شکست دونالد ترامپ؛ ماموریت غیرممکن بایدن و سندرز

سلام نو – سرویس بین الملل: با کنار رفتن عموم نامزدهای دمکرات از انتخابات ریاست جمهوری و باقی ماندن جو بایدن و برنی سندرز در کورس انتخابات برخی ابراز امیدواری کردند که در نهایت نامزد پیروز دمکرات‌ها بتواند ترامپ را از کاخ سفید اخراج کند. به ویژه با توجه به شیوع احتمالی کرونا و ضعف دولت ترامپ در مهار آن که می‌تواند به پرستیژ و جایگاه دولت آسیب اساسی وارد کند.

اما هم‌چنان این امیدها به نظر چندان واقعی به نظر نمی‌رسد چون با وجود تمام ضعف‌های ترامپ او رقیب ندارد که بتواند تمام ضعف‌هایش را نشانه رود و او را به شکل جدی تهدید کند.

بایدن توانایی جذب نیروهای کلاسیک و پشتیبانان اصلی حزب دمکرات را دارد و به دلیل سوابق سیاسی خود شانس شکاف انداختن در بخشی از سبد رای ترامپ را دارد. در طرف مقابل سندرز پشتیبانی طیفی از رای دهندگانی را دارد که به هیچ وجه حاضر نیستند به چهره صاحب قدرتی مثل بایدن رای دهند.

مسئله اساسی‌تر هم این است که بعید به نظر می‌رسد هیچ کدام از این دو بتوانند رای‌های خود را به صورت کامل به طرف دیگر انتقال دهند. رای دهندگان کلاسیک بایدن سمت سندرز تحول خواه نخواهد رفت، آن چنان که حامیان تحول‌خواه سندرز نیز سمت بایدن نخواهند رفت. در کنار این سوال دیگری مطرح است و آن این است که آیا هیچ کدام از این دو حاضر به حمایت تمام قد از دیگری می‌شوند؟ تا به حال سندرز هرچند تاکید کرده که قصد انصراف ندارد اما گفته که فارغ از پیروزی او یا بایدن، با هم برای شکست ترامپ همکاری خواهند کرد.

در کنار هر کدام از موارد، دو نامزد پاشنه آشیل‌هایی نیز دارند. نام بایدن نه تنها در پرونده اوکراین گیت مطرح است، بلکه از او به عنوان حامی حمله نظامی آمریکا به عراق یاد می‌شود. در سال ۲۰۰۲ زمانی که سنای آمریکا برای صدور مجوز حمله به عراق رأی‌گیری کرد، بایدن یکی از ۲۹ عضو دموکرات سنا بود که به این قطعنامه رأی مثبت دادند. کمتر از یک‌سال بعد، جرج بوش جمهوری خواه به پشتوانه همان رای به عراق حمله کرد.

اگر این اتفاق برای ترامپ می‌افتاد مهم نبود، اما واقعیت این است این مسئله اهمیت زیادی در میان اعضا و طرفداران حزب دمکرات دارد و بخشی از آن‌ها معتقد هستند که ۲۹ سناتور دموکراتی که به راه اندازی این جنگ در کنگره رای مثبت داده اند، صلاحیت حضور در مناسب سطح بالا مثل ریاست جمهوری را ندارند.

پاشنه آشیل سندرز نیز مواضع شدیدا ضد سیستم او است، مواضعی که برای او بدنه رای جوانان را به همراه مخالفت قدرت‌های پیدا و پنهان حزب دمکرات و سیستم سیاسی آمریکا به ارمغان می‌آورد. این بدنه قدرتمند مایل نیست یک ضد سیستم و نظم شکن مثل ترامپ را از کاخ سفید اخراج کند و یک ضد سیستم دیگر را به جای او بنشاند. در کنار این سندرز رابطه خوبی با لابی‌های اسرائیل در آمریکا ندارد، لابی‌هایی که تاثیری مشهود در انتخابات آمریکا دارند.

پاشنه آشیل‌های بایدن و سندرز مسائلی است که ترامپ به راحتی می‌تواند روی آن‌ها دست بگذارد. او بی پرسیپ است و در ظاهر جنگ طلب نیست و به جز ترور سردار سلیمانی کم و بیش حضور نظامی آمریکا در خاورمیانه را_حداقل در ظاهر_کاسته است و با حمایت رسانه‌ها در این بازی پیروز است. او همچنین با وجود ضد سیستم بودن، حامی جدی منافع اسرائیل و سرمایه داران است که امتیازی دیگر برایش به حساب می‌آید.

با این تفاسیر سندرز و بایدن برای پیروزی بر ترامپ به جز اتحاد و کرونا به چیزی شبیه معجزه نیاز دارند چون رقیب آن‌ها نه تنها قدرتمند بلکه بدون خط قرمز است!