گفتنی است سازمان نظام مهندسی ساختمان با توجه به اینکه از اعضای نسبتا بالای برخوردار است اما متاسفانه تا به امروز نتوانسته به طور کامل در حوزه شهرسازی نقش آفرینی کند حتی در مواردی که برای حضور و یا استفاده از مهندسان این سازمان نیز پیش بینی و یا تعریف در قانون شده باز هم شاهد نقش آفرینی آنها نیستم که این خود جای بسی تامل دارد.
جای خالی مهندسان نظام مهندسی در کمیسیون ماده 100
همان گونه که میدانیم امروزه مهندسان سازمان نظام مهندسی هیچ نقش موثری در کمیسیون ماده 100 ایفا نمی کند، چرا که به طور کلی از این مهندسان در جلسات کمیسیون ماده 100 یا دعوت به عمل نمیآید و یا اینکه حضور آنها در کمیسیون بیشتر جنبه فرمالیته دارد که این خود نقش مهندسان را در ساخت و ساز و یا نتایج جلسات این کمیسیون را به زیر سوال میبرد.
انحراف در ساخت و سازها
آنچه مسلم است امروزه در کلان شهرها شاهد جای خالی نظارت مهندسان شهرساز بر ساخت و سازها هستیم که این خود باعث ایجاد تغییر در شکل شهرسازی شده است به گونه ای که امروزه در سایه این امر شاهد یک نوع هرج و مرج معماری در خیابان های شهر هستیم همچنین نبود وحدت رویه در شهرسازی را می توان یکی از آثار منفی حضور نداشتن مهندسان شهرساز عنوان کرد چرا که استفاده نکردن از تخصص مهندسان شهرساز می تواند به مرگ تدریجی شهرها منجر شود.
ضمانت اجرایی نداشتن وظایف نظام مهندسی
بدیهی است ضمانت اجرایی نداشتن مسوولیت و یا وظایف مهندسان این سازمان را می توان یکی از ایرادات وارده بر قوانین موجود سازمان نظام مهندسی دانست چرا که امروزه متاسفانه مسوولیت سازمان نظام مهندسی ساختمان از هیچ ضمانت اجرایی لازم و مشخصی برخوردار نیست متاسفانه امروزه به دلیل وجود قوانین موازی متعدد در شهرداریها و سازمانهای نظام مهندسی شاهد طرد شدن ناخودآگاه مهندسان نظام مهندسی هستیم که ادامه این روند می تواند باعث متزلزل شدن جایگاه مهندسان شود.
از سوی دیگر برخی از کارشناسان بر این باور هستند که از آنجا که سازمان نام مهندسی یک NGO غیرانتفاعی است بنابراین لزومی ندارد حضور پررنگی نیز در حوزه شهرسازی داشته باشد اما باید متذکر شد که امروزه میتوان با استفاده از پتانسیل بخش خصوصی به راحتی بسیاری از مشکلات موجود را از میان برداشت و شاهد رونق و شکوفایی در حوزه شهرسازی باشیم.
به طور کلی باید خاطر نشان کرد که با استفاده از ظرفیت سازمان نظام مهندسی می توان شاهد ارتقای کیفیت ساخت و ساز بود چرا که همان گونه که در قانون سازمان نظام مهندسی و کنترل کیفیت ساختمان نیز پیش بینی شده است یکی از وظایف ذاتی مهندسان سازمان مورد بحث ارتقای کیفت ساخت و ساز میباشد هر چند این مهم تا به امروز کمتر محقق شده است.
عدم اعتماد به مهندسان نظام مهندسی را می توان از دیگر دلایل استفاده نکردن از این ظرفیت برشمرد چرا که طی سال های گذشته و در سایه گردش مالی عظیم این سازمان تنها شاهد سهم خواهی هر چه بیشتر افراد بودیم که این خود موج عظیمی از بی اعتمادی را در میان مردم و در برخی از موارد در میان مسوولان نیز این بی اعتمادی به چشم میخورد.
در پایان باید متذکر شد که امید می رود با اصلاح قانون نظام مهندسی شاهد کاهش این تعارضات و موازی کاری های موجود در قوانین سازمان نظام مهندسی ساختمان باشیم، چرا که بیش از 20 سال است که از عمر این قانون میگذرد بنابراین دیگر این قانون موجود نمی تواند پاسخگوی نیازهای اعضا این سازمان و یا حتی حوزه ساخت و ساز کشور باشد.
