عکسی که از من و همکارانم هنگام مصاحبه با دکتر نجفی منتشر شده سوالات زیادی را ایجاد کرده است. حتی یک «آقازاده مجازی» ما را کفتار خوانده و «بی وجدان» خطاب کرده است. اما چند نکته برای روشن شدن ماجرا:
1) صبح چهارشنبه که دکتر نجفی را در دادسرای جنایی با دستبند و لباس آگاهی دیدم خجالت کشیدم و برای چند دقیقه نمی‌توانستم به چهره اش نگاه کنم. ایشان کمتر از دو سال قبل، زمان شهرداری، به تحریریه همشهری آمده بود و چیزی که با چشمانم می‌دیدم را نمی‌توانستم باور کنم؛ اما چه می‌شد کرد، همه چیز واقعیت داشت.
2) انتشار تصویر و نام متهم در مرحله تحقیقات جرم است؛ اما ما برای گفتگو و تصویربرداری «اجازه سرپرست دادسرا و بازپرس پرونده» را داشتیم.از سویی دکتر نجفی مخالفتی برای مصاحبه نداشت و وقتی فهمید ما از صبح منتظر صحبت با ایشان هستیم اعلام آمادگی کرد و با متانت به همه پرسش ها پاسخ گفت.
3) هیچ کدام از همکارانم هنگام مصاحبه کوچکترین بی‌احترامی به ایشان نکرد و شان ایشان حفظ شد. آنچنان که هیچ کدام کمتر از «دکتر نجفی» یا «آقای نجفی» ایشان را خطاب نکرد.
4) افرادی که حالا از پشت میزهای‌شان خبرنگاران را قضاوت می‌کنند اطلاعات‌شان را از کجا به دست آورده اند؟ مگر نه اینکه از طریق همین خبرنگارانی که این روزها تصاویرشان منتشر شده است؟ اگر این خبرنگاران نبودند شما برای تحلیل‌های بی‌محتوای‌تان به کجا چنگ می‌زدید؟
5) دوستان به ظاهر روشنفکر همیشه حوزه حوادث را زرد می‌دانند؛ اما در بزنگاه‌ها همه‌شان کارشناس حوادث می‌شوند و ایده‌های فضایی می‌دهند. باید خبرنگار این حوزه باشید تا سختی‌های گفتگو با فردی که مرتکب قتل شده را بدانید. بهتر است حوادثی‌ها را با سوژه‌های زردشان رها کنید.
6) افرادی که حالا کاسه داغ تر از آش شده‌اند و بخاطر مصاحبه با دکتر نجفی به خبرنگاران توهین می‌کنند زمانی که ایشان منزوی شده و در هتل لاله دست به خودکشی زد کجا بودند؟ آنها بهتر است به جای توهین به خبرنگاران، قصور خود را برعهده بگیرند.
7) حساب آن آقازاده مجازی که وقتی به او بخاطر مطلب توهین آمیزش اعتراض کردم تنها به لایک کردن اعتراضم بسنده کرد بماند برای روزی دیگر.
8) امسال سیزدهمین سالی است که خبرنگار حوادث هستم. در همه این سالها تلاش کرده‌ام شرافتم را بخاطر خبرهایی که عمرشان این روزها به کمتر از ساعت رسیده زیرپا نگذارم؛ چه رسد به اینکه بخواهم موجب هتک حرمت مردی محترم شوم، حتی اگر قاتل باشد. همه باید از سرنوشت دکتر نجفی درس بگیریم. حادثه‌ها همیشه درکمین هستند. خدا عاقبت همه‌مان را به خیر کند.
محمد جعفری
خبرنگار گروه حوادث روزنامه همشهری
