به‌جای خود باقی مانده، مدیریت سینما در این دوران، اهمیتی نزدیک به مرگ و زندگی یافته است. کانون فیلم‌نامه‌نویسان سینما در این روزهای تلخ که زندگان آن بهار و مردگان‌ش تعزیتی ندارند، بر حفظ هماهنگی و هم‌گرایی میان همه اصناف سینما و مدیریت آن در خانه سینما، به عنوان تنها گزینه معقول و ممکن تأکید می‌کند و هر نوع تلاش ساختارشکنانه را به ضرر سینما می‌داند.
در بخش دیگری از این متن آمده است: کووید ۱۹ نشان داد ساز و کار اداره سینما آمادگی مواجهه با بحرانی بزرگ را ندارد. بحث ناتوانی افراد نیست؛ صحبت بر سر ناکارآمدی آشکار شده سیستم اداری موجود است. نه شورای مرکزی کانون فیلم‌نامه‌نویسان، نه بقیه صنوف و نه هیئت مدیره خانه‌ی سینما، نتوانستند حمایتی در خور از اعضای خود بکنند. این ناتوانی چیزی فراتر از خواست قلبی و اراده افراد است؛ ضعف مالی بنیادین خانه‌ی سینما و اصناف آن، بزرگ‌ترین مانع در راه خدمت‌رسانی به اعضا است.
در بخش پایانی این متن آمده است: اکنون که هم دانشمندان و هم متولیان بهداشت کشور، هشدار تداوم و بازگشت متوالی این بیماری را داده‌اند، لازم است ساز و کار حمایتی فراتر از ظرفیت‌های موجود برای اعضای خانواده‌ی سینما اندیشیده شود تا جهان پیش رو، بهتر و شریف‌تر و خردمندانه‌تر محقق شود. بدیهی‌ست کرده‌های نیک و بد ما در این روزهای ناگزیر، برای داوری ناگزیر ثبت خواهند شد و هیچ حسابی بدون تسویه شدن باقی نخواهد ماند.
