سلام نو – سرویس سیاسی: "مرده و قولش" این ضرب المثلی قدیمی و کهن در ایران است که حکایت از آن دارد که حرف آدم تا چه حد اهمیت دارد و ارزشمند است و میتواند به خودی خود قول و تعهد به حساب بیاید، ضرب المثلی که شاید بتوان گفت امروز به واسطه حرفهای بیاعتبار و قولهای عمل نشده بسیار از سکه افتاده.
به اخبار که نگاه کنیم به لیستی بلند بالا از قولها و حرفهای سست و عمل نشده مسئولین در حوزههای مختلف از سیاست تا ورزش را میبینیم.
روز گذشته سرانجام پس از کش و قوسهای فراوان و نامهای زیادی که مطرح شد؛ دراگان اسکوچیچ به صورت رسمی هدایت تیم ملی فوتبال ایران را بر عهده گرفت تا نه تنها مورینیو و زیدان بلکه حتی برانکو ایوانکوویچ هم به ایران نیاید و مهمترین نیمکت فوتبال ایران به مربیای برسد که بهترین سابقهاش در ایران نشستن روی نیمکت تیمهای درجه دو کشور است.
احتمالا شما هم به خاطر دارید که مازیار ناظمی، سخنگوی وزارت ورزش، وقتی کار ایران و کیروش با هم تمام شد توئیت کرد و نوشت: "باشکوهتر طلوع میکنیم! بزرگان مربیگری فوتبال جهان در صف مذاکره برای فوتبال ایران. زیدان. کلینزمن. مورینیو."
حالا اما نه تنها از آن نامهای افسانهای خبری نیست بلکه حتی فدارسیون فوتبال نتوانست ویلموتس را حفظ یا حتی بعد از او برانکو را جذب کند! البته شاید فدارسیون فوتبال و وزارت از شرایط سخت تحریم و مشکلات پیش رو بگویند ولی واقعیت این است که وقتی مازیار ناظمی هم قصد داشت با زیدان طلوع کند شرایط به بدی حالا بود ولی مسئول محترم به سادگی حرف زد چون در این مملکت حرف زدن هزینه ندارد.
البته حرفهای بیحساب و کتاب تنها منحصر به چهرههای فوتبالی نیست و هر روز حرفهای عجیب و غریب بسیاری در فضای رسانهای کشور به چشم میخورد.
در تازهترین اظهار نظر عجیب و غریب مسئولین حجت الاسلام عباسی، رئیس جامعه المصطفی العالمیه در مجمع عمومی نمایندگان طلاب و فضلا گفت: بنده در گذشته و در حال حاضر مسئول بخش اروپای المصطفی بوده و هستم و حاضرم سوگند بخورم که ۷۰ تا ۸۰ درصد مردم اروپا سطح زندگی پایین تری از مردم ایران دارند؛ رسانه، دنیا را به نحو دیگر ترسیم کرده است و نمی دانیم در آن کشورها چه خبر است.
اظهاراتی که حتی موج تعجب کاربران مشهور به ارزشی را هم در فضای مجازی در پی داشت، آن هم در شرایطی که هم مسئولان دولتی، هم حامیان اصلاحطلب و هم منتقدان اصولگرای آنان به شرایط ناخوشایند اقتصادی و زندگی سخت عموم ایرانیان در سه سال گذشته معترف هستند.
البته شاید حجتالاسلام عباسی مصرف گرایی، اصراف و بیحساب و کتاب خرج و هزینه کردن را بخشی از رفاه ارزیابی کنند که در آن صورت 90 درصد مردم جهان از ایرانیان زندگی سطح پایینتری دارند!
البته شاید نتوان به چنین مسئولانی آنچنان خرده گرفت چون در غیبت رسانه موثر و پرسشگری و در فقدان نهادهای مدنی فعال مختلف، کسی نیست که بتواند کلام به کلام مسئولین مختلف را عیار سنجی کند و با تذکر پی در پی آنان را از انحراف از معیار نجات دهد.
چنین فضایی نه تنها برای اظهارات گاه و بیگاه این چنینی مسئولین مناسب بلکه مطلوب است! چنین فضایی است که رائفیپور و حسن عباسیها را پرورش میدهد، بزرگ میکند و به آنان توان اثر بخشی میدهد و آنان را تبدیل به اپیدمی میکند وگرنه در شرایط معمولی و طبیعی جامعه نباید کسانی بتوانند چنین بیپروا در سیاست تا ورزش، مد، اخلاق و سلامت اظهارات بیحساب و کتاب بکنند و کسی هم با آنها کاری نداشته باشد و حسابی از آنها نکشد.