سلام نو - سرویس فرهنگ و هنر : ۲۵ آوریل برای سینمادوستان و سینماگران بدون شک روزی به یادماندنی و البته بسیار مهم است، روزی که یکی از اعجوبه‌های بازیگری در محله هارلم نیویورک چشم به جهان گشود تا سال‌ها بعد جهانی را شیفته خود و هنرش کند.
سوپراستاری که دوران کودکی‌اش را در خیابان‌هایی آمیخته با جرم و جنایت در محله افسانه‌ای خلافکاران نیویورک گذراند اما رویایی که در سر داشت مانع شد پا در مسیری غلط گذارد، رویایی که پس از چند مرتبه حضور در سینما و تماشای نمایش «مرغ دریایی» چخوف لحظه به لحظه جدی‌تر شد تا جاییکه در ۱۶ سالگی درس را رها کرد و با فرار از خانه برای تحقق آرزوهایش قدم برداشت.
در نخستین گام به ایفای نقش‌های اپیزودیک در تئاتر پرداخت و سپس به اچ بی استودیو پیوست و پس از چهار سال با موفقیت در آزمون ورودی اکتورز استودیو دوره‌ای جدید در زندگی‌اش آغاز شد و زیرنظر لی استراسبرگ بازیگری متد را آموخت.
اما بلیت او زمانی برد که فرانسیس فورد کاپولا بازی او در فیلم «وحشت در نیدل پارک» در نقش یک معتاد هروئینی را پسندید و نقش مایکل کورلئونه سه گانه ماندگار «پدر خوانده» را به او سپرد و اینچنین یکی از مسحورکننده‌ترین بازی‌های تاریخ بر پرده نقره‌ای نقش بست که نیوزویک به خوبی آن را اینچنین توصیف کرد: «به‌جرئت بهترین بازنمود یک قلب در حال سخت‌شدن در تاریخ سینما.»
آل پاچینو به همراه پدر و مادرش
ایفای نقش فرانک سرپیکو (افسر پلیس شهر نیویورک) در فیلمی به همین عنوان، نام او را بیش از گذشته بر سر زبان‌ها انداخت و نامزدی اسکار را هم برایش به همراه آورد و در همکاری دیگرش با سیدنی لومت بار دیگر نقش شخصیتی واقعی به نام جان ویتوویچ را در «بعد از ظهر سگی» بازی کرد.
دهه ۱۹۷۰ برای او با فیلم‌های مهم و تاثیرگذاری چون «بابی دیرفیلد» به کارگردانی سیدنی پولاک و «و عدالت برای همه» به کارگردانی نورمن جویسن و چهار نامزدی اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد به پایان رسید.
در دهه ۱۹۸۰ بازی او در فیلم «صورت زخمی» به کارگردانی برایان دی پالما، ستایش منتقدان را برانگیخت و پس از مقطعی با آثاری چون «دیک تریسی» به کارگرداانی وارن بیتی و «فرانکی و جانی» به کارگردانی گری مارشال بر پرده سینماها ظهور کرد، اما نقطه عطف نقش آفرینی‌هایش در دهه ۹۰ و فیلم «عطر خوش یک زن» ساخته مارتین برست بود، جایی که او با بازی نقش سرهنگ دوم نابینای آمریکایی توانست جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را از آن خود کند، رقص تانگو وی در این فیلم جزء صد سکانس برتر دنیا شناخته می شود.
«وکیل مدافع شیطان»، «بی خوابی»، «13 یار اوشن»، «مخمصه»، «روزی روزگاری در هالیوود» و «ایرلندی» دیگر آثار ماندگار بازیگری است که به گفته همکارانش انسانیتی قدرتمند را توام با دیوانگی روی پرده به نمایش می‌گذارد و تماشاگر را مجذوب خود می‌کند، امروز هشتاد سال از ۲۵ آوریل ۱۹۴۰ می‌گذرد و آل بزرگ سینما، آلفردو جیمز پاچینو قدم در هشتمین دهه از زندگی خود می‌گذارد، تولدت مبارک عالیجناب!
