وی در همین راستا ادامه داد: جشنواره همیشه نقش مثبت دارد و فقط نقش منفی آن مربوط به بی‌برنامگی و بریز و بپاش هاست اما ما به عنوان علاقه‌مند به سینما جدیدترین‌ها را می‌بینیم و می‌توانیم تحلیل کنیم که به کجا می‌رسد و از این جهت ما با دیدن فیلم‌های جشنواره لذت می‌بریم اما از طرفی می‌توانیم تحلیل کنیم که وضعیت چگونه است.
گبرلو در خصوص فیلم های که تا به امروز در پردیس سینما گالری ملت برای اهالی رسانه اکران شده اند، اظهار کرد : فیلم‌هایی که بنده در این سه روز دیدم خیلی شخصی است و با تماشاگر زیاد نتوانستند ارتباط برقرار کنند که این یعنی یا نیاز تماشاگر را برآورده نمی‌کند و یا فیلم‌سازان ما، فرمول فیلم‌سازی بر اساس نیاز تماشاگر را فراموش کرده‌اند.
وی در همین راستا افزود: ینکه فیلم‌ساز دو ساعت فیلم سینمایی می‌سازد که بگوید قمار بد است اما هیچ تماشاگری نتواند حتی یک ربع آن را تحمل کند چه فایده‌ای دارد هرچقدر هم بگویی قمار بد است وزندگی را تباه می‌کند، تماشاگر باید تا آخر بنشیند که به این نتیجه برسد اما وقتی پانزده دقیقه‌ی اول می‌رود، نتیجه‌ای ندارد.
این منتقد سینما در خصوص فیلم های خوب امسال اذعان کرد: فیلم «روز صفر» کار اول سعید ملکان بسیار خوش‌ساخت و جذاب بود که قهرمان دارد و بسیار لذت بردم و از فیلم‌هایی است که مخاطبی که بلیت می‌خرد و فیلم را می‌بیند، پشیمان نمی‌شود و این بسیار نویدبخش است که به اصطلاح کسی که فیلم اولی است، فیلمی بسازد که جلوتر از خیلی از فیلم‌سازهای قدیمی باشد ولی طبیعتاً باید منتظر باشیم فیلم «خون شد» مسعود کیمیایی، «خروج» ابراهیم حاتمی کیا و «خورشید» مجید مجیدی را به عنوان باسابقه‌های عرصه فیلم‌سازی ببینیم.
مجری مراسم نشست‌های خبری جشنواره فجر در خصوص اکران فیلم‌ها اظهار کرد: باید نوع جدیدی از سینما در ایران را شاهد باشیم و اینکه تنها فیلم‌سازی بر اساس میل و سلیقه شخصی خودش فیلم‌نامه را تصویب و بعد از جذب سرمایه‌گذار بسازد و اکران کند دیگر نباید مبنا و ملاک باشد، بلکه به نظر من جذب تماشاگر حداقلی را باید شاهد باشیم.
وی در همین راستا ادامه داد : وقتی جمعیت ایران هشتاد میلیون است حداقل باید بتوانیم 10 درصد آن‌ها را جذب کنیم اما الآن حدوداً سه تا پنج درصد جمعیت در طی سال به سینما می‌روند، شاید یکی از دلایل فروش کم، ضمن احترام به اندیشه‌های فیلم‌سازان در پروسه مطلوب تولید قرار نمی‌گیرد که همه‌چیز را بررسی کند و بر اساس آن جلو رود به‌طور مثال وقتی فیلم‌نامه نوشته می‌شود باید دید که آیا هزینه تولید مناسب دارد؟ آیا در سیستم پخش جواب می‌دهد؟ آیا شیوه تبلیغاتی نوینی را می‌شود در آن گنجاند؟
این منتقد با سینما در ادامه تصریح کرد: ما در جریان تحلیل سینمای ایران به این نکات توجه نمی‌کنیم و با احترام فقط فیلم‌سازان فیلمشان را می‌سازند و نمایش می‌دهند و می‌روند اما چیزی که من در این سه روز دیدم حتی به تعداد انگشتان دست هم نمی‌رسد که شاهد باشیم تماشاگر ایرانی بلیت بخرد و به تماشای فیلم‌ها رود و این خیلی نکته کلیدی و مهمی است که دوران فیلم‌سازی شخصی و سلیقه‌های شخصی گذشته است مگر اینکه در جایگاه خودشان اکران شوند به‌عنوان مثال در جایگاه هنر و تجربه نمایش داشته باشند که مخاطب خاص خودش را دارد اما این باید جدا از بدنه کلی سینمای ایران باشد، بدنه سینمای ایران یعنی تماشاگر خوب و از آن طرف گردش مالی خوب و سود خوب و طبیعتاً تولید و عوامل خیلی خوب و این‌هاست که می‌تواند به آینده درخشان سینمای ایران.
