به گزارش سلام نو، مرتضی بهرامی‌نژاد افزود: چون کودکان در فرآیند رشد قرار دارند و نیازهای فیزیولوژیکی آنها در حال تغییر است، پرداختن به یک فعالیت ورزشی در سن کمتر از ۱۰ سالگی به صورت تخصصی موجب افزایش آسیب‌دیدگی و کوتاه شدن عمر قهرمانی آنها می‌شود. بنابراین به خانواده‌ها توصیه می‌شود قبل از این که فرزندانشان را مجبور کنند تا در یک رشته ورزشی خاص بنا به علاقه خود به صورت تخصصی کار کنند، پرهیز و به آنها اجازه دهند تا در چند رشته ورزشی فعالیت و سپس برحسب علاقه یک رشته را به صورت تخصصی دنبال کنند.
این متخصص بدنساز خاطرنشان کرد: مهمترین و بهترین معیار برای انتخاب یک رشته ورزشی مناسب در وهله اول اشتیاق و علاقه کودک است. پس باید به این مساله توجه داشته باشید که کودک چه رشته ورزشی را دوست دارد. زیرا علاقه او در این میان نقش مهمی را بازی می‌کند و باعث تقویت انگیزه او می‌شود. حال اگر بخواهید رشته دیگری را که متناسب با علاقه کودک نیست به او تحمیل کنید، قطعا نباید منتظر هیچ گونه پیشرفتی از سوی او باشید. حتی اگر احساس کنید رشته‌ای که کودک انتخاب می‌کند علاقه ای گذرا و موقتی است، دوباره به فرزندتان اجازه دهید آن را تجربه کند. محال است بخواهید از کودکی که به ژیمناستیک علاقه ندارد، ژیمناست تربیت کنید. بنابراین ورزش را براساس علاقه او انتخاب کنید.
بهرامی‌نژاد اضافه کرد: یک معیار مهم برای انتخاب رشته ورزشی مناسب، سن کودک است. پدر و مادر باید آگاه باشند که فرزندشان هنوز توان جسمانی زیادی برای بعضی از ورزش های سنگین ندارد و یا هنوز قادر نیست ورزش هایی را که جمعی بوده و انجام آنها مستلزم داشتن روحیه همکاری، همزمانی، تعادل و توازن بین اعضای گروه است، انجام دهد. پرداختن به ورزش می تواند آمادگی جسمانی کودکان، نوجوانان و کسب مهارت و موفقیت اعتماد به نفس آنها را افزایش دهد و به آنها می آموزد که چگونه محرک های آنی را در خود کنترل کند. این توانایی نه تنها در ورزش بلکه در محیط‌های اجتماعی نیز مفید خواهد بود و به او در پیدا کردن دوست خوب کمک می‌کند.
وی گفت: کودکان در سنین ۱۰ تا ۱۲ سال نیاز به انجام فعالیت‌های ورزشی در قالب بازی دارند و انجام تمرینات طاقت‌فرسا که در آن برد، باخت و نتیجه مطرح است، موجب آسیب‌دیدگی و تاخیر در رشد کودکان می‌شود. پس بهتر است چندین رشته ورزشی را براساس تعادل، سرعت و هماهنگی در کودکان مورد آزمایش قرار دهید و کم کم کودک را به صورت تخصصی وارد یک رشته ورزشی کنید. بنابراین تخصصی کردن زودهنگام رشته‌های ورزشی برای کودکان تحت هیچ شرایطی توصیه نمی‌شود و آسیب جسمی و روانی زیادی را متوجه کودک می‌کند.
مسئول انجمن ملی بدنسازی ورزش ایران در پایان خاطرنشان کرد: اگر زندگینامه کسانی که امروزه در برخی رشته‌ها نامدار و مشهور هستند مورد مطالعه قرار دهید، می‌بینید که این افراد در دوران کودکی قهرمانان خوبی نبودند و در آن سن تخصصی کار نمی‌کردند، نگاه تخصصی به یک رشته ورزشی در سن کودکی نه تنها عمر قهرمانی را کوتاه می‌کند، بلکه به دلیل فشارهای روانی وارد شده به کودک، میزان آسیب را افزایش و رشد کودک را با مشکل مواجه می‌کند./ایسنا
