بسیاری از استراتژی های مختلف انضباطی وجود دارد که میتواند برای پرداختن به همان رفتار استفاده شود. نوع استراتژی انضباطی بستگی به شرایط موثرتر واقع می شود.
در حالی که ممکن است یک کودک به خوبی به گرفتن اسباب بازی موردعلاقه اش از او در روز جواب دهد، کودک دیگر ممکن است در زمان استراحت بهتر پاسخ دهد. حال و هوای فرزندتان و راهکارهایی را که به احتمال زیاد می توانید آنها را بطور مداوم دنبال کنید، در نظر بگیرید. همچنین اجرای تقویت مثبت برای رفتارهای خوب بسیار مهم است.
3. برنامه را بنویسید
نوشتن برنامه شانس هایی را که دنبال خواهید کرد افزایش میدهد. همچنین این اطمینان را برای شما فراهم می کند که هنگام بروز مشکلات رفتاری با آنها مقابله کنید.
چگونگی تقویت رفتار خوب را بیان کنید. به عنوان مثال، هر بار کودک شما با دوست خود به خوبی بازی می کند، رفتار سالم او را ستایش کنید.
سپس تصمیم بگیرید که چگونه به نمو مشکلات رفتاری کودکتان که سعی در تغییر آنها دارید پاسخ می دهید. به عنوان مثال، هر بار که لگد یا ضربه میزند برای مدت کوتاهی او را از انجام فعالیت خارج کنید.
برنامه را به کودکتان به گونه ای که او متوجه می شود توضیح بدهید. چیزی را بگویید مانند: از این به بعد، اگر کسی را گاز بگیری، مجبور هستی برای مدتی در راهرو بنشینی. اگر خارج کردن از فعالیت برای فرزند شما جدید است، میتوانید بیشتر توضیح دهید که نتیجه آن چیست.
4. این طرح را با سایر مراقبین کودک بررسی کنید
وقتی همه مراقبین کودک از یک برنامه نظم و انضباطی یکسان پیروی کنند، احتمالاً تغییر رفتار خیلی سریعتر اتفاق میافتد. سعی کنید معلمان، مراقبان روزانه، پدربزرگ و مادربزرگ ها، والدین غیر حاضر و سایر بزرگسالانی که نقش زیادی در زندگی فرزند شما دارند در برنامه تربیتی خود وارد کنید.
هنگامی که همه بزرگسالان از زبان مشابه استفاده میکنند، میتواند موثر باشد. به عنوان مثال، اگر همه مراقبان کودک بگویند "دندان ها برای جویدن هستند"، به عنوان یادآوری وقتی فرزند شما گاز می گیرد، پیام را سریعتر می گیرد.
مدیریت رفتار همچنین میتواند به شما در یافتن پیامدهای موثرتر و انگیزه های بهتر کمک کند که کودک شما را به تغییر، ترغیب کند. چهار مرحله زیر به شما کمک میکند تا یک برنامه مدیریت رفتاری ایجاد کنید که باعث تغییر رفتار فرزندتان بشود.
1. رفتارهای مشکل دار را شناسایی کنید
قبل از پرداختن به مشکلات رفتاری فرزندتان به روشنی مشخص کنید که کدام رفتارها مشکل سازترین هستند. بعضی اوقات والدین چیزهایی مانند "جانی شیطان است" می گویند.
شیطان بودن به معنای چیزهای مختلف برای افراد مختلف است، بنابراین توصیف رفتار خاصی که میخواهید تغییر دهید مهم است. توضیح واضح تر از رفتار مسئله دار این است که " هر وقت به جانی گفته میشود کاری را که نمیخواهد انجام دهد فریاد می زند".
فرزند شما ممکن است بیش از یک مشکل رفتاری را که میخواهید به آن بپردازید، نشان دهد. اگر اینگونه است، با انتخاب سه موردی شروع کنید که می خواهید ابتدا به آنها بپردازید. شما ممکن است مخرب ترین مواردی را انتخاب کنید که بزرگترین مشکلات را برای او ایجاد کند.
به عنوان مثال، اگر کودک 4 ساله شما گاز میگیرد، ناله می کند، قشقرق می کند، از برداشتن اسباب بازیهای خود امتناع میورزد و بارها از رختخواب خارج می شود، شما ممکن است تصمیم بگیرید که با گاز گرفتن، بیرون آمدن از رختخواب، و قشقرق شروع کنید، زیرا این رفتارها بیشتر روی افراد دیگر تأثیر میگذارد.
2. ابزارهای نظم موثر را انتخاب کنید
