در سالهای اخیر مدرک دانشگاهی به هویت افراد تبدیل شده و مدرکگرایی بیش از حد ضرورت ارزش پیدا کرده است و والدین را به این نتیجه رسانده که برای فرزندان آنها هیچ آیندهای به جز کسب مدرک دانشگاهی وجود ندارد، این رویکرد از والدین به فرزندان منتقل میشود و فرزندان وارد نوعی از رقابت و مقایسه استرسزا میشوند و مدام با همسالان خود از جمله پسر یا دختر خاله و عمه و دیگر اطرافیان مقایسه میشوند.
این مسئله باعث شده از خانواده تا آموزش و پرورش تمام فکر و ذکر خود را روی کسب مدرک بگذارند تا ما امروز با موجی از بیکاری تحصیل کردهها در ایران مواجه شویم، این در حالی است که در کشور توسعه یافته و پیشرفتهای مثل آلمان فقط 20 درصد کسانی که دانش آموز هستند به دبیرستان و دانشگاه میروند بقیه جمعیت وارد دورههای فنی میشوند.
والدین باید بی قید و شرط به فرزندان محبت کنند
ما در دورههای روانشناسی و مشاوره پیوسته به والدین توصیه میکنیم که شما باید به فرزندان خود بگویید اگر کنکور قبول شدید چه بهتر وگرنه دوره بعد هم فرصت دارید ولی متاسفانه برخی خانوادهها فرزندان خود را تحت فشار میگذارند و خیلی از مسائل را مشروط به موفقیت در کنکور میکنند که این باعث میشود بچهها این حس را داشته باشند که در صورت عدم موفقیت در کنکور خانواده آنها را دوست ندارد یا حداقل بیعرضه و بیلیاقت پنداشته میشوند. این استرس در طول یک سال با دانشآموز خواهد بود و بعد از این هم با او وارد دانشگاه میشود و او را رها نمیکند.
باید جلوی مافیای کنکور را گرفت
نمیشود نقش مشاور یا راهنمای تحصیل را منکر شد، اما امروز در هر مجله و روزنامه و سایتی شما لیستی از تبلیغات را مشاهده میکنید که میگوید ما شما را به دانشگاه میبریم. نتیجه این مدل از مشاورهها و موسسات کنکور این شده است که پدر و مادرها سه شیفت کار میکنند تا فرزندشان به بهترین موسسه و مشاوره کنکور دسترسی پیدا کند.
متاسفانه نه آموزش و پرورش نه هیچ نهاد دیگری در برابر این مدل تبلیغات را نمیگیرد و هر روز شاهد افراد و موسسات هستیم که با وعدههای طلایی به فشارهای زندگی خانوادهها میافزایند. به نظر میرسد در نخستین گام باید جلوی این مافیایی که امروز در صدا و سیما هم جولان میدهد و تبلیغات گستردهای دارد را گرفت و به خاطر خانوادهها آورد که همه چیز در کنکور خلاصه نشده.
البته امروز تا حدی این اتفاق افتاده و ما شاهد روند کاهشی اقبال به دانشگاهها به خصوص دانشگاهی مثل دانشگاه آزاد هستیم ولی باید این روند جدیتر شود و خانوادهها خود را از فشارهای بیحد و حصری که اسیرش شدهاند رها کنند.