سلام نو – سرویس بین الملل: هند این روزها دست‌خوش اعتراضات گسترده مسلمان نسبت به قانون تابعیت جدیدی است که حزب حاکم تصویب کرده است، قانونی که بر اساس آن اقلیت‌هایی مانند هندو، سیک، زرتشتی، مسیحی، بودایی و جِین می‌توانند شهروندی هند را بدست بیاورند، اما مسلمانان نمی‌توانند.
این قانون که برآمده از نگاه‌های ملی‌گرایانه افراطی حزب هاراتیا جاناتا است ظاهرا دو هدف را دنبال می‌کند. اول اینکه بخشی از مسلمانان بنگال را از این کشور اخراج کند و دوم این که با جذب مهاجر غیرمسلمان ترکیب جمعیتی برخی مناطق مسلمان نشین را عوض کند.
برخی با اشاره به در فشار بودن مسلمانان در هند به خصوص در مناطق مرزی با میانمار و بنگلادش، هند را به اسرائیل تشبیه می‌کنند و معتقدند امکان باز تولید یک اسرائیل ضد مسلمان در شرق آسیا وجود دارد.
پیر محمد ملازهی، کارشناس مسائل شبه‌قاره هند در گفت‌وگو با سلام نو با اشاره به وضعیت اخیر در هند گفت: واقعیت این است که حزب بهاراتیا جاناتا که اکنون قدرت را در اختیار دارد از ابتدای تاسیس خود هدف مشخصی داشت و آن هدف هندی کردن هندوستان و هندوئیزم بوده است. بر همین مبنا تلاش آقای مودی و دیگر رهبران این حزب از ابتدا بر همین محور بوده و تلاش دارند برای حزب یک هویت مذهبی هندو تعریف کنند که با توجه به گستردگی هند و فرقه‌های حاضر در آن این سیاست برای دیگر گروه‌ها نگرانی‌ها و خطراتی جدی ایجاد کرده، به ویژه اگر ما بدانیم در هند بیش از دویست فرقه وجود دارند و با وجود در اقلیت بودن مسلمانان نسبت به هندوها، باز هم در هند بعد از پاکستان با بیش از دویست میلیون مسلمان دومین کشور بزرگ مسلمانان در دنیا است.
وی درباره منشا نگرانی‌ها و تنش‌های اخیر در هند گفت: اما آن چه که اخیرا درباره قانون تابعیت در هند مطرح شده جنبه‌های گوناگونی دارد و ریشه آن به سال‌ها قبل بر می‌گردد. در سال 1947 که شبه قاره هند از استعمار انگلیس خارج شد دو کشور هند و پاکستان ایجاد شدند. در همان زمان بنگال که بخشی از هند بود به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شد که امروز به نام بنگلادش و ایالت بنگال هند شناخته می‌شوند.
این کارشناس مسائل هند با اشاره به بحران مسلمانان منطقه بنگال هند گفت: در آن تقسیم بندی بخش قابل توجهی از مسلمانان در بنگال ماندند و هند از همان زمان مدعی شد که آن‌ها بنگلادشی هستند و باید به بنگلادش برگردند و از دادن شناسنامه و کارت شناسایی به آنان خودداری کرد. بعدها بخشی از مسلمانان میانمار هند به این بخش آمدند. حالا دولت هند می‌خواهد این جمیعت چند میلیون نفری را به بنگلادش برگرداند در حالی که بنگلادش می‌گوید این جمعیت هندی است و هند می‌گوید بنگلادشی است.
وی هدف قانون جدید را نیز بیشتر همین مسلمانان مناطق مرزی دانست که هند مایل است آن‌ها را از این کشور خارج کند و افزود: قانون تابعیت جدید بیشتر این گروه از مسلمانان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما دیگر مسلمانان هند نیز با این قانون احساس تبعیض می‌کنند چون می‌بینند دیگر مذاهب امکان مهاجرت به هند را خواهند داشت ولی مسلمانان نه.
ملازهی درباره مشابهت سازی‌های هند و اسرائیل و رفتار آن‌ها با مسلمانان و تولد اسرائیلی جدید در شرق آسیا گفت: احتمال چنین چیزی بسیار ضعیف است چون در هند دمکراسی قابل توجهی شکل گرفته و مسلمانان صرفا در این حرکت اعتراضی حضور ندارند، بلکه در ساختار قدرت هم حاضرند و از قدرت هم سهمی دارند.
وی به امکان تغییر این قانون نیز اشاره کرد و گفت: در کنار این قانون تابعیت، سیاست حزب بهاراتیا جاناتا است و حزب کنگره و دیگر احزاب چنین سیاستی را ندارند و اگر فردا به قدرت برسند می‌توانند این قانون را ملغی کنند، در صورتی که در اسرائیل چنین نیست و مسلمانان هند هم احساس تبعیضی که فلسطینیان نسبت به اسرائیل دارند را ندارند و به نظر می‌رسد این وضعیت موقتی باشد.
ملازهی در انتها در ارزیابی کلی از وضعیت مسلمان در هند گفت: در مجموع به نظر من مشکلی وجود دارد و نمی‌شود آن را نادیده گرفت ولی بعید است این مشکل در بلند مدت به شکل حاد ادامه پیدا کند.
