به گزارش «سلام نو»، کمتر از یک دهه پیش بود که رئیس جمهور وقت کشورمان نکته‌ای را مطرح کرد که کمتر مورد توجه کسی قرار گرفته بود؛ اینکه تعطیلات در ایران کم است. آنقدر کم که کشورمان در صد فهرست کشور‌های دارای کمترین تعطیلات رسمی قرار دارد.
این ادعا البته به سرعت واکنش‌هایی برانگیخت و بسیاری را مجاب کرد تا بررسی این موضوع را در دستور کار قرار دهند. از جمله نمایندگان مجلس که به شدت نگران تصمیمات دولت وقت بودند و بار‌ها در مسائلی مانند تغییر/عدم تغییر ساعت در کشور نشان داده بودند که حساسیت زیادی در این موارد دارند.
اما واقعیت چه بود و چرا ایده دولت برای افزایش تعطیلات رسمی کشور راه به جایی نبرد؟ آیا همان گونه که دولت مردان بررسی کرده بودند، تعطیلات در ایران به نسبت دیگر کشور‌های جهان کم نبود؟ آیا ضرورت ایجاب می‌کرد تعطیلات همین قدر که هست بماند یا مشخص نشدن پاسخ این سوال دلایل دیگری مثل لج و لج بازی مسئولان با هم داشت؟
این‌ها سوالات قابل تاملی هستند که ظاهرا در هفته‌ها و ماه‌های پیش رو قرار است برخی شان پاسخ داده شوند، چراکه اخیرا طرحی در دستور کار مجلس شورای اسلامی قرار گرفته که موضوعش، تعطیلات رسمی در کشور است. طرحی برای افزایش این تعطیلات.
بر اساس این طرح که «تسری تعطیلی پنج‌شنبه‌های تهران به استان‌ها و شهرستان‌ها» نام دارد و در کمیسیون اجتماعی مجلس در دست بررسی است، قرار است نسخه‌ای به اجرا در آید که سالهاست در پایتخت در دست اجراست و البته در همین محدوده اجرا نیز همه مشاغل را شامل نمی‌شود.
سالهاست که ساعت کاری کارمندان ادارات در تهران در روز‌های شنبه تا چهارشنبه بیش از ساعات کاری همتایانشان در دیگر شهرهاست و در نتیجه پنج شنبه‌ها تعطیل هستند، اما این تعطیلی برای مشاغل آزاد و امثال کارمندان بانک‌ها و برخی دیگر از مشاغل وجود ندارد.
این سردرگمی در برخی امور دیگر در تهران نیز مشهود است. مثل طرح ترافیک که در نسخه قبلی آن، محدودیت در روز‌های پنج شنبه نیز تا ظهر اعمال می‌شد و حالا مدتی است که نسخه جدید اجرا می‌شود که در آن پنج شنبه‌ها محدودیت طرح ترافیک وجود ندارد.
بدی ترتیب سالهاست که وضعیتی بر تهران حاکم است که ساکنان پرشمار این طرح نیز چندان با زیر و بم آن آشنا نیستند و در نتیجه، هر پنج شنبه به پنج شنبه بسیاری از یکدیگر در خصوص تعطیل بودن/نبودن یا اعمال شدن/نشدن محدودیت‌ها و ساعت کاری مشاغل دایر سوال می‌پرسند و اغراق نیست اگر بگوییم بسیاری در نتیجه این سردرگمی به مشکل دچار می‌شوند.
با این حساب، مشخص می‌شود که طرح تسری تعطیلات پنج شنبه‌های تهران به دیگر شهرها، طرحی مغشوش خواهد بود مگر آنکه ابتدا بکوشد وضعیت این تعطیلات در تهران را مشخص و معین نمایند. اشکالی بنیادین که تا رفع نشود، نمی‌شود برای کل کشور نسخه پیچید و همگان را گرفتار کرد.
به این ملاحظه اساسی و کلیدی، ایراداتی که از دیرباز در خصوص تعطیلی آخر هفته‌ها در کشورمان مطرح است را هم باید افزود که ظاهرا جایی در طرح در دست بررسی در مجلس ندارد؛ اینکه اغلب کشور‌های جهان شنبه و یکشنبه‌ها تعطیل هستند و با تعطیلی پنج شنبه‌ها و جمعه‌ها در ایران، عملا فرصت تعامل با جهان بسیار اندک خواهد بود.
اشکالی که پیشتر برخی کوشیده اند برای رفع آن راهکار‌هایی ارائه دهند و البته موفق به جلب نظر مسئولان نشده اند. راه حل‌هایی مانند تعطیل کردن جمعه‌ها و شنبه‌ها در ایران که ظاهرا از دید نمایندگان مجلس از بیخ و بن ایراد دارد وگرنه طرح تسری تعطیلی پنج شنبه‌ها به سراسر کشور را مطرح نمی‌کردند و مثلا نامی مانند افزایش تعطیلات آخر هفته به دو روز را برای طرحشان بر می‌گزیدند.
به این موارد، نگاه دولت مردان و برخی دیگر از مسئولان به میزان کار ایرانیان را هم باید افزود که مخالف افزایش تعطیلات و افزون پنج شنبه‌ها به روز‌های تعطیل در تقویم ایرانیان است. درست مانند نگاه رئیس جمهور که چندی پیش تاکید کرد در شرایط تحریم قرار داریم و می‌بایست به ژاپنی‌ها تاسی کنیم که بعد از جنگ جهانی بیش از ساعت موظف کار کردند تا کشورشان را بسازند!
اظهار نظری که به سرعت مورد توجه قرار گرفت و به همان سرعت فراموش شد، اما ثابت کرد نگاه دولت فعلی به تعطیلات، هیچ شباهتی به نگاه دولت قبلی به این مساله ندارد و چه بسا موجب شود این بار افزایش تعطیلات با موافقت مجلس و مخاالفت دولت به محاق برود، همان گونه که هشت سال پیش با موافقا دولت و مخلفت مجلس به بن بست رسید و به بایگانی سپرده شد!/ تابناک
