به قَلمِ فاطمه میرزایی دُخت
در زندگی اغلب آدم ها، افرادی وجود دارند که از آن ها به عنوان یک الگو یا اسطوره یاد می کنند چرا که آن ها توانسته اند هدفمند و موفق پله های ترقی را با دشواری و فراز و نشیب ها طی کرده و امیدوارانه برای بدست آوردن هدف خود تلاش کنند.
گاهی یک جمله ی انگیزشی این افراد موفق کافی ست تا فرد بتواند راه و هدف خود را انتخاب نماید و برای رسیدن به آن از هیچ کوششی دریغ نکند.
شاید آن ها که دیروز برای جایگاه موفقِ امروز خود می جنگیدند، فکر نمی کردند روزی بتوانند از هدف خود هم فراتر رفته و مفتخرانه به تمامی مهم ها و اولویت هایشان دست یابند.
پروفسور فیروز مایکل نادری، یکی از نخبه های ایرانی، در بیست و چهار ساعت گذشته پُستی را در صفحه شخصی خود منتشر کرده که تصویر یک نامه و نقاشی ای است که یک دختر یازده ساله کرمانی برای این استاد موفق آژانس فضایی آمریکا ایمیل کرده است.
نگار با نگارشی زیبا و کودکانه از آرزوی خود مبنی بر فضانورد شدن و ملحق شدن به تیم ناسا نوشته است. او تاکید کرده است که دوست دارد سوار موشک شده و به فضا برود.
نگار در نامه اش برای پروفسور فیروز مایکل نادری چنین نوشته است:
« سلام دکتر نادری عزیز. من نگار هستم، دختر ۱۱ساله ای از کرمان = ایران.
من آرزوی بزرگ زندگیم اینه که تو ناسا کار کنم و یک فضانورد باشم. خیلی دوست دارم تفکراتم را در مورد فضا با شما در میان بگذارم ولی فکر نمی کنم در این برگه جا بشه. من همه برنامه ها و خبرهای درمورد فضا و ناسا رو دنبال می کنم. من از همین الان ورزش می‌کنم و کارهایی رو می کنم که یک فضا نورد باید بکنه. من عاشق فضا، ریاضی، نقاشی و ورزش هستم.
علاوه بر NASA امیدوارم روزی در یک موشک بنشینم و آماده پرتاب باشم. من تمام سختی های این شغل را می دانم و می خواهم یک فضانورد بشوم! »
او در انتهای نامه اش یک نقاشی کودکانه اما بسیار زیبا از خود روی کُره ماه کشیده است که زمین و سیّاره ها و ستاره ها پشت سرش خودنمایی می کنند.
پروفسور فیروز مایکل نادری هم با انتشار آن، برای تمامی افراد چنین نوشت:
« بالا را هدف بگیر، حتی اگر به آن نرسی بهتر از آن است که هدف کوچکی داشته باشی و تنها یک توهمی از موفقیت داشته باشی. »
این عبارت زیبای پروفسور نادری به عنوان یک توصیه ی انگیزشی ارزشمند، تحسین بسیاری از افراد را برانگیخت و در این میان، برخی از دنبال کنندگان او کامنت هایی گذاشتند که متأسفانه تعدادی از آن ها موجب ناراحتی وی و دیگران شد.
یکی از آن ها چنین نوشته بود:
« همین دختره فردا میره دانشگاه عاشق میشه یادش میره اصن چی می خواسته از زندگی. »
که فیروز مایکل نادری چنین پاسخ داد: « متأسفم که شما اینقدر کوته فکر هستی. »
دیگری نوشت:« به نظرم باید بیشتر امیدوار و تشویقش می کردید. جمله چندان موثری ننوشتید. »
که پروفسور در پاسخ گفت: « این پُست برای شما و افرادی مثل شما بود، نه نگار. به او ایمیل زدم. »
برخی از این کامنت ها حاکی از آن بود که تعدادی از هموطنان باید بیشتر خود را از فقر فرهنگی رها کنند.
شاید برخی بر این تصور باشند که این نوشته ی نگار به خاطر شرایط کودکانه اش است و بسیاری از چیزها را در گذر زمان فراموش می کند اما حقیقت این است که در اغلب موارد چنین نیست زیرا آرزوها و هدف ها از کودکی با انسان همراه شده و با تلاش بسیار محقق می شوند.
اطلاعات او از فضانوردی و گذراندن این پروسه، همگی حاکی از این است که علاقه او فراتر از سطحی نگری های برخی از افراد است. شاید نگار، یکی از فیروز مایکل نادری های آینده باشد.