وی در همین راستا افزود: اما نکته مهم این است کسانی که به سینما می‌روند، علاقه‌مندان همیشگی آن هستند و مخاطب جدیدی نیستند اثبات سخنان من این است که تماشگران در چند سال گذشته بین سه تا چهار میلیون نفر جمعیت هستند که فیلم‌ها در بین آنان گردش می‌کند ولی اکثریت تماشاگر خاموش ایرانی هنوز با سینما رفتن ارتباط ندارد چرا که ما با هشتاد میلیون جمعیت نمی‌توانیم 20 میلیون آن‌ها را حتی با فیلم‌های سطحی کمدی به سینما بکشانیم و متأسفانه نهایت فیلم پرفروش مطرب با سی میلیارد تومان و با قیمت متوسط پانزده هزار تومان بلیت نشان می دهد تنها دو میلیون نفر تماشاگر در سینما دارد که این همان تماشاگران ثابت سینما هستند و این آمار نشان می‌دهد متأسفانه نیاز سینمایی تماشاگر ایرانی از یک جای دیگر تأمین می‌شود و آن سی‌دی‌های قاچاق و شبکه‌های ماهواره‌ای است و متأسفانه تلویزیون ایران به سینما ظلم می‌کند این در حالی است که تلویزیون باید همراه سینما باشد اما همیشه علیه اوست و هیچ‌وقت فیلم‌های سینمای ایران را نشان نمی‌دهد اما در تمام برنامه‌هایش برعلیه سینمای ایران صحبت می‌کند و این پارادوکس خیلی عجیب غریبی است که در ایران وجود دارد و در همه جای دنیا سینما و تلویزیون کنار هم هستند و به یکدیگر نیاز دارند.
گبرلو در پایان در خصوص برچسب سیاه نمایی به فیلم‌های حاضر در جشنواره تشریح کرد: به نظر من دوران اتهام زدن به سینمای ایران به سیاه نمایی گذشته است، شاید در مقطعی این حرف باورپذیر بود اما الآن پذیرفته نیست به خاطر اینکه در مقطعی هستیم که سلیقه تماشاگر عوض شده است و جدا از سرگرمی و لذت بردن و تفریح، دوست دارد زندگی خودش را از لحاظ مشکلات اقتصادی و اجتماعی در داستان فیلم‌ها و بر روی پرده سینما ببیند و به همین دلیل است که فیلم‌هایی که به اصطلاح سیاه نمایی می‌کنند مخاطب زیادی پیدا کرده‌اند.
وی در همین راستا ادامه داد: بنده فیلم‌های امسال را به شکلات تلخ تشبیه می‌کنم چراکه شکلات تلخ هرکاری که کنید تلخ است اما بسیار خوشمزه و موثر است و برای روح و جسم مفید است.
سلام نو- سرویس فرهنگ وهنر: محمد گبرلو مجری تلویزیون، کارشناس و منتقد سینما در سومین روز از سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر در گفت‌وگو با خبرنگار سلام نو، در خصوص ارزیابی کلی سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر اظهار کرد: من همیشه در مجموع به هر جشنواره‌ای خوش‌آمد می‌گویم و خوش‌بین هستم چراکه هر جشنواره‌ای اثر جدیدی را برای من نمایش می‌دهد و به ما اجازه می‌دهد فکر و تأمل‌کنیم و نسبت به آینده سینمای ایران تصمیم بگیریم و همه مسئولین، فیلم‌سازان، خبرنگاران و کل مجموعه دخیل می‌توانند آینده سینمای ایران را ترسیم کنند.
