به گزارش سلام نو، این تحقیق بر مبنای یک پژوهش اخیر انجام شده که در آن برای افرادی که در اقیانوس شنا کردهاند ریسک بالاتری در ابتلا به بیماریها و عفونتهای مختلف درنظر گرفته بود.
میکروبیوم در واقع میکروارگانیسمی است که روی پوست انسان زندگی میکند و بر اساس تحقیقات قبلی، عفونتپذیری پوست را کاهش میدهد. در تحقیقی که انجام شد، 9 سوژه که میکروبیوم پوست آنها قبلا اندازهگیری شده بود، 24 ساعت پس از یک شنای دقیقهای در اقیانوس مجددا مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج نشان میداد که پس از شنا سطح میکروبیوم پوست افراد نسبت به قبل از شنا تغییر زیادی کرده و مجموعه باکتریهایی روی پوست آنها مشاهده شد. این تغییرات تا 24 ساعت بعد همچنان باقی مانده بودند اما برای بیشتر سوژهها مقدار میکروبیوم به حالت قبل از شنا برگشت.
در حال حاضر هنوز نظر قطعی درباره تاثیری که کم شدن میکروبیومها روی عفونتپذیری انسان دارند ارائه نشده و این مساله باید مورد بررسی دقیقتر قرار بگیرد. علاوه بر این، سوالی که مطرح میشود این است که چطور آب اقیانوس چنین تاثیری روی میکروبیومهای پوست دارد و چنین تاثیری پس از حمام دیده نمیشود. بنابراین میشود نتیجه گیری کرد که شاید باکتریهای پاتوژنیکی که در آب اقیانوس وجود دارند باعث بروز این خطرات بالقوه میشوند.
در نهایت با توجه به عدم قطعیتی که در نتیجهگیری این تحقیق وجود دارد نباید منجر به این تفکر شود که شنا در آب اقیانوس برای سلامتی مضر است چرا که تحقیقات زیادی از مزایای شنا در آبهای آزاد صحبت کردهاند./دیجیتو