اولین قدم برای جدا کردن اتاق کودک
ابتدا فقط باید تخت کودک جدا شود اما همچنان کودک در اتاق والدین خود بخوابد در مرحله بعد می‌توان جای خواب او را کامل جدا کرد و به اتاق دیگری منتقل کرد پدر و مادر می تواند تا زمانی که کودکشان به خواب برود ، کنار او در اتاق کودک بمانند البته بهتر است به جای آنکه در این مدت کودک خود را بغل بگیرند در کنار او دراز بکشند و عروسکی را بغل او بگذارند و برای فرزند خود قصه بخوانند تا از میزان وابستگی کودک به والدین کاسته شود .
در هنگام مقاومت کودک چه باید کرد؟
گاهی اوقات والدین در مواجهه با گریه کودک برای خوابیدن در کنار پدر و مادر انعطاف نشان می دهند که این کار بسیار اشتباه است و باعث می شود روند جداسازی از اول تکرار شود البته این بار با شرایط سخت تر، زیرا کودک یاد گرفته است که اگر گریه کند می تواند دوباره به پیش پدر و مادر خود برگردد .
ترس هایی که موجب عدم جدایی فرزند از والدین می شود
گاهی اوقات کودک ترس دور شدن از والدین خود را دارد، که یکی از موارد شایع آن می تواند ترس از تاریکی باشد:
در این حالت کودک قدرت تخیل بسیار بالایی دارد که می‌تواند اجسام غیر واقعی را در ذهن خود تجسم کند در این مورد برای حل این مشکل بهتر است اتاق کودک را تا صبح چراغش را روشن بگذارید تا کودک از تاریکی نترسد اما نور آن به اندازه کمی باشد
بهترین سن برای جدا کردن کودک از والدین
بهترین سن بعد از ۱۸ ماهگی و بین ۱۸ تا ۲۴ ماهگی می باشد و زودتر از آن می‌توانند اختلالات بسیاری را برای کودک به وجود بیاورد و همچنین اگر دیرتر از این سن جدا کردن کودک اتفاق بیفتد امری دشوار تر می باشد ، زیرا کودک وابستگی بسیار زیادی به پدر و مادر خود پیدا کرده است و کم کردن این وابستگی در سنین بالاتر سخت تر می باشد و بعد از ۲۴ ماهگی ترس های اکتسابی کودک و وابستگی های او بیشتر می شود و پدر و مادر تلاش بیشتری در این زمینه باید بکنند . پس بهترین کار برای کمک هم به کودک و هم به پدر و مادر جدا کردن به موقع و اصولی و در زمان مناسب آن می باشد و سعی کنید در این کار ثابت قدم بمانید زیرا هر قدم که به عقب بردارید و باید قدم های بیشتری را برای جبران آن یک قدم بگذارید .
