آثار آبله مرغان یکی از نگران کننده ترین مشکلات پوستی است که در ابتدا به نظر نمی رسد آسان از بین برود، با این وجود چند درمان خانگی، داروهای بدون نسخه و اقدامات بالینی و حفاظتی شدت آن علائم را به حداقل می رساند. اگرچه نوع این روش‌ها ممکن است زیاد به نظر برسد، اما با در نظر گرفتن شرایط پوستی ممکن است کارایی داشته باشد یا نداشته نباشد.
۱. لوسیون های رتینول
تأثیر رتینول که یک مشتق کاملاً قدرتمند از ویتامین A است، برای تقویت تولید کلاژن پوست اثبات شده است. شب قبل از خواب رتینول را در مناطق آسیب دیده مالش دهید، مناطقی که معمولاً بدون کلاژن است. در صورت بروز واکنش های آلرژیک، کرم را یک روز در میان کاهش دهید.
۲. لوسیون های لایه بردار
کرم لایه بردار سلول‌های قدیمی پوست را از بین می برد و باعث جوان‌تر و پرانرژی تر شدن پوست می شود. لایه برداری هایی که حاوی اسیدلاکتیک و اسید گلیکولیک هستند، لاینر پروتئین را کم کرده و رشد سلول های سالم را تقویت می کنند.
۳. کرم های رفع اسکار
کرم هایی که به منظور رفع جای زخم تبلیغ می شوند می توانند زخم های ناشی از آبله مرغان را بهبود بخشند.
درمان های تخصصی برای از بین بردن آبله مرغان
۱. اکسسیون یا بافت برداری
اگر سایر درمان‌ها پاسخگو نیستند، از بین بردن جای زخم گزینه ای برای دفع زخم های آبله مرغان است. با استفاده از این روش، پزشک پس از بیهوشی از بافت آسیب دیده بر می دارد و پوست را بخیه می زند. این روش به ویژه برای درمان زخم های عمیق و سوراخ های پوستی مناسب است.
۲. پرکننده ها
پرکننده های خفیف که شامل اسید هیالورونیک و چربی ها است، بهترین روش های معروف برای بازسازی مناطق آسیب دیده است. توجه داشته باشید که این روش درمانی موقت است و حدود شش ماه به طول می انجامد.
۳. صاف کردن پوست با لیزر
لیزر درمانی یکی از شایع ترین راه حل های زخم و عواقب ناشی از حوادث است. این روش درمانی باعث کاهش زخم های قدیمی و آبله مرغان و تغییر رنگ نواحی آسیب دیده به رنگ اصلی پوست می شود. لیزر درمانی به طور معمول بین 15 دقیقه تا دو ساعت به صورت سرپایی انجام می شود و نیازی به آرام بخش نیست.
4. میکرونیدلینگ
میکرونیدلینگ روشی نسبتاً جدید است که پزشک متخصص بهداشت، پس از بی حس کردن پوست فرد، از دستگاه غلتکی استفاده می کند که سوزن های ریز آن روی پوست فرد می کشد. میکرونیدلینگ تولید کلاژن را تحریک کرده و پوستی تمیز و نرم را ارائه می دهد. این روش درمانی می تواند بارها و بارها تکرار شود و نتایج در چند ماه قابل مشاهده است.
5. میکرودرمابراسیون (لایه برداری مکانیکی پوست)
به این روش، یک برس دوار به پوست کشیده می شود و مانند لایه بردار، لایه بالایی پوست صورت را برداشته و در نتیجه جای زخم کم شده و پوستی تازه ایجاد می شود.
۶. لایه برداری شیمیایی
لایه برداری شیمیایی یکی از تکنیک های رایج در احیای لایه بیرونی پوست است. در این روش، اسید با قدرت بیش از حد بر روی پوست پخش می شود و با از بین بردن لایه بیرونی، ظاهر زخم های عمیق را بهبود می بخشد. لایه برداری خفیف ممکن است در مطب پزشک انجام شود، این روش درمانی می تواند چند هفته طول بکشد.
۷. پیوند پوست
پیوند پوست روشی است که معمولاً برای زخم های شدید و عظیم به همراه سوختگی، عمل جراحی یا سایر حوادث استفاده می شود. با این روش پوست از جاهای دیگر برداشته شده و به زخم پیوند می شود.
