ایستاده در آتش؛ ماموریت دشواری که تخت روانچی در آمریکا دارد

سلام نو – سرویس بین الملل: این روزها نام مجید تخت روانچی بیش از همیشه در سیاست ایران شنیده می‌شود، حتی بیشتر از زمانی که مذاکره کننده ارشد تیم هسته‌ای ایران بود و به مهندس تیم مذاکره کننده ایران مشهور شده بود. نقش آفرینی جدید تخت روانچی از زمانی شروع شد که به جای غلامعلی خوشرو قرار گرفت و در سمت نمایندگی ایران در سازمان ملل قرار گرفت.

مجید تخت روانچی تا پیش از پذیرش مسئولیت نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد دیپلماتی آرام و در سایه بود، مردی که برخلاف عباس عراقچی زیاد میلی به دیده شدن نداشت و بعد هر جلسه گفت‌وگو به سرعت از خبرنگاران دور می‌شد. در همان دوران بود که به عنوان مهندس تیم ایران شناخته شد.

او کارشناسی ارشد مهندسی عمران خود را از دانشگاه کانزاس، کارشناسی ارشد اقتصاد سیاسی را از دانشگاه فوردهام و دکترای علوم سیاسی را از دانشگاه برن گرفت و فعالیت شغلی خود را از ابتدای دهه ۱۳۶۰ در وزارت امور خارجه آغاز کرد. تخت روانچی از ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۸ رئیس اداره سازمان ملل در وزارت امور خارجه بود و از ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۷ بعنوان سفیر ایران در سازمان ملل، فعالیت می‌کرد. تخت‌روانچی در فاصله سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴ سفیر ایران در سوئیس بود.

او با آغاز دولت روحانی هم‌چون ظریف به راس وزارت خارجه بازگشت و معاون اروپا و آمریکا وزارت خارجه را قبول کرد و در کنار عباس عراقچی دو راس دیگر مثلث تیم مذاکره کننده هسته‌ای را تشکیل دادند. در همین دوران بود که حملات هدف‌دار رسانه‌های مخالف برجام به او شروع شد و از او به عنوان یک از اعضای ارشد باند نیویورکی‌ها نام بردند که از قطعنامه 598 تا برجام برای کشور هزینه تراشیده.

باند نیویورکی‌‌ها اشاره به طیفی از دیپلمات‌های جمهوری اسلامی دارد که تحصیلات خود را عموما در آمریکا پیگیری کردند و عموما از کانال نمایندگی ایران در سازمان ملل وارد وزارت خارجه شدند و در دولت‌های هاشمی، خاتمی و روحانی در بدنه وزارت خارجه حاضر بودند. جواد ظریف، مجید تخت روانچی و صادق خرازی از جمله چهره‌هایی هستند که از سوی رسانه‌های اصولگرا به عنوان اعضای اصلی باند نامیده می‌شوند.

تخت روانچی که به جز همکاری نزدیک با ظریف سابقه همکاری با حسن روحانی را نیز در کارنامه دارد در دولت دوم او از وزارت خارجه به دفتر رییس جمهور منتقل شد و به جای حمید ابوطالبی مسئولیت معاونت سیاسی دفتر رییس جمهور را به عهده گرفت. او درباره حضور در دفتر رییس جمهور در گفت‌وگویی با هفته نامه مثلث گفت:

"در این مورد آقای دکتر واعظی با افراد مختلفی مشورت ‌کردند؛  از جمله با آقای دکتر ظریف. اسامی چند نفر از داخل وزارت خارجه برای این پست مطرح شده بود.یک نفر از آن چند نفر، بنده بودم. خود من در ابتدا خبر نداشتم، ولی طبیعتا در جریان قرار گرفتم."

در نهایت یک ماه پیش مجید تخت روانچی پاستور و دفتر رییس جمهور را به مقصد نیویورک ترک کرد تا به جای غلامعلی خوشرو سفیر و نماینده ایران در سازمان ملل متحد شود.

ایستاده در میان آتش

حضور تخت روانچی در نیویورک پس از این اتفاق افتاد که ایران پس از بازنشستگی غلامعلی خوشرو برای مدتی نماینده دائم در سازمان ملل نداشت و همین بار مسئولیت را بر شانه‌های تخت روانچی سنگین‌تر می‌کرد. همین مسئله در کنار ضرورت نقش آفرینی فعال ایران در برابر آمریکا باعث شد تا تخت روانچی وجه دیگری از خود را نمایش دهد.

دیپلمات رسانه گریز چند سال پیش به ناگاه به دیپلماتی رسانه‌ای تبدیل شد که در کم‌تر از یک ماه دو سخنرانی مهم در سازمان ملل کرد و در همین مدت مجموعه‌ای از گفت‌وگوها را با مهم‌ترین و معتبرترین رسانه‌های آمریکا داشت. رویکرد اخیر تخت روانچی یادآور شیوه فعالیت ظریف در نیویورک است. ظریف نیز چنان در آمریکا برای منافع ملی ایران فعالیت می‌کرد و در محافل مختلف سخنرانی می‌کرد که سیاستمداران آمریکایی به شوخی به او می‌گفتند قصد شرکت در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را دارد.

او در همین مدت کوتاه فعالیت رسانه‌ای خیره کننده‌ای داشته و با هوشمندی در زمین آمریکا به نقش آفرینی پرداخته. او ساعتی پس از ادعای ترامپ درباره میل آمریکا به مذاکره در گفت‌وگویی تلویزیونی حاضر شد و تاکید کرد که ترامپ دروغ می‌گوید و گرنه از برجام خارج نمی‌شد. او هم‌چنین در این مدت روی دو مسئله دیگر تاکید کرد و گفت جنگ گزینه ایران نیست ولی "برخی مقام‌های آمریکا خواستار درگیری با ایران هستند."

نگاهی به فعالیت‌های تخت روانچی و بحران‌های یک سال اخیر نشان می‌دهد که او دوران سخت ولی فعال و پر بار در آمریکا در پیش دارد، دوران که او در خط مقدم مبارزه برای منافع ملی ایران حضور دارد.