چند وقتی است که اکران اینترنتی فیلم های سینمایی در شبکه های وی او دی، نقل محفل های سینمایی شده است و با توجه به تعطیلی سینما ها و ضررات احتمالی خواب پول تهیه کنندگان، بسیاری از آنها تمایل به حضور در این عرصه و اکران آنلاین فیلم هایشان پیش از اکران سینمایی گرفته اند، اقدامی که ابراهیم حاتمی کیا و فیلم «خروج» سردمدار آن بود. 

سلام نو - سرویس فرهنگ و هنر : ابراهیم حاتمی کیا، به خاطر شیوع ویروس کرونا و تعطیلی سینماها، آخرین اثرش را تحت عنوان فیلم سینمایی «خروج»  از یکشنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۹ به صورت آنلاین از طریق شبکه های وی او دی به پخش رساند، ابراهیم حاتمی کیا و فیلم «خروج» با این اقدام، اولین فیلم در تاریخ سینمای ایران لقب گرفت که نسخه اینترنتی اش زودتر از نسخه سینمایی اش اکردان شده است.

هر چند از ابتدا انجام چنین طرحی شاید ترسناک و بعید به نظر می رسید، اما پس از مدتی و فروش بالای این فیلم در شبکه نمایش خانگی، حالا شاهد تمایل مابقی تهیه کنندگان و فیلم سازان برای پخش فیلم هایشان قبل از سینما در شبکه نمایش خانگی هستیم، اقدامی که شاید پخش نسخه قاچاق بزرگترین ریسک آن و عدم فروش را برای تهیه کننده به دنبال داشته باشد.

این طرح که سالهاست در کشورهای اروپایی و آمریکا در حال اجرایی شدن است، در کنار معایبی که دارد محاسن بیشماری را نیز می توان برای آن برشمرد.

حال که پس از اکران فیلم «خروج» به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا و تهیه کنندگی حبیب والی نژاد و موفقیت آن در شبکه نمایش خانگی زمزمه هایی مبنی بر تمایل بسیاری از تهیه کنندگان برای اکران آنلاین فیلم هایشان پیش از اکران سینمایی به گوش می رسد، به عنوان مثال جواد نوروز بیگی در روز گذشته از اکران قطعی پخش آنلاین دو فیلم «خون شد» به کارگردانی مسعود کیمیایی و «مهمانخانه ماه نو» به کارگردانی تاکفومی تسوتسویی پیش از اکران سینمایی آن در روزهای آینده خبر داده است

طبیعتاً این طرح در کنار محاسن فراوانی که دارد، معایبی را نیز به همراه خواهد داشت، اما قطعاً پس از مدتی و با برطرف کردن معایب اکران آنلاین در شبکه نمایش خانگی پیش از اکران سینمایی، سینمای ایران نفس تازه ای خواهد کشید و از سلطه مافیایی که سالهاست بر این سینما چنبره زده اند، نجات خواهد یافت، به همین مناسبت به بررسی مزیت‌های اکران اینترنتی فیلم‌های سینمایی در وی‌اودی‌ها و شبکه نمایش خانگی پرداخته ایم که در ادامه خواهید خواند.

۱- جایگزین مهمی برای سالن سینماست که تعدادشان به نسبت تولیدات سینما و تراکم جمعیتی غیر متمرکز در کشور، بسیار کم است.

۲- برای قشر متوسطِ به پایین با شرایط اقتصادی رو به افول کشور و عدم تعادل به میزان درآمد و هزینه‌کرد آنها که معمولاً دیگر سبد فرهنگی نخواهند داشت، بسیار مناسب است.

۳- برای بسیاری از تولیدات سینمایی که نیازی به پرده‌ی عریض ندارند آلترناتیو مناسبی محسوب می شود، خصوصاً آثار تجربی که متاسفانه تشکیلات بی‌حاصلی هم برایش تحت عنوان بخش «هنر و تجربه» درست کرده اند.

٤- سودآور است، زیرا نسبت به هزینه‌های اکران و درصد سود حاصله و مدت‌زمان خواب سرمایه مورد مناسبی است.

٥- مورد قاچاق آثار هم با قیمت‌گذاری مناسب، تا حدودی قابل کنترل است، استاندارد قیمت جهانی نصف و تا ۳۵ درصد قیمت بلیط سینماست و میتوان هزینه‌ی قاچاق را بالا بُرد که به صرفه نباشد.

٦- بازار ایرانی‌های خارج‌نشین را هم می‌تواند به درآمدهای آثار اضافه کند.

۷ - تعادل را به بازار عرضه و تقاضا در سینماها بر می‌گرداند، و اگر سلامت پیش برود، ضد تراست هم عمل میکند.

٨ - اعمال سانسور، نظارت و محافظه‌کاری را کمتر می‌کند و سینما را به ذات اصلی خودش نزدیک‌تر خواهد کرد.

۹ - امکان اکران قانونی و همزمان آثار سینمایی و تلویزیونی برتر دنیا را نیز میسر می‌کند.

۱۰- سامانه‌های وی‌اودی می‌توانند بدون گرفتن درصد نمایش و از طریق ایجاد ارزش افزوده برای فضای نمایشی خود، سهم خود را از فرصت‌های تبلیغاتی ایجاد شده برداشت و تعرفه‌هایشان را افزایش دهند.

۱۱- می‌تواند ضد سینمای کارمندی مسئول‌محور پیش برود و مخاطب و بازار، تعیین‌کننده‌ی نوع تولیدات باشند.

۱۲- تعادل را به حوزه‌ی تولید برمی‌گرداند، زیرا میزان درآمد واقعی آن مشخص و قابل رهگیری است (که امیدوارم همچون فضای بورس، تعداد هر بار بازدید اثر آنلاین، برای همه مشخص باشد) و باعث می‌شود هزینه‌ی غیرمعمول برای آثار پرداخت نشود.

۱۳- فرصت مناسبی است برای گسترش فرهنگ  جذب سرمایه‌های عمومی برای تولید آثار از طریق ارائه‌ی اطلاعات شفاف و استفاده از مشارکت اعضای فعال که از طریق داده های سامانه، با سلیقه‌شان هم آشنا شده است.

کد خبرنگار: ۱
۰دیدگاه شما

برچسب‌ها

پربازدید

پربحث

اخبار عجیب

آخرین اخبار

لینک‌های مفید