سلام نو - سرویس فرهنگ و هنر : محمد هادی کریمی نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون که با فیلم «پسرکشی» در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد پس از اکران این فیلم در سینمای رسانه‌ها (پردیس سینما گالری ملت) در گفت‌وگو با خبرنگار سلام نو، در خصوص فیلمنامه این فیلم اظهار کرد : فیلم «پسرکشی » یک داستان بسیار پرتعلیق و پر گره است که در باب میل مخاطب روایت می شود و بیننده از دیدن آن لذت می برد، در خلال این فیلمنامه چند رودست اساسی به بیننده میزنیم و او را در سالن سینما غافلگیر می کنیم، اما در انتهای فیلم لذت کشف این معما را به او می دهیم.
وی در همین راستا ادامه داد : فیلم «پسر کشی» شامل نود دقیقه داستان معمایی با شخصیت هایی است که به راحتی حس همذات پنداری مخاطب را بر می انگیزد و این امتیاز ویژه فیلم ما است.
نویسنده و کارگردان فیلم «پسر کشی» در خصوص نحوه شکل گیری ایده فیلم اظهار کرد : سوژه این فیلم از سالها پیش در ذهنم شکل گرفت، زمانی که دانشجوی رشته پزشکی بودم و با مریضی مواجه شدم که علت مراجعه اش چیز بسیار بسیار عجیب و شگفتی بود، در ذهنم شکل گرفت، اگر آن زمان، این ایده را می نوشتم، شاید داستان دیگری می شد که حالا پس از سالیان نوشته ام، از تلخی های آن کاسته ام و داستان معمایی بنا کرده ام و بر تعمیق و پیچیدگی روابط افزوده ام.
دکتر محمد هادی کریمی در ادامه پیرامون انتخاب بازیگران این فیلم تصریح کرد : تمامی بازیگران این فیلم انتخاب های نخست بنده بودند، همان هایی که در زمان نگارش فیلمنامه به آنها فکر می کردم.
وی در همین راستا افزود : به عقیده بنده و اکثریت قاطعی که این فیلم را تماشا کرده اند، ترکیب بازیگران فیلم «پسرکشی»، ترکیبی مسنجم و هارمونیک از بازی را ارائه داده اند.
وی در پایان در خصوص سختی های تولید کار تاریخی خاطر نشان کرد : تولید فیلم های تاریخی دردسر های خاص خودش را دارد، هر چند که آن قدر برای دهه 70 مکافات و سختی کشیدیم برای دهه 40 نداشتیم.
وی در همین راستا ادامه داد : آن قدر تصاویر اشتباه در مجموعه های تاریخی به مخاطب نشان داده اند که نمایش چهره واقعی آن دوران ممکن است برای تماشاگر که به اشتباه آن دوران را پر از وسایل مغازه های سمساری نظیر گرامافون ها و صندلی های لهستانی و ... دیده است، عجیب باشد. اما واقعیت این است که در آن سال ها همه جا خلوت بود و اشیاء کاربردی محض بودند، من برای این دو دهه بیشتر بر روی معماری تمرکز کردم و آی لول و لوآنگل بودن دوربین هم از ویژگی های دهه 40 و 70 است.
