بِسم اللهِ الرَحمنِ الرَحیم
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است
یَا مَنْ تَبَارَکَ اسْمُهُ، یَا مَنْ تَعَالَی جَدُّهُ، یَا مَنْ لا إِلَهَ غَیرُهُ، یَا مَنْ جَلَّ ثَنَاوُهُ، یَا مَنْ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاوُهُ، یَا مَنْ یَدُومُ بَقَاوُهُ، یَا مَنِ الْعَظَمَهُ بَهَاوُهُ، یَا مَنِ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاوُهُ، یَا مَنْ لا تُحْصَی آلاوُهُ، یَا مَنْ لا تُعَدُّ نَعْمَاوُهُ،
ای آن که نامش خجسته است، ای آن که عنایتش بس بلند است، ای آن که معبودی جز او نیست، ای آن که ستایشش والا است، ای آن که نامهایش مقدس است، ای آن که هستی اش پایدار است، ای آن که بزرگی جلوه زیبایی اوست، ای آن که بزرگمنشی پوشش اوست، ای آن که عطاهایش در شمار نیاید، ای آن که نعمت هایش شمرده نشود
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُعِینُ، یَا أَمِینُ، یَا مُبِینُ، یَا مَتِینُ، یَا مَکِینُ، یَا رَشِیدُ، یَا حَمِیدُ، یَا مَجِیدُ، یَا شَدِیدُ، یَا شَهِیدُ،
خدایا! از تو میخواهم به نامت ای مددرسان، ای امین، ای آشکار ای استوار، ای ارجمند، ای راهنما، ای ستوده، ای بزرگوار، ای سختگیر (گنهکاران) ، ای گواه.
یَا ذَا الْعَرْشِ الْمَجِیدِ، یَا ذَا الْقَوْلِ السَّدِیدِ، یَا ذَا الْفِعْلِ الرَّشِیدِ، یَا ذَا الْبَطْشِ الشَّدِیدِ، یَا ذَا الْوَعْدِ وَ الْوَعِیدِ، یَا مَنْ هُوَ الْوَلِیُّ الْحَمِیدُ، یَا مَنْ هُوَ فَعَّالٌ لِمَا یرِیدُ، یَا مَنْ هُوَ قَرِیبٌ غَیرُ بَعِیدٍ، یَا مَنْ هُوَ عَلَی کُلِّ شَی ءٍ شَهِیدٌ، یَا مَنْ هُوَ لَیسَ بِظَلّامٍ لِلْعَبِیدِ،
ای صاحب عرش پرشکوه، ای صاحب سخن استوار، ای صاحب کردار برازنده، ای صاحب کوبش سخت، ای صاحب نوید و تهدید، ای آن که سرپرست ستوده است، ای آن که به نیکی انجام دهد آنچه را خواهد، ای آن که نزدیک دوری ناپذیر است، ای آن که بر هر چیز گواه است، ای آن که بر بندگان ستمکار نیست
یَا مَنْ لا شَرِیکَ لَهُ وَ لا وَزِیرَ، یَا مَنْ لا شَبِیهَ [شِبْهَ ] لَهُ وَ لا نَظِیرَ، یَا خَالِقَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ الْمُنِیرِ، یَا مُغْنِیَ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ، یَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ، یَا رَاحِمَ الشَّیخِ الْکَبِیرِ، یَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیرِ، یَا عِصْمَهَ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِیرِ، یَا مَنْ هُوَ بِعِبَادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ، یَا مَنْ هُوَ عَلَی کُلِّ شَی ءٍ قَدِیرٌ،
ای آن که شریک و وزیری ندارد، ای آن که مثل و مانندی ندارد، ای آفریننده خورشید و ماه تابان، ای بی نیاز کننده درمانده تهیدست، ای روزی دهنده کودک خردسال، ای مهرورز بر پیر بزرگسال، ای پیونددهنده استخوان شکسته، ای پناه ترسان پناه جو، ای آن که بر بندگانش آگاه و بیناست، ای آن که بر هر چیز تواناست
یَا ذَا الْجُودِ وَ النِّعَمِ، یَا ذَا الْفَضْلِ وَ الْکَرَمِ، یَا خَالِقَ اللَّوْحِ وَ الْقَلَمِ، یَا بَارِئَ الذَّرِّ وَ النَّسَمِ، یَا ذَا الْبَأْسِ وَ النِّقَمِ، یَا مُلْهِمَ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ، یَا کَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْأَلَمِ، یَا عَالِمَ السِّرِّ وَ الْهِمَمِ، یَا رَبَّ الْبَیتِ وَ الْحَرَمِ، یَا مَنْ خَلَقَ الْأَشْیَاءَ مِنَ الْعَدَمِ،
ای صاحب جود و بخشش، ای صاحب فضل و کرم، ای آفریننده لوح و قلم، ای پدیدآورنده موران و مردمان، ای صاحب عذاب و انتقام، ای الهام بخش عرب و عجم، ای بردارنده زیان و درد، ای دانای رازها و قصدها، ای پروردگار کعبه و حرم، ای آفریننده هرچیز از نیستی
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا فَاعِلُ، یَا جَاعِلُ، یَا قَابِلُ، یَا کَامِلُ، یَا فَاصِلُ، یَا وَاصِلُ، یَا عَادِلُ، یَا غَالِبُ، یَا طَالِبُ، یَا وَاهِبُ،
خدایا! از تو خواستارم به نامت ای کردگار، ای هستی بخش، ای پذیرنده، ای برازنده، ای جدا، ای پیونددهنده، ای دادگر، ای چیره، ای جویا، ای بخشنده
یَا مَنْ أَنْعَمَ بِطَوْلِهِ، یَا مَنْ أَکْرَمَ بِجُودِهِ، یَا مَنْ جَادَ بِلُطْفِهِ، یَا مَنْ تَعَزَّزَ بِقُدْرَتِهِ، یَا مَنْ قَدَّرَ بِحِکْمَتِهِ، یَا مَنْ حَکَمَ بِتَدْبِیرِهِ، یَا مَنْ دَبَّرَ بِعِلْمِهِ، یَا مَنْ تَجَاوَزَ بِحِلْمِهِ، یَا مَنْ دَنَا فِی عُلُوِّهِ، یَا مَنْ عَلا فِی دُنُوِّهِ،
ای آن که به کرمش بخشید، ای آن که به جودش گرامی داشت، ای آن که به لطفش کرم ورزید، ای آن که به نیرویش عزّت یافت، ای آن که به حکمتش سامان داد، ای آن که به تدبیر خود حکم کرد، ای آنکه با علم خود تدبیر کرد، ای آن که با بردباری اش درگذرد، ای آن که به تدبیر خود در عین برتری اش نزدیک است، ای آن که در عین نزدیکی اش برتر است
