سه بخش اصلی پا هنگام فرود روی زمین عبارتند از، پاشنه پا یا عقب پا، پا میانی و ساق پا. آنچه برای فرد مهم است به ریتم طبیعی بدن او بستگی دارد و اینکه آیا در حال چرخش است، یا مسافت طولانی را باید طی کند. در هر صورت، دانستن قدرت و کشش و در کل توانایی هر عضو از پا ممکن است به شما کمک کند، تا با سرعت زیاد بدوید.
دارنده رکورد فعلی المپیک، اوسین بولت در هنگام چرخش از ماهیچه های میانی پا استفاده می کند. وقتی صحبت از جهش و جست وخیز، می شود، باید کمترین زمان ممکن برای تماس با زمین صرف شود. ضربات میانی پا بین پاشنه پا و ساق پا قرار دارد. در این مواقع مربی پیست، ریموند تاکر، توصیه می کند که روی خط میانی فرود بیایید. دویدن با پای برهنه یا با کفش های سبک کارآمدترین روش برای عادت به دویدن با ماهیچه های میانی پا است زیرا فشار کمتری به پاشنه پا وارد می شود.
دو استقامت
به گفته دکتر لاین هانتر، محقق بیومکانیک در دانشگاه بریگام، دونده های مسافت طولانی و دو استقامت تمایل دارند روی پاشنه های خود فرود بیایند. این در حالی است که اکثر افراد روی عقب پاهای خود فرود می آیند و می چرخند. تصور می شود، این شیوه دویدن مناسب نباشد، زیرا زمان بیشتری درتماس با زمین صرف می شود. با این حال، در طی مسافت های طولانی، ضربه به پاشنه به انرژی کمتری نیاز دارد که این برای دونده های مسافت طولانی ایده آل است.
همه چیز به فرم بدن فرد بستگی دارد
استفاده از اکسیژن را هنگام کار اندازه گیری کنید. فرم مناسب در هنگام دویدن روی کل بدن تأثیر می گذارد و در واقع این فراتر از کار روی اعصاب و ماهیچه های پاست. برای اجرا در فرم درست، مستقیم به جلو نگاه کنید و پشت و گردن خود را صاف نگه دارید. شانه های خود را صاف کرده، آن ها را پایین بیاورید و در همان حالت نگه دارید. بازوها نیز نقش مهمی در حفظ فرم درست بدن دارند. از چرخاندن بازوها و چسباندن مشت خود خودداری کنید. انگشتان خود را شل کنید و بازوهای خود را با حرکت به عقب و رو به جلو بپیچانید. با قدم زدن باید زانوهای خود را بلند کرده و پاهای خود را به جلو بکشید تا حداکثر فاصله را پوشش دهید.
تنها روال طبیعی و عادی را دنبال نکنید
دکتر هانتر ورزشکاران حرفه ای را در یک مسابقه مورد تحقیق قرار داد و دریافت که آن ها از انواع ضربات پا استفاده می کنند. بنابراین، با وجود فرم مناسب، ممکن است عضلات پای شما ایده آل و قوی نباشند ولی هنوز هم برای شما کار کنند. مجله فیزیولوژی کاربردی، مطالعه ای را منتشر کرد که هیچ تفاوتی در اعصاب جلو و عقب بدن در حین تمرین وجود ندارد. اگر به طور رقابتی نمی دوید، ممکن است ارزش تغییر اعصاب و ماهیچه های پای خود را ندانید.
