به گزارش سلام نو، روز ۱۵ اوت (۲۴ مرداد) سالروز استقلال هند و رهایی این کشور از سلطه استعمار انگلیس و تشکیل کشوری مستقل در سال ۱۹۴۷میلادی در شبه قاره هند است که پس از گذر از دوران استعماری، اکنون دارای نظام دمکراسی است.
این روز که در هند تعطیل رسمی است، مردم و دولتمردان این کشور با برگزاری ده ها آیین مختلف سالروز استقلال این کشور یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون نفری را گرامی می دارند.
در این روز علاوه بر دولت مرکزی، دولت های ایالتی پرچم ملی این کشور را طی مراسمی خاص در اماکن مشخص به اهتراز درمی آورند و شبکه های تلویزیونی دولتی و خصوصی این مراسم را به صورت زنده پخش می کنند.
مراسم اصلی این روز در شهر دهلی نو پایتخت هند با حضور شخصیت های مختلف برگزار می شود و نخست وزیر پس از برافراشتن پرچم ملی کشور در بنای معروف تاریخی ˈلال قلعهˈ (قلعه سرخ) سخنرانی می کند.
رسانه های هند گزارش دادند، نخست وزیر هند ضمن تشریح دستاوردهای دولت در سال گذشته و طرح موضوعات مهم، خواستار مشارکت هرچه بیشتر مردم در ترقی و پیشرفت کشور می شود.
وی با تمجید از مبارزات مردم هندوستان برای کسب استقلال، نسبت به کسانی که برای کسب استقلال کشورشان جان خود را از دست داده اند، ادای احترام می کند.
مقام های ارشد سازمان های مختلف خصوصی هند هم در روز استقلال این کشور، پرچم ملی را در سازمان های خود به اهتراز درمی آورند و مدارس و دانشگاه ها نیز برنامه های فرهنگی متنوعی را به همین منظور ترتیب می دهند.
نگاهی به سابقه تاریخی نشان می دهد که دولت انگلیس در سال ۱۹۴۷ میلادی به دلایل گوناگون از جمله وضعیت مالی وخیم ناشی از جنگ جهانی دوم، فقدان حمایت داخلی و بین المللی و همچنین تشدید مبارزات آزادیخواهی در میان مردم شبه قاره هند تصمیم گرفت که به حکومت استعماری خود در شبه قاره هند خاتمه دهد و قدرت را تا حداکثر ژوئیه سال ۱۹۴۸ به هندی ها واگذار کند.
درگیری های خونین قومی بین هندوها و مسلمانان در ایالت های پنجاب و بنگال در آستانه استقلال کشور ادامه یافت و از آنجا که نیروی زمینی ارتش انگلیس از آمادگی لازم برای مقابله با ناآرامی های روزافزون برخوردار نبود، نماینده جدید پادشاه انگلیس در هند ˈلویس مونتباتن تاریخ واگذاری قدرت را جلو انداخت و به رهبران هندو و مسلمان کمتر از هفت ماه فرصت داد که طرحی را برای استقلال تهیه کنند.
رهبران ملی از جمله ˈجواهر لعل نهروˈ ، ˈعبدالکلام آزادˈ ، ˈمحمدعلی جناحˈ ، ˈبی.آر.امبدکارˈ و ˈماستر تارا سینگˈ در ماه ژوئن (تیر و مرداد) سال ۱۹۴۷ بین خود توافق کردند که شبه قاره هند بر مبنای مذهب مردم به دو کشور تقسیم شود.
براساس این طرح، قرار شد در مناطق با اکثریت هندونشین ،کشور جدید هند و در مناطق مسلمانان نشین نیز کشور پاکستان تشکیل شود.
این طرح شامل تقسیم استان های پنجاب و بنگال نیز می شد.
گفتنی است میلیون ها نفر از پناهندگان هندو، مسلمان و سیک بین هند و پاکستان جدید و در طول مرز این دو کشور جابجا و ۲۵۰ تا۵۰۰ هزار نفر در جریان درگیری های خونین فرقه ای ناشی از این جابجایی کشته شدند.
پاکستان در ۱۴ اوت سال ۱۹۴۷ میلادی تأسیس شد و محمدعلی جناح در کراچی به عنوان اولین فرماندار کل آن سوگند یاد کرد و جواهر لعل نهرو هم استقلال هند را در نیمه اوت سال ۱۹۴۷ میلادی طی سخنرانی مشهور خود اعلام کرد.
هند بعد از آن به صورت یک کشور مستقل درآمد و جواهر لعل نهرو به عنوان اولین نخست وزیر آن منصوب شد و نماینده پادشاه انگلیس مونتباتن در هند به عنوان اولین فرماندار کل این کشور باقی ماند.
به هرحال؛ هند در تاریخ ۷۲ ساله خود بر پایه تفکرات مهاتما گاندی و جواهر لعل نهرو توانست به عنوان یک کشور مستقل و قدرتمند در آسیا ظهور کند و با یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون نفر جمعیت به عنوان دومین کشور پرجمعیت دنیا حضوری قدرتمند در عرصه های جهانی داشته باشد./ایرنا
